Alþýðublaðið - 09.12.1934, Blaðsíða 2

•í*
SUNNUDAGINN 9. DES. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Smáskipapróf
byrjar í Stýrimannaskólanum, mánudaginn 17. þ. m,
kl. 15 '/2.
Þeir, sem ætla að ganga undir prófið, sendi
undirituðum beiðni um það og áskilin vottorð, eigi
siðar en 15. þ. m.
Reykjavík 7. des. 1934.
Páll Halldórsson.
Frá okkar lága verði gefum við gegn stað-
greiðslu
til 15. þ. m.
10
15°
0
afslátt af veggfóðri, svo að sem flestir fái
tækifæri til að skreyta íbúð sína fyrir jólin.
Málning & lárovSrur.
Sími 2876. Laugavegi 25. Sími 2876.
Jðlavðrnr.
JálaverO.
Fyrir barnavini:
Ný bók:
Nel! Sko bðrnln!
Með 30 heilsíðu barnamyndum, óviðjainanlega
fallegum. Valdimar Össurarson íslenzkaði,
Tilvalin JólagÍSf.
Karlmaonaskór og sokkar
í stóru úrvali.
Komið meðan
nógu er úr að
velja.
Skórhu, Langav 6.
Siml 3212
Verðlækkun
Verzlun okkar mun kappkosta að selja allar sínar fjölbreyttu vörur á
borgarinnar lægsta verði, til dæmis:
Molasykur 27 aura V2- kg.
Strausykur 22 — — —
Smjöriíki 80 — — —
Rúsínur 75 aura ya kg.
Sve;kjur85 — — —
Egg 15 — stykkið.
Avextir:
í litlum og stórum
pokum og lausri
vigt, mjög ódýit
Epli, Perur, Appelsínur,
Vínber. Og niður-soðnir
ávextir í stóru úrvali.
Alt krydd I Jólabaksturinn.
Hreinlætisvörur,
Snyrtivörnr, Burstavörnr,
og ýtnis konar smávarningnr,
Súkknlaði, sælgœti, vindlar, siga«
retftnr og ýmsar tóbaksviirur í
fjbibrey^tn og smekklego árvali.
Alt fyrsta flokks vðrnr.
Fljót og Ifpnr afgireiðsla.
Sendnm nm alla borgina, sfml 3507.
Verzlnn Alpýðubrauðgerðarinnar.
Simi 3507.
Verkamannabástbðnnan*.
Sími 3507.
VIÐOTIIDAGSINS0:
Veitið athygli! Mánaðarfæði
kostar að eins 60 krónur, að fneð-
töldu morgun- og eftir-miðdags-
kaffi, 1 krónu tveir heitiríéttir og
kaffi. Morgunkaffi alt af ’til kl. 9.
Fljót afgreiðsla. Matstofan Tryggva-
götu 6.
Kjöt af fullorðnu fé, verð: Læri
50 aura Vs kg. Súpukjöt 40 aura
x/2 kg. Kjötbúð Reykjavíkur Vestur-
götu 16. Sími 4769.
[Þiessa viku >er bezt að koma
með jólaklippinguna í Rakara-
stofuna í Eimskipafélagshúsinu.
Sími 3625.
Bólstruð húsgögn,
körfuhúsgögn.
150S
er síminn ef yður vant-
ar bíl.
Opið allan sölarhringinn.
Bif r öst,
Hverfisgötu 6.
Dppboð
Opinbert uppboð verður hald-
lið í AðaJistræti 8, þriðjudaginn 11.
p. m. kl. 10 árd. og verða þar sield
húsigögn ,svo sem bprðstofuhús-
göigin, d a gsto f uhús gögn, skrif-
stofuhúsgögn, samlagningavélar,
máiverk og myndir; húsgagnafóð-
ur, flygel, píanó, grammófónar og
plötur og bækur. Enn fremur af-
borgunarsamningar. Loks nokkrir
pokar af hveiti.
Gæiðsla fari fram við hamárs-
högg.
Lbgmaðarinii
í Reybjavík.
HÖLL HÆTTUNNAR
„Verið þér óhræddar, upgfrú," svaraði Lebel laundrjjúgur, “hains
hátign befir sömu þrár og þér.“
Hanin gekk fram og aftur um g ólfið og drap tittlinga til hennar
og brosti á þennan óviðkuninanlega hátt, sem fylti hana óhug.
„Yður mun falla vel vi'ð hann, mjög viei. Nú ætla ég að fara
og segja honum að þér biiðið hans. Verið þér sælar, ungfrú. Hér
ónáðar yður enginn. Verið þér sælar.“
Destine var ein eftir og fór að hugsa um erindi sitt við koní-
unginn. Hún titraði af þ'edrri tdlhugsun einini saman, að etga að!
standa framimi fyrir kionuniginiuim og tala við hann, og han hryhfj
við að hugsa um þau örlíöig, sem Romain de Vrie ætti í v'ændum,
ef henni lánaðist ekki að hræra hjarta konuingis tíl meðaumikvulnar.
