Morgunblaðið - 04.12.1998, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
____________________________FÖSTUDAGUR 4. DESEMBER 1998 C 3
HANDKNATTLEIKUR
RÓBERT Julian Duranona er
búinn að rífa sig frá József
Éles, lyftir sér upp og þrum-
ar knettinum yfir Miklós
Rosta og í netinu hafnaði
knötturinn - f Kumamoto.
Þessir tveir leikmenn eru
öflugustu leikmenn Ung-
verjalands. Þeir réðu ekkert
við Duranona í HM í
Kumamoto, þar sem hann
skoraði níu mörk. Er ekkert
að finna um þann leik í
„svörtu bókinni“?

varslan hefur verið aðal vandamálið
hér á landi. Þó Guðmundur Hrafnkels-
son sé kominn á efri ár í boltanum vil
ég helst ekki missa hann út strax.
Hann er í sérflokki markvarða og ég
hef ekki séð neinn ungan mai-kmann
sem er nálægt því að jafnast á við Guð-
mund. Yfirleitt þurfa markverðir mik-
inn tíma og reynslan skiptir höfuðmáli.
Ég er hræddastur við markmanns-
stöðuna af þessu öllu. Við eigum fullt af
ungum og efnilegum strákum sem geta
tekið við í hinum stöðunum í lands-
liðinu. Línan er vel mönnuð með þá
Róbert og Sigfús. Sama má segja um
hornin, en þar eru þeir Gústaf Bjai-na-
son og Bjarki, sem enn á einhver ár
eftir í hinu horninu. Fyrir utan erum
við með Patrek, Dag og Ólaf, sem allir
eiga eftir að bæía sig enn meira. Ég
fullyrði því að framtíðin er björt hjá
landsliðinu þó einhverjir tveir til þríi-
eldri leikmenn detti út. Ég treysti Þor-
birni tii að koma landsliðinu aftur á
þann stall sem það á heima, á meðal
þeirra bestu,“ sagði Páll.
Morgunblaðið/Einar Falur Ingólfsson
Sóknin ekki nógu
hugmyndarík
„ÉG sá það strax í leikjunum við Finna að sóknarleikurinn hjá
landsliðinu var ekki nógu góður, alls ekki nógu hugmyndaríkur,"
sagði Axel Axelsson, fyrrverandi landsliðsmaður í handknattleik,
er Morgunbiaðið innti hann álits á stöðu landsliðsins og leikjum
þess í undankeppni HM.
Skúli Unnar
Sveinsson
skrifar
Axel benti á að landsliðið hefði
æft í fímm vikur í sumar og þá
hefði áherslan verið á kraftæfingar.
„Þar fannst mér gott
tækifæri fara for-
görðum til að æfa
sóknaraðgerðir.
Megináherslan var á
líkamsvinnu en ekki á tækniæfíngar,
hvorki í vörn né sókn.
Strax í fyrstu leikjunum í for-
keppninni, við Finna, sá maður
hættumerkin. Sóknin var einhæf og
engin leikkerfi virtust vera fyrir
hendi, aðeins frjálst spii. Það útaf
fyrir sig er í lagi þai’ til einstakir
leikmenn ná sér ekki á strik. Ólafur
Stefánsson, Patrekur Jóhannesson,
Dagur Sigurðsson, Duranona og
þannig mætti halda áft-am lengi. All-
ir þessh- strákar gerðu hverja vit-
leysuna af annarri og þegar þannig
er verður að vera hægt að giápa til
einhverra skipulagðra leikkerfa.
Það keyrði síðan um þverbak í
Ungverjalandi því þar var bai’a
gamla „rússastimplunin“ eða hvað
við eigum svo sem að kalla þessa
tegund af sókn, ekkert annað. Ekki
vai- reynt að hjálpa skyttunum og
þær lentu því í miklum vanda, jafn-
vel með að koma boltanum frá sér.
Ég skildi sjónai’mið Þorbjarnar
fyrir leikinn við Ungverja í Höllinni,
að velja léttari og sneggri leikmenn
á móti 3-2-1 vöm Ungverja. En eftir
leikinn í Laugardalshöll tel ég óskilj-
anlegt að velja ekki Duranona í síð-
ari leikinn, þó ekki væri nema til að
hafa þann valkost að geta látið hann
inná til að dúndra á markið.
Patrekur var slakur í Ungverja-
landi og Sigurður Bjarnason lék
svona og svona, en hvorugur þeÚTa
er þungavigtarmaður í stöðu skyttu
eins og Duranona getur orðið ef sá
gállinn er á honum. Unverska vömin
mætti skyttum okkar um 8 metra frá
marki og það er með ólíkindum að
eina íslenska rétthenta stórskyttan
sem til er skuli ekki vera með lands-
liðinu. Það hefur talsvert verið rætt
um þetta og mér sýnist að ég sé ekki
sá eini sem skilur þetta ekki,“ sagði
Axel.
