Morgunblaðið - 08.10.1999, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LIF
FÖSTUDAGUR 8. OKTÓBER 1999 B 3
fjörið hafi fyrst byrjað þegar komið var út í náttúruna.
„Eftir að lögregla hefur - samkvæmt handriti - vísað Bil-
ly, Gin og eklunum tveimur út úr borginni halda þeir
heim á leið eftir hraðbrautinni. Þá verður myndin að
eins konar vegamynd á fílsbaki, auk þess sem ferðast
er í gegnum frumskóg. Tökur fóru fram í stórum og
gífurlega fallegum þjóðgarði, bæði í dæmigerðu saf-
aiálandslagi og villtum frumskógi þar sem slöngur,
bavíanar og tígrisdýr ráfuðu um. Verstar voru þó
blóðsugurnar sem bitu okkur í bak og fyrir,“ upp-
lýsir Jóhann og gefur hugmynd um viðbjóðinn með
lýsingu sem er ekki fyrir viðkvæma:
„Þetta eru nokkurs konar lirfur sem bora
hausnum inn í húðina á fólki án þess að það finni
fyrir því. Svo sjúga þær úr manni blóð sem
safnast í belg þannig að þær margfalda stærð
sína, fastar við líkama fórnarlambsins. Ekki
dugir að kippa þeim burt því þá verður haus-
inn eftir undir húðinni - nauðsynlegt er að
brenna gat á belginn með kveikjara svo
kvikindin sleppi út.“ Jóhann hryllir sig sem
snöggvast en segir að innfæddir hafi veitt
ómetanlega hjálp gegn óargadýrunum.
„Ég fékk að auki lánaðar síðbuxur hjá
einum aðstoðarmanninum þegar verst
lét, því ég þurfti að hafast lengi við í
háu grasi þar sem blóðsugurnar halda
til.“
Geta fílar grátið?
í myndinni er fíllinn þeirri stund
fegnastur er hann kemst aftur
heim í sveitina til Zurin. Sama er
að segja um sveitadrenginn Billy
sem þjáist af heimþrá í stór-
borginni. „Sögunni lýkur með
dramatíski-i lokasenu og lang-
þráðum endurfundum við
ættingja," segir Jóhann og
lýsir með tilþrifum hvernig
Billy og móðir hans breiða
út faðminn hvort á móti
öðru böðuð blóðrauðu sól-
arlagi við rætur fjalls
sem er eins og fíll í lag-
inu. Jóhann brosir og
bætir við: „Þetta verð-
ur æðisleg mynd!“
Tökuliðið í Bang-
kok taldi tuttugu
manns og var
meirihlutinn inn-
fæddur. Jóhann
ber samstarfs-
mönnunum vel
gætu í hæsta
lagi keypt fyr-
ir 170 dollara
(um 12 þús. kr.)
„Heimskuleg
hugmynd,“ sögðu
þeir við yfirmenn
sína.
Óhlýðnir
starfsmenn
Hvergi banginn til-
kynnti Morita að verð-
ið yrði 165 dollarar og
fyrirskipaði segulbands-
deildinni að framleiða
sextíu þúsund eintök. Þar
á bæ fannst mönnum eins
og verið væri að fyrirskipa
35 dollara tap á hvert tæki.
Stjórnendur deildarinnr tóku
því til sinna ráða og ákváðu á
laun að framleiða aðeins helm-
inginn. Auk þess skáru þeir
fjárveitingu til verkefnisins
mjög við nögl.
Þeir virtust hafa rétt fyrir sér
því fyrsta mánuðinn var salan af-
ar dræm. Þriðja mánuðinn fór
salan hins vegar upp úr öllu
valdi, birgðir seldust upp og Mor-
ita komst að undanbrögðum
starfsmanna sinna. Hálfu ári eftir
að vasadiskóið fór á markað voru
framleidd og seld þrjátíu þúsund
tæki á mánuði. Síðan hefur ekk-
ert lát verið á vinsældum vasa-
diskóanna. Engum sögum fer
hins vegar af afdrifum þeirra
sem þótti hugmyndin heimsku-
vþj
söguna
minnist
staklega
ser
„John Houston sagdi
að menn skyldu
aldrei reyna að gera
kvikmynd með dýrum
eða börnum. Við gerð-
um hvort tveggja.“
1. Jóhann
mundar töku-
vélina í grasinu
háa þar sem
blóðsugurnar
leyndust. Sveita-
drengurinn „Billy“
hvílir fæturna á
eyrum fflsins.
2. Gegn fijálsum
„framlögum" fengu
Jóhann og félagar að
mynda í musteri þar
sem söguhetjurnar lögð-
ust á bæn með búdda-
munkum.
3. Ef fflar verða fyrir óvel-
komnu áreiti geta þeir vald-
ið slysum á fólki en Gin
treysti kvikmyndagerðar-
mönrumum vel.
4. Áhugi vegfarenda á fflnum
var svo mikill að á köflum
þurftu kvikmyndagerðar-
mennirnir að ráða menn í að
halda fólkinu frá.
5. Nokkur fyrirhöfn var að
flytja Gin á milli tökustaða en
dýrið lét ferðalögin ekki slá
sig út af laginu.
túlkinn; unga og innfædda stúlku.
„Hún var algjör gimsteinn og án
hennar hjálpar hefði þetta aldrei
tekist. Ekki nóg með að hún túlk-
aði, heldur kunni hún handritið ut-
an að og var því alltaf búin að senda
fólk til undirbúnings á þeim tökust-
að sem næstur var í röðinni."
Jóhann lýkur
einnig lofsorði á
leikstjórann Peter
Ringgaard sem er
reynslumikill í
kvikmyndageiran-
um og hefur meðal
annars skrifað
nokkur handrit
fyrir kvikmyndaleikstjórann Rid-
ley Scott. „Billy in Bangkok er
fjórða myndin sem við vinnum sam-
an að, en þó fyrsta barnamyndin.
Det Danske Film Institut og Steen
Herdel & Co. fengu Peter til þess
að gera þessa mynd og hann skrif-
aði sjálfur handritið eftir tvær vett-
vangsheimsóknir til Taílands,“ seg-
ir Jóhann.
Næst á dagskrá hjá farandtöku-
manninum er spennumynd fyrir
Zentropa Film í Danmörku og Póll-
andi en einnig er á döfinni önnur
vinnuferð til Taflands. „Já, í þetta
sinn mun ég taka upp heimilda-
mynd fyrir sjónvarpsstöðina TV2
um danskan dýralækni sem rekur
farandspítala íyrir fíla í Taflandi.
Við kynntumst honum við gerð
barnamyndarinnar, en hann segir
algengt að íflar slasist við að stíga á
jarðsprengjur við landamæri Kam-
bódíu,“ útskýrir Jóhann, strax
kominn í huganum austur eftir á
ný. Svo lokar hann frásögn sinni af
fílum og fólki með ómetanlegri upp-
ljóstrun fyrir dýi'avini: „Það er
kannski ekki á allra vitorði, en fflar
geta grátið. Þeir gefa frá sér trega-
hljóð og tár eins og mannfólkið þeg-
ar þeir eru leiðir eða særðir. Þetta
eru alveg einstök dýr.“
Opið alla helgina
föstudag 10-19
laugardag 10-18
sunnudag 10-17
aua