Morgunblaðið - 03.12.1997, Side 3

MORGUNBLAÐIÐ
HANDKNATTLEIKUR
MIÐVIKUDAGUR 3. DESEMBER 1997 C 3
Morgunblaðið/Sigmundur Ó. Steinarsson
íálin í flughöfninni í Belgrad, áður
i Hameln.
Guðmundur
fékk brons í
Danmörku
GUÐMUNDUR E. Stephensen, íslands-
meistari í borðtennis, lék á mjög sterku
stigamóti (Grand Prix) í Danmörku á
sunnudag og vann til silfurverðlauna í
einliðaleik. Hann lék til úrslita við Mich-
ael Mais, besta ungling Dana - en þeir
léku einnig til úrslita á síðasta móti.
Guðmundur sigraði í fyrstu lotunni,
21:18, tapaði annarri lotunni 19:21 og
oddalotuna vann Mais síðan 22:20.
Á föstudaginn sigraði Guðmundur í
sínum leikjum með OB frá Óðinsvéum
gegn liði Hróarskeldu í dönsku úrvals-
deildinni og OB sigraði í þeirri viðureign
8:2. Á laugardag tapaði OB hins vegar
fyrir besta liði Danmerkur, Virum frá
Kaupmannahöfn, 2:8.
ús sigraði
ið nokkra undrun sína að vera í þetta
ljölmennu móti í Bandaríkjunum og
lenda ekki á móti neinum heimamanni,
allir sem hann lék við voru frá Evrópu.
Þessar vikurnar æfir Kim Magnús
mjög vel fyrir Norðurljósamótið sem
verður í lok febrúar. Evrópukeppni
meistara verður haldin í Ósló í byrjun
febrúar og þangað er stefnan sett, en
Kim Magnús hefur tvívegis áður tekið
þátt í slíku móti, vann m.a. besta rússn-
eska spilarann og besta leikmann Lúx-
emborgar. Hann ásamt Alberti Guð-
mundssyni fara til Lúxemborgar og
keppa á móti þar. Meðal keppenda verða
skvassspilarar frá Belgíu og Þýskalandi.
Kim Magnús sagði að áhuginn á
skvassi væri alltaf að aukast og nýir
og efnilegir spilarar væru að láta meira
að sér kveða. Nefndi hann sérstaklega
Hjálmar Björnsson frá ísafirði auk
margra ungra og efnilegra sem myndu
láta að sér kveða síðar.
Er kominn tími til
að segja bless!?
„Ég neita því ekki að ég spyr mig reglulega hvort
þetta sé ekki orðið gott, hvort ekki sé orðið
tímabært að annar taki við,“ sagði Geir Sveins-
son, fyrirliði landsliðsins, þegar Sigmundur
O. Steinarsson ræddi við hann í Podgorica
hvort nú væri réttur tími til að gera breytingar
á landsliðinu í handknattleik.
Geir Sveinsson hefur verið i eld-
línunni með landsliðinu þrett-
án ár, eða síðan hann lék sinn fyrsta
landsleik 1984. Síðan þá hefur hann
verið á ferð og flugi með landsliðinu
og klæðst landsliðsbúningnum 327
sinnum, eða oftar en nokkur íslend-
ingur hefur leikið fyrir þjóð sína.
Geir kynntist nýjum hlut í íþrótta-
húsinu í Podgorica, eða eins og
Þorbjörn Jensson landsliðsþjálfari
sagði: „Þetta er í fýrsta skipti sem
ég hef verið með landsliðinu, þar
sem íslenski fáninn hefur ekki verið
uppi.“
Leikmenn íslenska liðins voru
vonsviknir þegar þeir héldu frá
Podgorica, þar sem þeir urðu að
játa sig sigraða í Evrópukeppni
landsliða - komast ekki í úrslita-
keppnina á Ítalíu. Geir sagði að
Evrópubaráttan hefði ekki tapast í
Svartfjallalandi, heldur hefði jafn-
teflið við Sviss í Laugardalshöll-
inni, tapleikurinn gegn Litháen í
Kaunas og síðan tap fyrir Júgóslav-
íu í Reykjavík vegið þungt. „Þó að
Júgóslavar séu með gott lið, eigum
við að vinna þá á heimavelli. Róður-
inn var erfiður hér, en það jákvæða
við leikinn var að leikmenn lögðu
sig mikið fram og voru að leika
miklu betur en þeir gerðu heima
gegn Júgóslövum. Því miður kom
sú barátta of seint - hún átti að
koma heima.
Baráttan var fyrir hendi hjá
Júgóslövum, sem ætluðu sér greini-
lega sigur í báðum viðureignunum
- það fann maður strax þegar
maður kom inn á völlinn.“
Sé ekki nein ellimörk
á landsliðinu
Margir hafa verið að ræða um
það að nú væri kominn tími til að
gera breytingar á landsliðshópnum,
yngja hann upp og það þrátt fyrir
að Svíar hafi sagt eftir HM í Kuma-
moto að þeir öfunduðu íslendinga
af hvað þeir ættu ungt og skemmti-
legt lið - á sama tíma og flestir
leikmenn sænska liðsins, sem eru
enn á fullri ferð og á leiðinni til
Italíu, væru komnir í eldri kantinn.