Spurður um nánustu framtíð sagði
Axel: „Handbolti byggist mikið á
þeim leikmönnum sem leika fyrir ut-
an enda eru þeir með boltann í hönd-
unum 75% þess tíma sem liðið er í
sókn. Ég held að við verðum að
byggja á þeim leikmönnum sem nú
eru í landsliðinu, en þeir verða að
vinna í sínum málum og ef þeh’ gera
það verða þeir mun betri leikmenn
og framtíðin ætti því að vera ágæt-
lega björt.“
„Hvaða aðra leikmenn eigum við?
Enginn íslenskur leikmaður, sem
leikur erlendis, virðist eiga erindi í
landsliðið að svo stöddu. Hér heima
má nefna Gunnar Berg Viktorsson,
en mér sýnist hann eiga langt í land
þar til hann geti leikið almennilegan
landsleik, leiki á meðal þeirra bestu.
Sven-h- Bjömsson hjá KA kemur ef
til vill til greina ef eitthvað rætist úr
honum. Það er því ekki um auðugan
garð að gresja og því virðist mér
nokkur ár í að við eignumst betri
menn í þessar stöður.
Guðmundur Hrafnkelsson hefur
trúlega sjaldan verið betri en í ár.
Hann er tveimur þrepum ofar en aðr-
ir íslenskh- markverðir og á nokkur
ár eftir. Mér sýnist, eða vona altént,
að Birkir ívar sé leiðinni eins og mað-
ur segir,“ sagði Axel.
Axel benti á að þeir Patrekur
Jóhannesson, Ólafur Stefánsson og
Sigui'ður Bjamason ættu það sam-
merkt að enginn þeirra væri fyrsti
maður í sína stöðu með félagsliði.
„Ólafur á eitthvað erfitt þessi misser-
in og það er mjög skiljanlegt. Hann
er alinn upp hjá Val og allt gekk hon-
um í haginn þar og síðan fer hann til
Wuppertal og er þar undir hand-
leiðslu Viggós Sigurðssonar. Það er í
rauninni fyrst núna sem hann er að
kynnast hinum harða heimi atvinnu-
mennskunnar, hann er kominn í nýj-
an heim. Ólafiu’ hefur ekki verið
nógu stöðugur að undanfórnu og það
held ég megi rekja til þess að hann er
kominn til liðs þar sem kröfurnar era
gríðai’lega miklar og ekkert nema
sigur og titill kemur til greina. Það
má kannski einfalda þetta og segja
að Ólafur sé kominn úr „vernduðu"
umhverfi út 1 hinn gallharða heim at-
vinnumennskunnar.
Það þarf sterk bein fyrir ungan
mann til að standast það andlega
álag sem sett er á hann þegar illa
gengur í upphafi tímabils hjá nýju
liði. Þjálfarinn er væntanlega að
hjakka í honum vegna þess að ekki
gengur eins vel og búist var við.
Ölafur þarf aðeins lengri tíma til að
venjast þessu öllu og þegar það verð-
ur er ekki nokkur vafi á að hann get-
ur orðið meðal bestu handknattleiks-
manna heims.
Patrekm- er ef til vill einkennandi
íyrh’ leik liðsins í þessari keppni.
Hann nær venjulega ekki að einbeita
sér allan leikinn og það sama hefur
gerst hjá liðinu. Það byrjar vel, en
síðan kemm- slakur kafli þar sem allt
mistekst, en undir lokin er reynt að
klóra í bakkann. Leikmenn halda
ekki einbeitingu í 60 mínútur.
Patrekur leikur venjulega vel í vörn-
inni en er líða fer á leikinn fer hann
að hlaupa úr stöðunum og hann hef-
ur ekki þá þolinmæði og aga sem
nauðsynlegur er. Takist honum að
vinna í sínum málum verður hann
mjög góður því Patrekur er bæði
stór og sterkur leikmaður sem getur
mun meira en hann hefur sýnt að
undanfórnu.
Sama á við um Dag Sigurðsson,
hann hefur leikið illa með landsliðinu
að undanförnu. Dagur hefur gríðar-
legt keppnisskap og á að geta miklu
meira en hann hefur sýnt að undan-
förnu. Mér sýnist að verði rétt haldið
á spilunum með þessa stráka þannig
að þeir nái að rífa sig upp þá muni
landsliðið ná sér upp á meðal þeirra
bestu á ný,“ sagði Axel Axelsson.
Leikaðferðin brást ekki,
heldur leikmennimir
Ivar
Benediktsson
skrifar
Slök sóknarnýting er ein af-
leiðing af því hversu lítinn tíma
liðið fær til undirbúnings fyrir
leiki,“ segir Gunnar Gunnarsson,
fyrrverandi lands-
liðsmaður í hand-
knattleik og hand-
knattleiksþjálfari.
„Önnur ástæða
fyrir slakari sóknarleik er að leyfð
hefur verið meiri harka í varnar-
leik nú en var fyrir nokkrum áram.
Ekki er tekið eins fast á ýmsum
leikbrotum, eins og peysutogi.
