Alþýðublaðið - 23.04.1959, Blaðsíða 10
•||B[} ipwBontnsnn suiag®
paspp æ® Bga}ui§ia g®
‘lungao wmssaij i ige^gui í>o
umg.ioj pjaera angera íujia uias
‘jsbuuiim ge sraiq iaq ‘eq uijiol'}
|f«uuij uinuuoui wras gofra nsjaAq ia«j
'Mitóns JB juiaq
L I I3.IBJ gc jzaq
Bjneq jsuuij aoui ua
HutiSnB) uin}snBjn| œuuau ‘jpuBgoA
BPBA msjA gB AO UlgJOT;
•uujpuj} B dtín jsjuiasjj Sa gB
:iAt| Blq gjjBj ja ?bS Bpua
‘Sa aos Egja jmSun umunjjpfj
'So JOJ BU3B«I juuipuj} gjpfs
:jA^ BIJ BUHIOS nSupj Bfgog
•jnjæj Bujoaq ‘umSaofq J dB^q
.injæu njsaeu jbSabiu buiÆojq
•Au b ddn Jo.ipjB Bfggaj gB
‘ja^ Bjraq §o uijaq biuojj
•juujs nuio jqqa jsbuuij
•juuáa 3n§ep ua jngp BfjiaQ
•BqBaq uinujaq lunujs j bjXoh
•BqBj ms gjA Jigjn bji\
•jdda.iqs uujuujojs gs Jas Bsgnjj
•jddojs ujpupq gB .ias BsSnjj
•gidÆppfq i juioq bjjoH
•gJA BJI’I
•AUJBJJ JSBfgganj
•jjoui i J4giu go qcq b jnjjB
ijofjg go o.in Jjjja BJJO^
:BdBj iqBj njjo gjs Buuiq
•umuoqs UBpun uuijæq Bssjjg
•umupjBsoui Jjjja jsBqefjg;
•gBJS JB }gæq go juras BpjBJI
•gB JBpjOAq JO ‘}JBq BgJOA
NVHVOVNHVe
NVHVÐVNHVa
92
€0 BARNAGAMAN
RÓBINS
Eftir Kjeld Simonsen
Næsta morgun kom
pfcipstjórinm að landi.
Allt hafði fariS fram
samkvæmt áætlun. Og
meðan þeir höfðingjam
»r ræddust við tóku
menn eftir því, aS ann-
ar bátur nalgaðist Iand.
Þarna var hinn spænski
sfcipstjóri á ferð með
nokkra af mönnum sín-
um og föður Frjádags.
Nú var aðeins eftir að
ráðstafa föngunum, sem
geymdir voru í landi.
Róbinson kvað upp dóm
inn. Þeir skyldu verða
eftir á eynni — lifa í
útlegð! En til þess að
milda dóminn eftirlét
Róbinson þeim allar eig-
i ur sínar í lausu og föstu.
Þeir fengu þarna með
öll lamaöýrin. Þeir áttu
því ekki að líða neinn
skort.
Róbinson stóð á aft-
urþilfari skipsins. Hann
sá ævintýraeyna hverfa
við sjóndeildarhring.
Hann var hrærður og
Frjádagur Iíka. Þeir
köfðu í öll þessi ár bar-
‘im hlið við hlið, f blðu
og stríðu. RóMnson sá
sem á kvikmyná ailí
f>eirra líf, allt frá því
honum skolaði á land
h tnnar óþekktu. eyjar til
;þess dags, er hann sigidi
burt stoltur og ham-
ingjusamur. Eftir
nokkra vikna siglingu
komu þeir félagar í
héimahöfn Róbinsons.
Það voru ævintýramenn
og miklir kappar, sem
marséruðu þar um göt-
urnar þennan dag. Fæst
ir trúðu sögum þeirra
og engan óraði fyrir
hvað þeir höfðu upplif-
að. Róbinson hitti föður
sinn, gamlan og hrum-
an. Vegna þess að faðir
er alltaf faðir, fagnar
hann alltaf týnda synin-
um, ekki sízt þegar hann
hefur lifað einmanalegu
og ævintýralegu lífi á
eyðiey. Þess vegna urðu
þarna miklir fagnaðar-
fundiri — E N D IR.
GLEDILEGT SUMAR!
10 23. apríl 1359 — Alþýðublaðið