Skírnir - 01.04.1906, Qupperneq 84

180
Eitdúmar.
Skírnir.
forn-íslenzku, segir höf., gat af sér þá röngu skoðun, að tiý-íslenzka
sé það sama sem forn-íslenzka, eða að íslenzkan hafi ekki tekið
neinum breytingum í 1000 ár. Jafnvel Rask hafði þessa skoðun
um fyrri hluta æfi sinnar, og enn þá eru nokkrir, sem halda því
fram. lslenzkan er, tekur höf. mjög réttilega fram, ný-norrænt
mál, sem hefir að mestu leyti haldið sínum gömlu hljóðtáknum (þ.
e. stafsetningu), án þess að hljóðin hafi haldist óbreytt líka. Þá
minnist hann á nokkrar af þeim breytingum, sem hljóð tungu vorr-
ar hafa tekið, svo sem að au nú er borið fram sem \e>y\; áður var
það borið fram sem á í gás; á (í gás) táknaði áður langt a-hljóð,
svo sem í fara; rn og rl eru nú borin fram \dn, dl\ o. s. frv.
Síðast og nákvæmast lýsir höf. dönskunni.
Eins og ég þegar hefi tekið fram, er vandlega frá bókinni
gengið að öllu leyti, og get ég gefið henni mín beztu meömæli.
B. Er.