Varnarmenn fá að komast upp með
meiri hörku og það kemur niðm- á
sóknarleiknum. A móti þessum
sóknarleik kemur að varnarleikur
landsliðsins hefur upp á síðkastið
verið betri en áður. Því miður vill
það oft vera að þegar eitt atriði er
komið í lag þá kemur það niður á
öðrum þáttum.“
Nú hefur landsliðið leikið frjáls-
an handknattieik sem byggist á
svokölluðum „Rússastimpiunum"
og ái-angurinn liggur fyru\ Þarf
ekki að blanda frjálsum leik saman
við kerfisbundinn leik þannig að
menn hafí eitthvað í handraðanum,
bregðist önnui■ hvor aðferðin?
„Þessi frjálsa leikaðferð hentar
liðinu vel, en það má spyrja sig að
því hvort eingöngu eigi að treysta
á hana því þegar illa gengur getur
verið gott að hafa leikkerfi. Ég
held samt að landsliðið hafi einhver
leikkerfi, en undir lokin í leiknum á
sunnudaginn virtist allt fara í
handaskolum og spurning hvort
menn hafi getað náð þeim fi-am
undir þessum kringumstæðum.
Þá má ekki gleyma því þegar
verið er að gagnrýna leikaðferð
liðsins að með þessum „frjálsa
bolta“ náði það 5. sæti á HM í Jap-
an.
Það er alltaf hægt að velta vöng-
um yfir vali á liðinu og hvaða
leikaðferðir það leikur en ég held,
þegar öllu er á botninn hvolft, að
þessi leikaðferð hafi tekist. Þegar
fimm mínútur vora eftir átti lands-
liðið í tvígang möguleika á að jafna
en það tókst ekki, fyrst og fremst
fyrir klaufaskap leikmanna."
Hvers vegna bregðast menn?
„Leikmaður eins og Patrekur
Jóhannesson hafði gert mikið af
mistökum í leiknum og þar með
var sjálftraustið farið og erfítt að
bæta það undir álagi. Gústaf sendir
boltann í hendur andstæðinganna
á óskiljanlegan hátt og Dagur fer
að stinga niður boltanum í kring-
um Eles sem hafði nokkrum sinn-
um unnið boltann af liðinu. Þessi
atriði hafa sést áður og setja svip á
íþróttina. Reynslan skín ekki alltaf
af mönnum þótt þeir hafi leikið
marga leiki."
Gunnar segist vera þeirrai’
skoðunar að það hafi verið upp-
sveifla hjá landsliðinu undanfarin
ár ásamt því að margir leikmenn
hafi farið utan.
Ætti það ekki að styrkja lands-
liðið þegar leikmenn leika sem at-
vinnumenn erlendis?
„Það ætti að gera það en gerir
það ekki í öllum tilfellum. Sumir
leikmenn hafa ekki bætt miklu við
sig. Einhverjir leika nær eingöngu
vörn og þá eru leikmenn einnig
með lélegri liðum sem væru ekkert
veir settir þó þeir væru að leika
með félagsliðum hér heima.“
Landsliðþjáifarinn velur ekki
Róbert Julian Duranona. Er það
ekki gagnrýnisvert?
„Vali liðsins á hverjum tíma má
alltaf velta fyrir sér, en það er
landsliðþjálfarans að segja til um
hverja hann velur. Hins vegar
verður aldrei hægt að segja hvað
hefði gerst ef Duranona hefði leik-
ið eða þá Gunnar Berg Viktorsson
sem var í hópnum og er skytta eins
og Duranona. Fyi-irfram var búist
við að Ungverjarnir lékju vörnina
framar og þá taldi landshðsþjálfar-
inn að sá hópur sem hann væri
með hentaði betur.“
Duranona gekk vel með KA
gegn ungverska liðinu Veszprém
fyrir tveimur árum og gerði 22
mörk. Það lið lék framliggjandi
vörn. Eins náði hann sér á strik
gegn Ungverjum á HM. Hefði
hann ekki hiklaust átt að vera í
liðinu?
„Duranona hefur ekki átt marga
stórleiki með landsliðinu og Þor-
björn Jensson fór til Þýskalands
og sá hann leika. 1 frámhaldi af
þeirri ferð ákvað hann að velja
hann ekki. Ég er þeirrar skoðunar
að það hafi ekki skipt sköpum
hvernig liðið var skipað heldur sú
staðreynd að liðið fékk stöðu til
þess að ná betri úrslitum, en fyrir
klaufaskap tókst ekki að nýta
hana.“
Er ekki rétt að blanda meira
saman frjáisum leik og kerfís-
bundnum leik? Er ekki ástæða til
að breyta til?
„Ég treysti Þorbirni manna best
til þess að stjórna landsliðsskút-
unni áfram. Hann hefur sýnt það í
gegnum árin að hann er maður sem
veldur vel þessu starfi. Nú lítur
hann eflaust yfir farinn veg og
horfir til framtíðar. Ég í-eikna hins
vegar ekki með því að hann breyti
miklu í leikstfl liðsins."