Alþýðublaðið - 23.04.1959, Blaðsíða 9

'ííian |>pía i;aii SBtt Ja
‘lgJTASI{|I| iqjÁ gcjspuBT
•^{3 So BUUIJ .§0 BJI3r|
'BUiunjjBjí :uiujoubiibCj
Bimui gB BUÁ3J So ddn bCjijj
BdBJO
BpUBJS
JJIS UJBJÍ
•njjsojstjsau buis i bj^j
•uiuraq bjiah
•uuiuiajs Bjsæq b jas BfqiíajH
MVMVÖv
•buSbj
‘..nuiÁsjg Bsuiijq jjjjj
jba Bjj0(j“ 'uinuoq jn jn
umunjojjnjjB b jbjjjb,
UlgJO nuioq ‘SUBJBUU05J
urnSuiujnds bjbas gs
ijjæ SiujQAq ‘jBq b ddn
issia uuuq jjocf s'o ’Bun
-jjpj b Bgnjo uiuiij uuBq
igBjijqs uinuBjoqs j
•„umjjnjs" b bSubS qb
jjæj uuBq jbS rajpje So
•UUipUBq I BgðJUTASS
uuBq jsijqæjj ‘,,Bddis“
gB IgBjjæ UUBq JB§3Ö[ gc
‘BdriBjq gB uuias jsubj
-Buiæp jba uuejj 'uin
-uoq Buuaq gB npuÁsj
uiujpq gs pq ‘nqc
gB jqqsqs Jqj UUBH
•uinfqraj uinqo J JjnBjjj
IJS3UI JBA ISUITJ*)
"BBjg BSUIJJO UUBq
uiujoq ngnqpq Buga/i
•igæui jb jngiu • gigjsqs J BdnBm“ qb SS0tí 'umijæjBiBj npjg
go ddn qqag jijocj nsq'njoj ‘jací b Lj m ranss0Cí J JBRIB ™'s'i
„ÍB.CguijjaAs ug -gjo njoA nBc{ jBgac[ ua JBA uinunxnq jn jn
^nqoqpjBCqs gas jB>p[Á ‘„UBjÁds uiqBj“ j nec} u?UTí 0-° SUBlI juunssnyq
jnqqou jnjajq 'nuidiqs njpj 'jsiÁ^ ' 'iuunjog b 9 ^ Jí1 Jjuuioq ngupj
b jbCguijjOAS JI9AJ B>[q umCqiaj gB punjs Bgog JíJAí n‘tæA JJujBgoqui°
njs oas gQ ’jæg j uioq gijeA- ngjoq mujog SB 9d 'UJÍJJ go 9J§ nj0A
mas ‘nuiáiqsBjoq J Bqeq "g ’ " BsmiJO suEq uijq^
-pjBCqs jojs je gBcJ“ J?s ®B
'mna J urajpq -mnjoid b toa UUBlt Sí>l0J UBu°q B[mBg
IIÍ? ngnjoAs ‘,,iajq“ jb[[[b qqeg ranuoji 'snI t9Jelí 94 o0 BPUBWU
„iBunqpqp[BCqs ran uuBq mas ‘jqB Jpunra tíJ 6PBj igjBq BsarjjQ
jjÁaq iqqa gtd[ Sjjbh“ So Bjeej gB jnipCjj ‘sæj ■ciclBd 'nuoá JBjqæjBj
•jpuBjpun uiujoq ngjnds -gnjj jba uubh' 'tip[0q jnuosjnJs9J JBA Jsuitjo
„inqoqpjBCqS BgBAH“ nec[ go SUBTJIA sura 'S!^3J§ BSUIJJO BJBq
„iBunqoq iqqa jba isuiijo ua' BS° «?J§ esrajjo JSBJJO
-pjCBqs gas gic[ gjjBH11 -ránuoq sb UUBl1 n9nII0>í UÍUJ0C1
æuuBqqBjq ngp[q go uiujoq nggps 113 jnraJJÐ J9M UUBH
jij igB[[Bq go ijjajds " X
ZZW, J5131 HBJieqpiBfV Go pB fsuiug
raas gpjs uuunqiaq
ÍISIIÍIE Fvm v ð v m h v a ‘ si
54
BARNAGAMAN
BARNAGAMAN
Tómas Guðmundsson:
Fjallganga
Teikningar eftii* Bjarna Jónsson
Urð og grjót.
Upp í mót.
Ekkert nema urð og grjót.
Klífa skriður,
Skríða kletta.
Velta niður.
Vera að detta.
Hrufla sig á hverjum steini.
Halda að sárið nái að beini,
Finna hvernig hjartað feerst,
holdið merst
og tungan skerst.
Ráma allt í einu í drottin:
— Elsku drottinn!
Núna var ég nærri dottinn!
Þér ég lofa því að fara
þvílíkt aldrei framar, bara
ef þu heldur í mig' núna!
Öðlast lítinn styrk við trúna.
Vera að missa vit og ráð,'
þegar hæsta hjalla er náð.
„Nei, það höfum við
aldrei séð“, sögðu krakk
arnir einum rómi.
„Heldurðu, að það sé
hægt að fá að sjá skjald-
bökuna?“
„Já, það hugsa ég“,
svaraði Þórir. „Ættum
við að reyna?“
„Það skulum við
gera“.
Það skipti engum tog
um. Börnin hlupu öll af
stað niður í skip. Þau
gleymdu því í svipinn,
að þau máttu alls ekki
fara niður á bryggju og
allra sízt um borð f skip
in.
Á leiðinni niður eftir
sér, þegar hann sá allan
þennan krakkafans:
„Sér er nú hver læt-
in, þvu! Hvert ætli
krakkaskammirnar séu
nú að álpast? Hvar er
lögreglan nú? Nú ætti
hún að láta skína á
gylltu hnappana“.
Um leið og krakkam-
ir þutu fram hjá Lauga
gamla, hreytti hann til
þeirra:
„Nú ættu svertingj-
arnir að hirða ykkur,
ormarnir ykkar“.
3.
Börnin hlupu fram á
bryggjusporðinn. Þar lá
boðanna. Þau hentu sér
niður á þilfarið og biðu
þess, að einhver skips-
manna kæmi í ljós.
Þau þurftu ekki lengi
að bíða. Hár maður og
herðabreiður kom upp
úr framlestinni. Hann
var feitur og gráhærð-
ur, strangur á svipinn,
með pípu í munninum
og svældi mikið.
Maðurinn gaf ekki
gaum að börnunum.
Hann virtist vera önn-
um kafinn.
Benni litli var ófeim-
inn og ætíð fyrstur til.
Hann gekk rakleiðis til
mannsins og sagði:
'llllllllllllllllllllllllllllllllllllliltllllllllllllk
mættu þau engum nema stór, enskur koladallur.
Lauga gamla. Hann Krakkarnir biðu ekki
haltraði upp bryggjuna
og tautaði fyrir munni
Framhald.
í þessu blaði endar
myndasagan af Róbin-
son Krúsó eftir Kjeld
Simonsen. Róbinson
hefur eignast fjölmarga
vini og aðdáendur úti
um land, og verður nú
skarð fyrir skildi. Ekki
hefur verið ákveðið
hvaða myndasögu Barna
gáman birtir næst. Við
sjáum hvað setur! En
Barnagaman þakkar f jöl
mörg bréf, sem sýna, að
Róbinson hefur átt
miklum vinsældum að
Alþýðublaðið — 23. april 1959 9