Þjóðólfur - 20.08.1849, Blaðsíða 1
1. Ár.
19.
1 §49.
20. Ágúst.
(Aðsent.)
þáttur um alþinqi.
má segja um skoðun ^jóftólfs (í 18.
blaði 77. bls.), að sínum augum lítur hver á
silfrið. Höfuudur greinarinnar álasar þinginu
fyrir það, að það hafi kosið duglegustu menn-
iito fyrir forseta, og með því tekið þá frá
öðrum störfum þingsins. En reynslan hefur
nú sýnt, að ekki hefur kosning þessi farið
*ver en illa“; því fáir munu kalla, að for-
maðurinn sje tekinn frá öðrum störfum á skip-
inu til skaða, þó hann fari frá þeim undir
stýrið, enda þó hann sje duglegastur allra
liáseta. Jann'S er með forsetakosninguna,
að ætíð þarf til þess duglegan þingmann,
enda skoraðist stiptprófastur undan að vera
varaforseti. En því inunu kosningar þessar
liafa fallið svona, að þingmönnum munu ekki
hafa verið úr minni liðnar hinar fyrri forseta-
kosningar, og því munu jieir hafa vil jað breyta
til, og kjósa frjálslynda forseta, og er það
vottur þess, að Islendingum er hentari mildi,
en harðstjóm, þingmenn unna og mjög vara-
forsetanum; því að hann var þeim alúðlegur
og’leitaðist við, að halla ekki rjetti þeirra;
enda mun þess síðar getið, að þingið var
ekki Iiufuðlaus her, þegar konungsfulltrúinn
loksins settist í sæti sitt, auk þess sem hann
aðstoðaði nefndirnar á fiindum þcirra, frain
yfir forsetastörfin, og þó mikill vandi sje að
leita atkvæða, hafa ekki miskliðir risið af
því í þetta sinn. Reyndar var því einu sinni
vikið að honum, að hann væri stiginn niður
úr forsetastólnum niður á bekk þingmanna;
en þó hann sje ekki lögfræðíngur, var hann
ekki lengi að grípa til lagavopnsins, og benda
til 49. greinar í alþingistilskip.
Jjóðólfur hefur getið þess, að stiptamt-
maður hafi vikið frá þinginu, en ekki varð
mikill bagi að þvi; því að hann var optast á
þinginu, einkum þegar vandamál voru fyrir
hendi, þó hann hefði ærið nóg að starfa við
embætti sitt, er liann mun vilja skilja við
með reglu, áður en hann siglir; því að hann
er mesti reglumaður og starfsamur mjög.
Töluvert liefur honum farið fram í að mæla á
íslenzku á þinginu, enda kvað hann leggja
mikla alúð á íslenzkuna.
Opt hafa breytingar orðið á embættis-
mönnum þingsins að þessu sinni, eins og áð-
ur er getið í "þjóðólfi, en hitt mun mönnum
þykja fýsilegra að heyra, hverjir nýir þing-
menn hafa setið á þinginu, sem ekki hafa
verið þar áður. I stað sjera Jorsteins Páls-
sonar hafði verið kosinn Jón hreppstjóri Jóns-
son frá Múnkaþverá til þingmanns fyrir Suður-
þingeyjarsýslu;er hann sagðurgáfumaður,skáld
og vel að sjer um marga hluti, sýnir ágrein-
ingsatkvæði það, er hann hefur samið í alþing-
iskostnaðarmálinuog nefndarálití konunglegu
álitsmáli um sameiningu Suður og Norðúr-
þíngeyjarsýslu lipurleik hans og gáfur. Seint
í júnimán. dó alþingismaður Gullbringusýslu,
gullsmiður J. Thomsen, í stað hans kom vara-
þingmaðurinn, Guðmundur Brandsson; er hann
gáfumaður og skáld, eins og hinn fyrri, og
'kemur því opt lipurlega fyrir sig orði, en ekki
verður það varið, að stundum þótti hann kasta
linútu, einkum að embættismönnum. þiess-
ir 2 siðast nefndu hafa stundum þótt lang-
orðir, einkum þegar þeir hafa mælt fram með
bænarskrám úr hjeruðum þeirra, og hefur af
þvi leitt nokkuð einstaklega skoðun, helzt hjá
varaþingmanni Gulibringusýslu, en varla munu
lesendur þingtiðindanna kalla hann þögulan
lieyrnarvott. Hinn3.þingmaðurnýrer frá Suður-
múlasýslu, Sigurður Brynjólfsson; frá honum
er fátt að segja sem þingmanni, því að alls