Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Blaðsíða 9

XI
á framf«ri. 'Jírsrit wort er þeitttig ortii grymflo fyrir
reynflu ijiitm; reyniu, fooaö fuitt effi öeyi út mcö þeim
fjalfunt; I>aö er oröið vcfffeeri fyrir f>tim fvóöa til
fctttta I)inum fafróöari, og fyrir fjitttt fafróöari til ab
fpyrja ljinn fróða ra’öa, Jtaö er oröittn almettnr
funór ^elenötnga t rattn og »cru, IKr þetta ofs
útgefurunum engaitvcgin &b þaffa, Ijclöryör, fem ftyrfiö
fyrirtecfií> mcö olltt móti. Ðc'r ronum þ»i, aö þe'r,
Ijeiöruött og elffuóu Iattöar! muniö þalöa a'fram
aö flvvfja þaó, og þalóa a’reriti þefeu a Ioyti, Ixröi
tttcö ítluttt'fiitngu og meö raöum og ritgjevóum, og
þaó þv>í frcmttr, fem Iaiiöþtngancfnöintar gcva alþýöligar
famrívíur cntt ntiflu ttattöfynligri enn áðr, þvomig fem
þeim rcrör þáttaö mcó tilliti til Uslanös; og foo er
tiltrtlaö t’ iDaittnerfu, aó menn Iáti mcim'ttgu ft'ita tim
|>á Ijluti í Ijófi t' opin&erum ritgjeröum, er Ianöþfng;
ancfnöirnar yfirocga, Ixröi áór en þaö werör, og cins
á cytir, þuerfu þ<rr þaft leyfl uerfefni fitt af þeitði, og
<rtla mcnit þaö muni frentr ellu eöru þalóa fulltni;
unum oafanói,
þcfs Iier ofs að geta, aí> oc'r cigi fcngum famöa
ritgjerö um túita og cngja rtrftun, er »cr þó þálfvcgis
Iofuöttm t' fyrra; fcar toent til þcfs, fyrji þaö, aí> »c'r
nilóum láta attnara maitna ritgjeröir nera t' fyrirrúmi,
og þarmrjl: þaö, aö »c'r þóttumfi eigi I;afa fcttgiö ntrga