Þorbjörn Jensson, landsliðsþjálf-
ari, hefur margoft sagt að hann
ætli ekki að gera breytingar einung-
is breytinganna vegna. Hvað segir
Geir Sveinsson, fyrirliði landsliðsins
og leikreyndasti leikmaður íslands,
um þessar vangaveltur?
„Eftir öll stóru mótin koma þess-
ar vangaveltur alltaf upp og þá
sérstaklega eftir að illa hefur geng-
ið og við höfum ekki náð settu
marki. Þá fara menn að velta fyrir
sér hvort hinir og þessir detti út
og aðrir komi inn í staðann. Það
er alfarið þjálfarinn sem ræður ferð-
inni hveiju sinni og hann verður
að svara því hvort hann ætlar að
gera breytingar.
Ég sé ekki nein ellimörk á leik-
mönnum landsliðsins - sé ekki að
þeir þurfi að setjast í helgan stein.
Allir leikmenn landsliðsins eru að
leika á fullu með liðum sínum bæði
heima á Islandi og í atvinnu-
mennsku með liðum í Þýskalandi
og Noregi.
Auðvitað kemur alltaf sá tími að
menn velta fyrir sér hvenær rétt
sé að fara að fá nýtt blóð í landslið-
ið og hefja endurnýjun. Þá er engin
spurning að það eru leikmenn eins
og ég, Júlíus Jónasson, Valdimar
Grímsson, jafnvel Róbert Julian
Duranona og Guðmundur Hrafn-
kelsson, sem eru í eldri kantinum.
Mér finnst reyndar að landslið eigi
ekki að snúast um aldur. Ef getan
er fyrir hendi hjá leikmönnum og
þeir hafa áhuga á því að leika með
landsliðinu, þá er engin ástæða til
að breyta breytinganna vegna. Hér
áður fyrr var alltaf rætt um að
farið væri að halla undan fæti hjá
leikmönnum þegar þeir væru tutt-
ugu og átta til þijátíu ára, en að
undanförnu hafa mörkin verið
hækkuð í þijátíu og þriggja ára
aldur.
Ég neita þvl ekki að ég velti því
reglulega fyrir mér hvort þetta sé
ekki orðið gott, hvort það sé ekki
orðið tímabært að annar taki við.
Hvort það verði of seint seinna
meir - þegar ég ákveð að hætta,
verði enginn leikmaður tilbúinn í
stöðuna. Þá á ég sérstaklega við
varnarleikinn, ég hef minni áhyggj-
ur af sóknarleiknum.
„Spurði mig hvort nú
væri ekki nóg komið"
Eftir leikinn gegn Júgóslövum í
Laugardalshöllinni fór ég frekar
svartsýnn af stað hingað til Svart-
fjallalands, þó að við ætluðum okk-
ur ekkert annað en sigur. Innst
inni fór ég þá að spyija hvort ég
ætti að láta þetta verða minn síð-
asta landsleik, ef illa færi.
Ég get ekki svarað því hvort ég
læt verða af því að segja að nú sé
nóg komið. Það er langt í næstu
keppni, undankeppni HM hefst ekki
fyrr en næsta haust, eða eftir níu
mánuði. Kannski er það skynsam-
legt af Þorbirni að nota þessa níu
mánuði til að æfa nýtt lið, eða þá
að keyra á sama kjarnanum og
kalla einn til tvo nýja leikmenn inn
í hópinn, eins og gerist alltaf og
er eðlilegt."
Heiður að leika fyrir ísland
Veselin Vukovic, fyrrum leik-
maður Júgóslavíu - línumaður og
einn besti handknattleiksmaður
heims, var hrifinn af leik Geirs í
Podgorica og sagði hann einn besta
línumann heims og þar í hópi væri
einnig Júgóslavinn Dragan Skribic.
Þegar maður heyrir þannig um-
mæli, spyr maður: Eiga menn að
hætta þegar vel gengur? Hvað seg-
ir Geir um það?
„Á meðan ég er atvinnumaður í
handknattleik, þá hlýt ég að leika
handknattleik til að skemmta mér.
Á meðan ég geri það þá er ég allt-
af tilbúinn að leika fyrir hönd ís-
lands hvar og hvenær sem er. Ég
ætlaði mér alltaf að komast til
Egyptalands og leika þar í heims-
meistarakeppninni 1999. Égvonaði
alltaf að við gætum tryggt okkur
farseðil þangað í EM á Ítalíu í vor,
þannig að við myndum sleppa við
forkeppnina. Við erum því miður
búnir að koma okkur í þá stöðu,
að þurfa að taka þátt í forkeppn-
inni, þannig að pressan verður enn
meiri á landslið íslands, því að það
er aðeins eitt sæti í riðlunum sem
gefur farseðil í HM, en eins og'
menn muna þá unnum við Dani í
keppni um að komast á HM í Kuma-
moto. Við verðum því að vinna okk-
ar riðil, sem gæti orðið mjög sterk-
ur.
