Þjóðólfur - 23.12.1848, Blaðsíða 3

to
aðra samkomu, heldur en alþingi, þá liggur
beinast vib, af) ráða af brjefinu, að sú sje til-
ætlun stjórnarinnar, aft Islendingar segi álit
sitt um þær ákvarftanir rikisfundarins, er
snerta sjerstaka stjórnarlðgun Islands, á
fundi í landinu, og allt það, er þurfa þykir,
til af> undir búa þennan f'und, skuli verða
lagt fyrir alþingi á hinum næsta lögskipaða
fundi þess. Sje núþetta rjett skýring brjefs-
ins, þá er jeg viss um, að þjóðin tekur fegins
bendi þessari fyrirætlun stjórnarinnar; því að
bún væri þá öldungis sambljóða öðru aðalatriði
bænarskár þeirrar, er samin var af nokkrum
alþingismönnum og fleirum Islendingum á
jjingvölluin í ágústmánuði í sumar; jeg þori
því fremur að miða þjóðviljann við þessa
bænarskrá, sem jeg vissi til, að hún var í
2 sýslum samþykkt af meir, en 500 embætíis-
mönnum og bændurn, sem rituðu nöfn sín
undir hana.
En sje nú „fumlur“ í landinu og „alþingi“
bið sama í konungsbrjefinu, og ef sú er til-
ætlun stjórnarinnar, að þær ákvarðanir ríkis-
fundarins, sem viðvíkja sjerstakri stjórnar-
lögun Islands, verði beinlínis lagðar fyrir al-
þingi, á ltinum næsta lögskipaða fundi þess,
þá þykir rnjer þessi fyrirætlun hvorki vera
Jjóslega orðuð í brjefinu, nje lieklur get jeg
gjört nijer von um, að ftjóðinni geðjist að
henni með öllu, af því, að bún er að nokkru leyti
ósamhljóða því aðalatriði bænarskráarinnnar
frá Jingvöllum, sem jeg bef áður getið um.
Jað var tekið skýrt fram í bænarskránni, að
menn óskuðu, að ákvarðanir rikisfundarins
um sjerstaka stjórnarlögun Islands, væru
lagðar til álita fyrir þann fund í landinu sjáifu,
sem skipaður væri mönnum, kosnum eptir
jafnfrjálsum kosningarlögum og þeim, sem
nú gilda í Danmörku. Jotta atriði bænar-
skráarinnar irá Jtingvölluin sýnir berlega,
um; en það er bótin, að þessi vandkvæði eiga sjer
aldrei langan aldur á gufuskipuui; því þau eru svo
Hjót í ferðuin.
Jiessa nótt kom ckki dúr á auga mörgum manni;
flestir liöfðu blundað að eins og dreymt illa, og þegar
menn á miðvikuðagsmorguninn komu upp á þilfarið,
tók að hvessa enn meir, svo um kveldið var kominn
stormnr og stórsjór hinn mesti. fiað lá þó enn vel á
öllum, þvialltaf styttist leiðin. Um dægramótin hjcldu
að þeim mönnum, er samþykktu bana og
rituðu undir hana nöfn sín, hefur þótt al-
fungi vera byggt á of ófrjálsum grundvelli, til
þess, að leggjandi væri undir álit þess þvílíkt
vandamál, sem það er, að skipa nýja stjórn-
arlögun Islands satnkvæmt aðalstjórnarskip-
un ríkisins. jietta álit er ekki beldur á-
stæðulaust, þegar litið er til óánægju þeirrar,
sem landsmenn bafa þegar fyrir löngu látið í
ljósi yfir kosningarJögum þeiin, sem þeir
menn, er nú sitja á alþingi, bafa verið vald-
ir eptir. En livað skyldi valda þessari óánægju
landsmanna, annað en það, að þeir eru sann-
færðir um, að lögin hafi bannað þingsetu
mörgunt þeim, sem hæfari var að ræða
alþýðleg málefni, og greiða atkvæði sín um
landsins gagn og nauðsynjar, heldur en sum-
ir þeirra, sem nú eiga setu á þinginu, og
voru svo óheppnir, að eignast bana einungis
afþví, að þeir áttufáein jarðarhundruð? jþað
er líka bágt fyrir menn, að vera neyddir af
blimlri tilviljun, til að tala máli þjóðarinnar,
bæði án þess, að vera því vaxnir í raun og
veru, og líka án hins, að þjóðin beri nokk-
urt traust til þeirra; en jeg er, því miður,
bræddur um, að sumir af alþingisfulltrúunum
eigi nú þessum bágindum að sæta. 5eS«ir
þessir annmarkar á alþingi, eins og það er
núna lagað og í garð búið, eru bornir samari
við valfrelsi það, er Danir hafa fengið til að
kjósa menn á ríkisfund þann, sem ræðirein-
mitt sama málefni Dönum til banda, eins og
það mál er og verður Islendingum, sem kon-
ungsbrjefið gjörir ráð fyrir að lagt verði und-
ir álit þeirra sjálfra á fundi í landinu, þá er
hætt við, að annmarkar þessir inn byrli sumum
landsmönnnum, að íslendingar njóti eigi að
öllu leyti jafnrjettis með Dönum, þó mál þetta
verði lagt undir alþingi á binuin næsta lög-
skipaða fundi þess.
fieir npp undir eyna Rygen, og var þa5 öllimi mik-
ill fögnuður, er þeir sáu svo nærri liina þjóðversku
strönd, og gátu virt fyrir sjer kritarbergin, grænar
grundir, laufgaða skóga, og sinábæina uppi á eynni.
Eptir liádegi Ijet formaðurinn taka upp úr skipinu 11
ferðavagna, og annan stórkostlegan tlutning, og raða
niður á þilfarinu. Iljet hann þá öllum góðu um, að
næstu nótt skyldu þeir fá að hvílast í hinum injúku rekkj-
um í hinum góðu gestaherbergjum í Trafarósi.