Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Blaðsíða 3

V
Dítrla tjet rg jíiliö c& noífr moír ójfi cö effett
fé talí'.J cóa ritaó tim &.<m6þntg<mefnóiritst, J>oí f.t
mcór tt«ri cffcrt jfytt « Icit&þtntjitncfttóamta eMi, og
fýttöi Itf«, «6 iK.itit l;cfíi citga Ijluttcfntng i tt6«r«n6<t
fcirn, cr fðmittgrittn ttill lcitajf nið «6 »efj« og jiyrfju
I;jc Jiegmtm fíitum.
■Slejfir munðu þot fnú« «6fiit6ni ftttnt til ritltitgs
ftitð fjcílfð, og gcrir þafunðrimt v«6 fyrir, «6 mcntt ftititi
Ji« fyrjt og fvemfí «6 þvt, «6 Ijofuitðrimt íjcfir útl«gt lCiIs
jl'tp«itin« «f 28 Ut«ii f, «., þ«rfem l)ún þó fc utgcfin íxvði
«íðlcitjf« og ðanffa túngu. ^ofuitörinn biðr I«nð« fin«
«6 miðoirða þ«6 eigi, þvi Ijantt uifði eigi «f þot, «6 ZiU
jfip«nin »«r útgcfin c tðlcnjfu Iíf«, fyrvi cmt l)«mt »ar
fu’iinn «6 la’ta prcitta fyrjitt og cðra orfina, uccittir l)«nu
þcfð Ijclðr fucn^cyrjlu, fem Ijaitn nú fcv, «6 Ijonum Ijcfir
tcfifi icottum fvamar «6 f)itt« þ« vcttu meintngu, og
opt þ«u fomu orð fcm liljfipcnin Ijcfir; og cctlar Ijamt
þot «6 útlcggíitgin gcti »el orðið til lciðaroíjirð þeint,
ev eigt l)«f« fjalfa lilffipamna.
ÍEinfcnligc muttu mcmt ftntta «6 þut, «6 þofunðrs
titn þcfir farið fwo morgum orðum um þ«ð, fcm Cils
jfipaititt cigi gcfr ncitt tilefni til, og þelðr tsirðijl «ð v>cr«
g«gitfí<vðt Ijcnnar ovðum. i£f ttoffr fegði «ð flt’ft »«ri
effi Icyjlligt, þ« otfar íjofuitðrimt til 6If. 30—32 I;cv;
a’cptir, þm’ þ«v I;cfiv þcnn I;vafið þ« piðbavu; cn cf