Eins og ég sagði áðan, er ég enn
að hugsa um það hvort það sé kom-
inn tími til að segja: Bless! Enn
veit ég ekki hvað verður um mig
næsta vetur. Ég veit ekki hvað
gerist hjá liði mínu í Wuppertal -
og hvort ég tek þá ákvörðun að
koma hreinlega heim. Ég hef alltaf'
sagt það að ég ætla ekki að leika
handknattleik aftur heima. Ef ég
kem heim þá segir það sig sjálft,
að ég er hættur að leika með lands-
liðinu. Það skýrist ekki fyrr en í
vor hvert framhaldið verður hjá
mér. Ég mun leggjast undir feld í
vetur og hugsa mín mál. Ég mun
alltaf svara kallinu ef ég er að leika
handknattleik á annað borð. Ef
landsliðsþjálfari telur að not séu
fyrir mig í landsliði íslands, þá mun
ég leggja mína krafta fram. Ég hef
alltaf sagt að það er mikill heiður
að leika fyrir ísland og það er æðsta
stundin hjá mér í handknattleiknum
að leika undir merkjum íslands.
Þess vegna er alltaf sárt að þurfa.
að þola tap eins og nú og kpmast
ekki í úrslitakeppni EM á Ítalíu,
þangað sem við ætluðum okkur -
við erum S boltanum til að komast
sem lengst. Ég sætti mig aldrei við
að tapa, og þá sérstaklega óþarfa
stigum eins og fyrir Júgóslavíu og
Sviss heima. Það svíður því enn
meira, að við féllum á heimavelli,"
sagði Geir Sveinsson, fyrirliði lands-
liðsins.
Skorað á RUV að sýna
þýska handboltann
ÍÞRÓTTADEILD RSkissjónvarpsins bárust á dögunum undirskrifta-
listar með nöfnum nokkur hundruð handknattleiksáhugamanna,
þar sem skorað er á RÚV að hefja sýningar á leikjum úr þýsku
1. deildinni í handknattleik. Bent er á að þar leiki nú nokkrir af
bestu leikmönnum íslands og að deildin sé sú besta í heiminum í
dag. Samúel Jóhannsson á Akureyri er upphafsmaður þessara lista
en fólk bæði nyrðra og á höfuðborgarsvæðinu ritaði á þá.
Að sögn Samúels Arnar Erlingssonar, staðgengils íþróttastjóra
RÚV, er málið í athugun. „Við skoðuðum þetta reyndar í haust,
en það er (jóst að við byrjun ekki að sýna þýska handboltann fyr-
ir áramót. Hins vegar getur vel verið að við sýnum leiki á nýju ári,
en þó er öruggt að ekki verður um beinar útsendingar að ræða,“
sagði Samúel Örn. Þess má geta að Stöð 3 sýndi leiki í þýsku 1.
deildinni á síðastliðnum vetri og það mun hafa mælst vel fyrir.
SKIÐI
Æ
Arangur Kristins í Park
City hefur mikla þýðingu
Kristinn Björnsson, skíðakappi
frá Ólafsfirði sem náði öðru
sæti í svigi heimsbikarsins í Park
City fyrir skömmu, er nú staddur
í Lillehammer þar sem hann á
lögheimili. Hann er nú að und-
irbúa sig fyrir næsta heimsbikar-
mót sem verður í Sestriere á ítal-
íu 15. desember.
Hann sagði í samtali við Morg-
unblaðið í gær að hann yrði í Lille-
hammer fram á sunnudag, enda
mjög góður snjór þar til æfinga.
„Eg ætlaði að keppa í Evrópubik-
armóti í Austurríki í vikunni, en
lítill snjór hefur verið í Austurríki
og mótinu því verið frestað. Ég
ákvað í samráði við þjálfarann
minn að vera hér áfram til sunnu-
dags. Þá fer ég til Austurríkis og
hitti finnska landsliðið. Ég keppi
í einu Evrópubikarmóti í svigi, í
Obereggen í Austurríki 13. des-
ember, fyrir heimsbikarmótið í
Sestriere," sagði Kristinn.
Árangur Kristins í Park City
hefur mikla þýðingu fyrir hann
og eins fyrir Island. Nú getur ís-
land sent annan skíðamann í
heimsbikarmótin því hvert land
má senda einn skíðamann sem er
innan við 500 á heimslista. Þar
sem Kristinn er nú kominn í hóp
40 bestu í heimsbikarnum getur
ísland notað aukasætið fyrir ann-
an keppanda. Eftir árangurinn í
Park City fær Kristinn nú greidda
ferðapeninga hjá mótshaldara
hveiju sinni og sagði hann það
muna miklu fyrir sig. Hann fær
einnig allt frítt á mótsstað, bæði
gistingu og uppihald.