Sunnanpósturinn - 01.04.1836, Blaðsíða 7

ofs, og vér gétumecfi cttnab'cnít fpurt ofs fj.tlfc:
{>vi0cnig í>o.b fcnt uér Iiér I>oftim rejmt, unnit>,
fro.mgrccmt, famfrari f>ot, fern rér ccthit’um vxti
í wcrn&um.
ttifsufega rar fá C’júp en jafnframt gloC og
Cjotf alrara t hrorri fálu, í>egar »ér £ann Ita
(Dctóbr. 1835 famanfofnu&umfl, ttí aö gánga Itror
meó oórunt t ^crrans mujJert, og imn>ígja(V tíl
f'citrar f)émt|lu er rér bérna, í nánC »ió miifieriC,
áttmu aö gégna mufierifíns CýrC, fvcr tilftnntng^
ar fcm náttiirligt cc ab fietta mufhti vOi hja
worri f’jóö, fá fatingttt fem t'om ofs á móti, Ixialm
a&i til «C «1« á rorri alrorugéfni. <£it atít f’o.ö
fent »ér hugftiöum og funöum til, rarö $»a Ijóft og
froptugt, fiegar fá maöur*), fmorjum tantt er aö
flytja f»á fojctt lifanöi riötirfénníngu, og Ójúpu íils
ftnntngu l>inna a’Cjiu ðanninöa innt falirnar, opn-
aöi fínar rarir, til fcfs aö tjá ofs meC í>eim fannt
og frapti fem bonum er eiginlegur: l>*,e,rnig v&vt
eptir cBiiös logum, a’ttum aö gánga revöuglega
fctvri foUun l>»ar til »ér rorum faUa&ir. €ptir
aö »ér roritm fomnir aptur úr belgiöóminttm,
og l>»0r »ar fominn á fiann ftaö, liraöan l>ann
• jTy’IÖi »inna at> f>efsart follun, »ar f>aÖ mítt l>Iut-
fall, mtnir l>átt»:rötu meöborgavar! ab funngéra
yöttr t 'ÍNÓngfins ttcfni, ab ýér nu attub ab leggja
l>onö á í'aö mtfla »erf, b»ar til iSongJtns og
iþjóbarinnar tjltrú l>aföi ybttr fallaö. "Cilftnntng
fú, fém baföt fylgt mér, uppfrá ý»t 'Kóngur frtti
mtg á $>ennann t>eiöarlega jtaö, ft l)»orjum eg í>ér
*) æijíupiim i ©jálatibt Vr, tr'ftijlcf. tct'i
tcíinit ur Stéfinti tií lErt;. 4. 1—6.