Alþýðublaðið - 17.09.1934, Blaðsíða 2

MÁNUDAGINN 17. SEPT. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
2
HANS FAí^laUm
Hvað nú —
ungi maður?
íslenzk pýðing eftir Magnús Asgeirsson
„Ég álít, a'ð fyrst um spinti eigum. við að spara alt, sem mjöguliegt
er. Núna, piegar svona líjtið er að g-erja, gieta hínir starfsmieðrnáfciiniír
í deáldnni tekið pietta lítilræði a'ð- sér. Þegar anjiríki'ð kemur, veWðj1
um við að fá okkur einhverja hjálp, ien þa'ð eru margir um boðið,
og vinnukrafturinn er ekki dýr eins og stepdur.“'
Alt í jeiinu líta þeir allir þrjr upp' og koma augia á Pinneberg. '
„Nú, þarna fcomið þér loksins!“ pað ler berra Spannfuss, siem
tekur til máls, og tónninn er hreint og beiint ruddalegur. „Nú skai
ég segja yður nokkuð, Pinnebiejrg. í dag komið þér aftur hálftima
of seint. Mér þætti gaman að vita, hvað þér haldið a'ð þér siéuð!
Þetta getur lekki legið í öðru (en því, að yður stehdur á fjahdanis
sama um fiirma'ð og þé,r hald,ið að svona' ágæt staða eins og þé|n
hafið sé á hverju strái. En það get ég sagt yður, ungi maður, að
við getum fiengið þúsundir og aftur þúsundir af afgrieiðslumönni'
um, sem hafa meirj söluhæÆiilfeiika í sínum miinsta’ fingri en þér í
öllum skrokknum. — — Svo að þér þurfið ekki annað — —“
Hann snýr sér hvatiega að dyrunum með mjög augljósri og skilj-
anlegri bendingu.
Um sitund ætlar geðæsingin að hlaupa með Pinneberg í gönur.
En samt er ei-tthvað í fas;i bg svip, alira þeirria þriggja, sem gefur .
honum örlitla von, svo að hanin segir í hálfum hljóðum: „Ég bið
um afsökun, beraa Spannfiusrs. Barniið mitt var-ð veiktl í nótt, svo
að ég varð að sækja hjálp áðiur en ég fór í búðina.“
„Nú, það er þá veifct batn í þe-tta skifti. Fyrir nokfcrum vikum
yar það veifc kona. Næ'st verður það líklega frænka eða amma.“
Alit í eiínu þrumar hann: „Þér virðist vera haldinn af þeim mis'-
sfcilningi, Piinneberg, að firmað Mandel hafi íekki aininað hlutvenk en
að hugsa um heimiltelíif yðar. Finnanu stendur á fjandans sama
bæði' um yður og fjölisfcyMu yðar!“ Hann -er eidmuðíur í andJiti;,
en fiin-st þó ef til vill mieð sjálfum sér, að hann hafi gengið- nofckuðf
langt. Að min-sta fcosti bera tiilraunir, hans t-il þess að hinir tveiri
láti velþóknun siínaj í ljós yfir þe-ssum -orðum hans ekki árangur
að þessu sinni. Nú gerir ha;nni sig eims' hátíðlegan og honum er
mögulegt, og -siegiir:
„pað er firmað, s(em gerir yður unt að lifa \yfirleitt nofckrU;
heimilislí’fi, Pinniebeijg. Gleymið' því ekki! Yður verður að vera;
Ijóst, að þér eiigið firmauu alt að þakka. pér ílifið á oss, ungi
maður! Vér höfum tefcið að oss aði sjá yður. og fj|ölskyldu yða'íl
farborða, Þ-e,gs vegna verðiiði þér að v-era stundyis, ekki aðejns
þann fyrsta í mánuðin-um, þegar þér isiæfcið launiinj yðar, beldur
líka þegar þér eiigið að inna af höndum þá vinnu, sem yður er
b-orgað fyrir. Skiljið þér það?“
Pinneberg vill gjarnan svarja, en hainn getur það ekki. Hann ©r
hræddur við það, sem hann kynni að láta út úr sér, ef hanlnj
færi að opn,a munniinn á annað borð. H-erra1 Spannfuss beldur því
áfram:
,-Það er þess vegna bezt, að við k-omum -okkur saman um, þ-aiðí
nú þegar, að næst þegar þér komi-ð of seint, verðið þér rekn,i|r
þegar í stáð|! |Þá fáið þér að neyna hvað þáð er að vera atvínnuA
Iaus með fconu -og bö,rn. f>áð er nó-g til af mö'nnum, siem vildu
brjóta sijg í möla ti)l, að -fá stöðit eins -og þér hafið. Ja, ég ve-i|t
efcki- hv-ort ég hefi sagt þetfá inógu greiniliega, Pinme!berg.“
Nei, Pinmebsrg þ-orir efcki að svara. Hann horfir á Spa.nnfus;s,
en ségir iekki nokkurt orð-.