Hún reyndi að orða náð'unarbeiðni sí'n.a í huganum og hafði hana
yfir hváð eftir annað.
.pegar hún var orðin þreytt á að biða, fór hún að stytita sér)
stundir með því að iitaist um í hierberginu. Pað var undarliegt,
áð hún skyldi vera komiin injn í kolnungshölJina, inn i tin ;aher-
bergi konungsins isjálfs. Skelfingar munur var á þiessari íburða|tí
iniklu stofu með háa hvolfþaikið og vatnsimáluðu, veggina og
vi'ðhafnarlausum, kölkuðium, miúrunum' í St. Cyr. Mikið yrði systifr
Theresa hissa, ef hún sæi allan þennajn iburð. En gott væri nú
aið hún væri komiiin hinjgað'. Aldrei fyr hafði Destine fundist
húr; vera eins leinmana o,g inú. Hún imeyddi siig til að athuga gaum1-
gæfilega hvenn hiut í hierbergiinu fyrir sig. Hún hugsaði um mál-
verkin á veggjunium og um nýjan viiligaitarhaus, sem hékk þar
tii minja um eina af srðustu veiðiförum toopnungisiiins. Hún horfðá
á hægar hreyfingar vífsanna á stóru postuiinsklukktinnj, leit: á
rekkju konungsinis, sem stóð í vegg'stooti á dálitlum palli, sem
hvíidi á fjórum ljónslöppumi, og skoðaði seinast dívamnn, sem
hún sat á, og teppið, sem vár yfir hpnum; það var gullofið, og
hafði Watteau málari gert taitoni'nguna að því.
Konungurinn blaut nú bráðum að fara að toama, hugsaði hún,
en ektoert hljóð barst enn til eyrna honnar. Geigurimn, sem alt af
hafði verið í hjer.ni, óx mieði hveriri mínútu, sem hún bciö. Þarinia
í þiessu herbiergi Já eitthvað í íoftínu,, sem hún skiidi ekki hvað
var. Hún, Jét aftur auguln og reyndi ;að iosa sig við það, en henimi
tókst það ekki Henni fanst eins og iJi öfl lægju í leyini og hiðu
tækifæris að kjæfa hana, og hún gaít ekkert að gert.
Hún J'eit í opna bók, sem lá á borði fyrir framain liana, og
kom þar auga á undar! ega og óviðeigandi 'mýnd, sem Loðvík
konúngi þótti gaman að; þótt Destine hneyks laðist á henini
Húrt tók höinduintum fyrir andiliítiið oig rayndi að gera bæn srnai,
en hana skorti orð. Aidrei hafði það' komið fyriír hana ávður, að
húu gæti ekki beðið. Hviemiig gat staðið á því? Alt í ejnu datti
hen,ni í hug, að guð væri efctoi1 í þessu herbergi.
Hún varð hrædd eins og barn., sem er eitt í niðamyrkrá. Hún,
tóto kápu sina, Lagði. hana yfir axlir sér og ætiaði burt úr höiiiinrji.
En þá opnuðust stóru dyrniar skyndilega og hún sá konunginn.
Destine varð hrædd og hörfaði undan o.g ieitaðii sér skjóls í
gluggaskotinu, þar sem henini veitti, létt að’ feJia sig balk v}ð þytok
tjöldi'n. Hún hélt í þau tii að styðja sig og skajíf af hræðslu,,
og þá sá hún að konunguri.in var iþkki ein|m. Hópur af karJ-
mömnum var imeð honum og studdu han|n þar siem hann neikaði
áfram í blóðugum fötum með aðra hendina á brjóstinu.
„Ég er særður, herrrar mi|n,i)r,“ sagði hann hvað eftir aninað.
je>að var hlaupið fram og aftiur um ganginn og in)ni í berbergifnu,
talaði hver up,p í aniriian. Alit! vair í uppnámíi í hölílmhli og eins
fyrir utan. Menin hiupu tjll og frá og þyrptiust s.ama:n í stærni ogl
stærri flokka, æptu og kö'lluðú. AIis staðar glumdu hrópin:
„Drepið þið mohðingjanin!“ „Konuingurinn er dái'nn!“ ..Krónip.Cnz-
iriJi er í hættu!“ „Svik!“ „Morð'!“ „Gætið að' ■ hliðunum í nafinSí
ríkisins!“, og þar fram eftir götunum. *
'In,nii í hefbergi komungs visisii eniginn hvað taka skyidi til bragðs.
„Gætið að ríkÍBierfingjanum,“ sagði konungurjlnift um leið og
hanin var lagðusr í rúmið, og svo le,i'ð yfir ha;n:n.
Nú heyrðust kveninaradjjir. Hirðmennimir vitou til hliðar imeð
lotnSngu, því að dnottaiiiniglin, va;r að koma, Maria Lyscinska, óf'ríð
og guðrækin, þessi óhamiingjusama kona, sem konunguri'nn for-