Þjóðólfur - 27.02.1849, Blaðsíða 1

1. Ár.
8.
1849,
27. Febrúar.
AÖ norðan.
jþað er, eins og von er, vífta um sveitir far-
inn að koma vorhugi í menn og fyrirhyggja
fyrir ()ví, hvað gjörast muni hjer í lamli í
sumar; allra augu vona til alþingis, og Reykja-
víkurpóstnrinn, í clesemherm. 1848, gengur á
unrlan með Grallarann og syngur „lítinii einn
sálm um Islanrlsmálefnia, sem hann hefur
auðsjáanlega sjálfur kveðið. Hann byrjar með
„gleðilegu teikni timanna“, síðan færist Póst-
urinn í hraukinn, og ávitar Jiá ungu, tlreng-
ina í Kaupmannahöfn, fyrir jiað, að þeir sjeu
að gjöra uppástungur í stjórnarmálefnum, sem
engirin gefi gaum, af því þeir sjeu svo ung-
ir, en liti ekki í kverið sitt, og verði svo
alcirei að manni. Að endingu syrigur hann
íeTe deum” fyrir Dönum, hnýtir sjer svo og
öllum lslentlingum aptan í þá með reinbihnút,
og spáir siðan sólskini og góðu veðri, og
þetta er niðurlag sálinsins.
5ó að það sje auðheyrt á antlanum í
Reykjavíkurpóstinum, að honiiin þykir með
þessu fullrætltl öll Islantls málefni fyrst um
sinn, er það þó eitt atriði, er oss þykir ínjög
athugavert fyrir Islentlinga; vjer vitum, að
Danir ætliiðu í vetur á ríkisfuntlinum að búa
sjer til stjórnarlögun fyrir ríkið, og konung-
ur hefur heitið því í brjefinu til stiptamt-
mannsins (23t tiag septemberm.), að ekki skuli
verða ráðið til lykta á ríkisfuntli Dana, hvaða
stjórnarlögun Islantl eigi að fá, fyr en Islend-
irigar á funtli i lantlinu sjálfu sjeu búnir að
láta í ljósi álit sitt um það; og siðar í brjef-
inu er því lieitið, að leggja þessi málefni und-
ir næsta alþingi. En rneð þessari aðferð er
oss á engan hátt veitt jafrwjetti Við Dáni.
3>að er auðheyrt á konungsbrjefinu, að alþingi
í siunar á að gjöra hið satna fyrir ísland,
sem ríkisfundurinn gjörir í vetur fyrir Dan-
inörk. En hvað kemur þá til, að ekkierhölð
sama aðferðin á báðum stöðunum? Hvað kem-
ur til þess, að konungur skaut ekki stjórn-
arskipunarmáli Dana tíl þinganna gömlu í
Ilróarskeldu og Vjebjörgum, fyrst vjer eigum
að láta oss nægja tneð aðgjörðir alþingis, sem
þó er að öllu sniðið eptir hinuin fornu full-
trúaþingum Dana?
3)að er auðvitað, að Dönum muni ekki
liafa þótt þeir menn hæfir til að semja frjáls-
lyntla stjórnarskipun, er sjálfir voru kjörnir
eptir buiidnum kosningarlögiim, og því hefur
koniingur einnig gefið ný kosningarlög fyrir
ríkisfundinn, svo frjálslynd, sem þeirra verð-
ur frainast óskað (7. d. júlím. 1848), og eptir
þeim eru menn kjörnir til ríkisfuntlarinS. En
livað keniur til, að vjer erum ekki nú þegar
gjörðir hluttakandi í þessum lögum? því nú
verður því ekki um kennt, að ekki hefði ver-
ið nægur tími í vetur, til að kjósa nýja al-
þingismenn fyrir allt landið, til að ráðgast
urn hina nýju stjórnarlögun, hefði mönnum 4
annað borð verið gefinn kostur á þvi. Jað má
að vísu koma með þá mótbáru, að þessi kosn-
ingarlög hefðu að rjettu lagi átt að koma fyr-
ir á alþingi, áður en þau*yrðu lijer að lög-
um, eins og þau voru borin undir fulltrúa-
þingin í Danmörku. En vjer erum sannfærðir
uni, að öll alþýða hefði heldur viljað rnissá
álit alþingis urn slík kosningarlög, sem þessi
eru, einkum þeir, sem Iiafa lesið hin „virð-
uglegu“ alþingistiðindi 1847, og sjeð þar á
bls. 818 þessi orð sjálfs forsetans, svört á
hvitu, þar sem verið er að tala um að breyta
kosningarlöguiium: „Jað er alls einu sinni
eptir lienni (tilskipuninni) kosið, og þeir
heiðruðu þjóðkjörnu þingmenn, sem hér sitjá
í salnum, eru kosnir að liennar fyrirmælum;
III en mér þykir það fremur ólaglegt, að þeir