Herra Spannfiuss bnosirt „Augu yðar se-gja að vísu mikið, Pinnei-i
berg, en þó myndi ég kjósa ljósara svan Hafið'þér skiiið mjg?“
„Já,“ segir Pinniebetlg í hálfium hljóðum.
„Ágætt. Þá sfculuð þér fara að sinna því, sem þér eigið að
gera. Þáð eru sfðustu fowöð, ef þér eigið að tvera búnir, að fá
matarlyst fyrir. hád-egisver'ð.“
Herra Spannfuss og hijnir h-errarnir hlæja. Pinineherg fiar.
Frú Mía á koffortaveiðum. Kemur lögreglan eða
kemur hún ekki?
Pússer situr heima og stagar í sokka. Dengsl siefur, (£>að feaj
enginn leifcur, að vera Pústser, um þe-sisar mundir, ehlnþá síður erj
endranær. Pinnieherjg er orðiln|n svo mislyndur, að það er aiLdreJ,
hægt að botha í honum. Annaðhvort leifcur hanjn; við hv-ern sinn
fiingur, eða hann ier yfirkomimin af þuinglyndi, Og það er oftair en,
hi-tt. Um daginn hafði h;ún ákveðið með sjálfri sér að hún skyddi
nú hafa eitthvað, sem, veruleg næriin-g væri í, til miðdegisiv(eírðar
— því að hún veit hvernig hamn, slítur s-ér út af díiifum ótita og
kvíða út af því að hann selji ekki nóg. Hún hafði dregið saman
no'kkra skildiöga táil að gefa gefíð honum sæmiiíliegan' kjötrétt með
steiktu leggi ofan á. En hver-niig fór? Hann rauk upþ bálvonidur
og var nærri- búinn að kasta diB-kinum í gólfiið. „Heldurðu kaninl-
ske að v;ð séum milljónarar!" æpti hann. Þarna stritaði ha-nnl,
sagði hann, og b-otnaði hv-orjkii upp hé niðutrf í því, hve,r|nág hann!
ætti að lát,a peningana hrök-kva ti,l — enl hún hu-gsáði e-kfci um
annað en henda þeám í .svöma vítleysd!
Auðvitað hafði hanin iðirast eftir þetta ált samán efftiij á, og verý
Verksvit?
í>essa dagana er venið að gnafá
upp ineðri hluta Skólavörðustígs-
ins. Mun ætlunin vera að malbika
hanjn.
Lagður h-efir verið- sérstakur
^tokkur í götuna að þessu -siinini'.
Mun hanin gerður fyrjir fyrirhug-
aða hiitaveitulögn og ie. t. v. fleiri
lagnilr.
Er þessii- fmmföir í g'-ötujglerið -svo
viirðmgariverð, að hún kemur
inaniniii nærri því á óvart.
Nú hagar svo tdl við Skóla-
vörð-ustíginn, að símalínur inin í,
húsim eru, þar, -en;n sem k-oinið -er,
ofanjarðar. Hijns vegar er síf-elt
unjniið að því að leggja ofanjarö-
arlínur niiður og leggja í stað þiess
linur úr -götunum inn í húsin.
Skyldi maður nú ætla, að þetta
værri ;gent við SkólavöTðUstíginlni,
jaf-nframt því að- hann er grafin|n,
upp. Svo er þó ekki.
Símastaur sá, sem stóð á horn-
iiniu við Hegningarhúsið, hefir n)ý-
lega veriið fluttur viegna þess, að
h.an:n varð fyriir greftrihum, em í
stað þess að leggja jarðsíma úr
götunmi befiir mýr staur verið
reistur fyrir loftilmur og línurnar1
veriið fl-uttar yfir á hann.
|Þetta þýðir, að þegar búið ier
að malbika og ganga 'vel frá
stígnium, verður að grafa hann
upp aftur til að koma nálæg-
um húsum í jarðsítnásamfband.
Bæjarbúar borga fyri-r þessi
verksvíisindi.
Gkili Halldórsson.
