Þjóðólfur - 10.03.1849, Side 1
1849
%
!• Ár. IO. Mnrz. 9.
Fácin orö um a/pingiskostnaöinn.
j»aft er margsinnis meft {>akklæti vifturkennt
af oss, Islenrlingum, aft þaft liafi verift mikilvel-
^jörft, þegar konungur vor, Kristján áttundi,
gaf oss aptur alþingi; enda liafa þar af alúft
verift rædd inálefni vor, og komift fram meft
Jmsar uppástungur, sem mifta til almennings-
heilla, jafnvel þó mörgum þyki hjer ýmsir
annmarkar á, sem lagfæringar þurfi. jþaft er
eigi tilgangur vor meft linuin þessum, að leita
þá annmarka alla uppi, heldur einungis aft
fara fáeinum orftuin um kostnaft þann, sem af
alþingi leiftir. I Reykjavíkurpóstinum 1848,
bls. 23.—24., hafa nokkrir bændur í Rangár-
vallasýslu látift í ljósi óánægju sína yfir þvi, aft
svo margir eru undan skildir aft bera alþingis-
kostnaftinn, þar sem þingift á þó aft vinna öllum
gagn; og liklegt er, aft fleiri af þjóftinni verfti
þeim samdóma í því. ()g vera má, aft þeim,
sem þannig eru undan skildir, þyki jafnvel,
aft sjer sje órjettur gjörftur. Jar aft auki
þykir oss eigi glögglega tekift fram, hvort
Reykjavik skuli eigi aft sínu leyti taka þátt
í kostnaftinum, eins og annaft kjörþing í land-
inu; aft minnsta kosti sýnist, sem hún væri
skyltl aft annast fiilltrúarm sivin aft því leyti;
en ef öftruvísi er, þá getur liver einn álykt-
að, hvaft gjört er úr hofuftstaft landsins. En
þegar margir eruþannigundan þegnir,aft standa
straum af þinginu, þá má nærri geta, aft
því þyngra leggst byrftin á hina, og verftur
þaft, eins og vift er aft búast, tilfinnanlegast
fátækum leiguliftum; þvi aft ekki er víst, aft all-
ir fái þaft af landsdrottni endurgoldið, þegar
fram í sækir, sem af jarfta-afgjaldinu ber aft
lúka. Jegar aftgættur er reikningurinn apt-
an viö alþingistíftindin 1847, þá sýnist, eins
og ekki sje hlífst vift, aft setja allan kostn-
aft, sem af þinginu leiftir, sem dýrastan. Vjer
getum ekki skilift, -af hverju fulltrúarnir úr
Múlasýslu eru helmingi dýrari á ferftum sín-
urn 1847, en 1845, efta livað kemur til, að
Skagafjarhar-fulltrúarnir eru inisdýrir , eink-
uin seinna árift, og fleira þessu líkt. 5etta
pr eigi i því skyni sagt, aft vjer búumst vift
breytingu á þessu fyrir þá tíft, sem Iiftin er,
en í framtíftinni ætti þaft aft lagast. Jaft er al-
kunnugt, aft 1847 komu nokkrar bænarskrár til
alþingis um, að lækkaftyrði kaup alþingismanna
til2rbd.,og er óskandi, aft þjóftin athugafti,
hver gaumur því var gefinn á þinginu; þaft
er þó málsháttur hentur eptir þingmönnum,
þegar þeir mæla fram meft einhverju vift
stjórnina: pað er pjóðarvi/ji, en í þessu
sýndist honum lítift skeytt. En óhætt mun
aft fullyrfta, aft þaft sje þvert á móti vilja
þjóftarinnar, aft lagftur sje á hana svo hár
tollur, ofan á öll önnur útgjöld, á meftan hún
er gjörft fornspurft um mikilvægustu málefni,
sem snerta alinenningsgagn. Á meftan allt
er í gamla horfinu, og á meftan ályktanir
þinganna og vilji þjóftarinnar fara svo lirap-
arlega á mis, er eigi von á góðu. Af áftur
nefndum bænarskrám er þá auftsjeð, aft þjóð-
arviljinn í þessu efni muni vera sá, að kaup
þinginanna sje 2 rbd. uindaginn, eins og hinn
heiftraði alþingisinaftur, kandídat Jón Sigurfts-
son, hefur áður bent á, í fyrsta ári Nýrra
Fjelagsrita, bls. 124. Jafnvel þó þingmenn
árift. 1847 hjeldu þaöísjárvert, aft lækka kaup
þeirra um hálfan dal, þá er hitt eigi síftur í-
sjárvert, að leggja svo mikinn aukatoll á
þjóftina, eins og áftur er á minnzt. Almúga-
menn á Islandi munu verfta ánægftir meft 2
rbd. um daginn; þeir eru varla betra vanir;
en hvaft embættismennina snertir, þá sýnist
2 rbd. borgun um daginn álitleg viftbót fyrir
þá við embættislaunin, með sanngjörnum ferfta-