V erzlunarskólinn
byrjar 1. okt. nk. I íyrria voru
í skólanum rúml. 260 nem., þar
af um 20 á málanlálmskeiðum fyr-
ir utansikólafólk, og verður þeim
ei'nniig haldið áfram í vetur, í
spænsku, erisku og þýzku (kennL
ari dr. Keil). Eimniijg starfriækir
sfcólimn í v-etur nýja dajgdieild,
jafnframt kvölddeiMin'ni, fyrir
yngst'u n'emendurma.
i ! ' , | "í
Amatðrar!
Framköllun, kopiering og
stækkanir, fallegar og end-
ingargóðar myndir fáið
þið á Ljósmyndastofu
S’onrðar Guðmundssoaar
Lækjargötu 2. Sími 1980.
Takið efftirS
íslenzkar gulröfur 10 aura V* kg
íslenzkar kartöflur 15 —
Haframjöl 20 — -
Hveiti 1. fl. 18 — - -
Alt af ódýrast og bezt í
Verzl Breiika,
Bergaðastræti 33. Sími 2148.
DÍVANAR, DÝNUR og
alls konar stoppuð hús-
gögn. Vandað efni. Vönd-
uð vinna. — Vatnsstíg 3.
Húsgagnaverzlun
Reykjavíkur.
Bezt kanp fást i verzlnn Ben. S. Þórarinssonar,
SMAAUGLÝSINGAR
ALÞÝflUBLAflSINS
VlflfKIFTIIIAKINS0ar.
Á Urðarstíg 15 A eru til sölu 2
nýlegir kolaofnar, einnig nýtt rúm-
stæði og ný undirsæng.
VERZLUNIN „PARÍS“ hefir ný-
lega fengið uppháa gúmmíhanzka
ágæta til fiskþvotta.
VERZLUNIN „PARÍS“ hefir alt
af vandaðar og ódýrar hjúkrunar-
vörur.
VERZLUNIN „PARÍS“ hefir
fengið mikið úrval af fileruðum
og hekluðum smádúkum (kínversk
handavinna).
Unglingsstúlka óskast strax,
annað hvort fyrri eða seinni p.irt
dags. Frá 1. okt. ef til vill allan
daginn. Schmidt. Sími 3077 eftir
kl. 6.
Lítið herbergi fyrir vinnustofu
vantar' mig. M. Biering, skóvinnu-
vinnustofan, Austurstræti 5.
Kleins IptfiFS
reynist bezt.
KLEIi,
Baldursgötu 14. Sími 3073.
nmmmmmnmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmnmmn
mmmmmmmmmxmmmzmmmmKummmmmmmm
ææ
vm
mz
zm
mz
mz
mz
Klæöaverksmiðjan GEFJDN
Akureyri,
nn
mz
%m
m%
zm
zm
zm
mi
zm
mz
framleiðir beztu innlendu fataefni, sem völ er á. Á saumastofu Gefjunar
í Reykjavík er saumaður alls konar karlmannafatnaður og frakkar eftir %£££
m% nýjustu tízku. Drengjaföt og telpukápur eru afgr. með mjög stuttum
fyrirvara- -^vait fYrirl- allar stærðir af drengjafötum og pokabuxum.
Gefjunar band og lopar er unnið úr valinni fyrsta flokks norð- m%
lenzkri vorull. Allar tegundir fyrirliggjandi. Verðið hvergi lægra.
Hvitt band einfalt kr. 2,90 pr. V* kg.
8S — — tvinnað - 3,75 — — —
Blágrátt band þrinnað — 3,90 — — —
— — tvinnað — 3,75 — — —
‘ Ráuðk. - - — 3,75 - - -
ÍCHCI Grátt — þrinnað — 3,55 — — —
MÓraUtt ~ - 3’55 “ ^ m
m% Sauðsv. — — — 3,55 — — —
Svart, litað band — — 4,65 — — —
%m Nærfatalopar — 1,65 — — —
Sokkalopar — 1,50 — — —
Sjóvetlingalopar — 1,25 — — —
%m
m% Verzlið við Gefjuni. Með pví gerið þér beztu og hagkvæmustu inn- %m.
kaupin um leið og pér styrkið innl. iðnað. p^p|
Tökum ull í skiftum fyrir vörur. m*l
%m. Vörur sendar gegn póstkröfu um land alt beint frá verksmiðjunni eða
SS útsölunni í Reykjavik. — Gefjun, Lauggavefgi 10, sínai 2838.
ww uiui
nmmmmmmmmmmxmmmxxmxmmxmmsnn
m^mmmmmmmxmmmmmmmsmzmmmmmmmmmm