Þjóðólfur - 30.07.1850, Síða 8

um
Blaðamaðurinn þjúðúlfur off Fíremarkið
búndans'.
Samtal á bæ.
(Framliald). Firim; Satt rr þaft, fijóðólfur! Opt
förum við systur fyrir litið og margan óþarfan. Og
jeg veit ekki nema það vieri til vinnandi fyrir hvern
bónda, að láta okkur heldur í bendurnar á þjer, og
eiga þig svo að árið um kring með þetta mas, sem
þú hefur að bjóða, heldur en að farga okkur fyrir
muni, sem hverfa burt eptir viku, og enda skemmri
tíma. j>etta væri ekki áhorfsmál fyrir bóndann, ef þú
færir heldur batnandi úr þessu og yrðir bæði fróðlegur
og skeinmtinn, svo að enda lijúin hefðu gaman af að
heyra úr þjer rausið ávökunni. Og jeg segi fyrir mitt
leyti, að jeg væri til með að fara til þín árið að tarna,
ef hússbóndi minn vildi sleppa mjer.
jjjóð: Ekki getur þú betur sagt, elskulifið mitt!
jeg befi reynt það fyr, að það stendur skjaldan á ykk-
ur, ef þið mættuð ráða. En jeg skal bera mig að vera
hússbónda þinum til geðs, ef þú vilt leggja til með
injer við hann.
Firim: jþá legg jeg lika eitt undir við þig, að, ef
þú færð min, þá látir þú inig ekki i vestisvasa þinn,
lieldur lofir mjer að vera i buxnavasanum þinum.
j>jóð: Og gaman er að ykkur, görmunum! jþað
skal ekki gosa að þjer, ef jeg fæ þig; þú mátt eiga
það víst.
Firim: Kondu nær mjer og rjálaðu við mig, tetrið
mitt! J>að stendur hjerna strokan inn á mig um
gluggann.
j>jóð: Ef öll Fírimörk i Kjósinni væru eins tilleið-
anleg og þú, þá þyrfti jeg ekki að kvíða lífinu. En—
þey! þey!
I þessum svip lykur hússbóndinn upp stofunni og
gengur inn; feykti þá vindsúgurinn jijóðólfi alveg ofan
yfir Firimarkið. Bóndi litur á borðið og kallar upp á
lopt: Heyrðu, kona mín, hvar er Fíremarkið, sem lá
bjerna á borðinu áðan?
Konan: jiað lá á borðinu rjett í þessu; ætli það
liggi ekki undir honum jþjóðólfi, scm var lagður á
borðið ?
Bóndi tekur blaðið upp og segir: þú ert að villa
mönnuin sjónir, bannsettur! og jeg vil ekki eiga þig
fyrir einskilding. Heyrðu, heillin min, hvar er hann
Jón litli? Jeg ætla að senda hann suður í Vík og láta
hann kaupa brennivin á græna kútinn okkar fyrirFire-
markið að tarna.
Konan: Gjörðu bón mína, gæzkan min! Kauptu
lieldur hann jijóðólf fyrir þessa skildinga: það er margt
skrítið í honuin; og trúðu mjer einu sinni! þú skalt
hafa eins mikla skemtun af að lesa hann við og við,
eins og þó þú treinir þjer fjóra potta af brennivíni.
Bóndi: Jeg þekki ekki blaðskömmina, en jeg heyri
misjafnlega látið af því. En það er mátulegt, að jeg
viti, hvernig mjer geðjast það. Farðu með jbjóðólf
upp á hilluna fyrir ofan rúinið okkar, jeg ætla að lesa
liann í kvöld; og geymdu Fíremarkið fvrir það fyrsta.
Jeg er annars sáttur með að láta það fyrir bann, og
gefa þjer svo blaðið.
Konan kysti bóndann, vafði Fíremarkið innan í jijóð-
ólf, og lagði hvorttveggja upp á hillu.
F r j e 11 i r.
Skip hafa verið að koma við og við frá
útlöndum, og flytja þau eigi önnur tíðindi,
en áður liöíðu heyrst. Danir og Sljesvig-
liolsteinskir hafa hvorirtveggi herlið sitt búið,
horfast í augu og hafa gát bvorir á öðrum. Sjest
ltefur það í enskutn blöðum, að konungur vor,
Friðrik 7. væri til með, að’ sleppa konung-
dómi; en eigi má vita, hvort það eru neina
getgátur einar. Ilinn nýi stiptamtmaður vor
greifi Trampe hefur í sumar verið að skoða
amt sitt. Fór hann fyrst á herskipinu, sem
Danir sendu hingað í vor, til Vestrnannaeya;
og nú hefur hann farið landveg austur í Skapta-
fellssýslu. Sömuleiðis er biskupinn að kirkju-
vitja austur í Alúlasýslum. Svo nú erhúss-
bónda lítið hjer í bænum; en herskipið vak-
ir á höfninni á meðan og kveður ruggukvæði:
bí - bí og ró - ró, barninu góða!
I frjetladálki þessum ætla jeg lika að geta um nokkr-
ar bækur nýar, sem eru á boðstólum hjá bókbindara
Egli Jónssyni.
1) 10. ár „nýrra Félagsrita“ fyrir 4 mörk. fað er bók,
sem allir ættu að vilja eiga, er nokkuð liugsa um hagi
lands vors; og bágt er það, ef vjer framvegis missnm
rita þessara fyrir þá skuld, að það svarar eigi kostn-
aðinum að láta prenta þau handa oss.
2) „Snót“ fyrir 4 mörk og 8 skk. Hún hefur að inni-
halda islenzk kvæði eptir ýmsa böfunda, og eru 'við
þau fiest falleg lög, svo á hana geta menn sungið við
ýins tækifæri, helzt þegar glatt er á hjalla.
3) „Piltur og Stúlka“ dálitil frásaga dregin útaf dag-
legu liti voru, Islendinga. Hún kostar 4 inörk, og imindi
mörgum þykja hún skémtileg á vökunni i vetur, þegar
piltarnir eru að kemba fyrir stúlkurnar og gefa þeim auga.
4) Ritlingur um ,Jarðeplarækt“fvrir 8skk. jþaðverður
aldrei of vel brýnt fyrir oss Islendingum, að kynna oss
mcðferð og hirðmgu á hinum frjófuogbúdrjúgujarðeplum.
Jeg læt yður vita af bókum þessum, lslendingar! efefni
yðar leyfa yður að ná í eilthvað af þeim yður til skeintun-
ár og fróðleiks i vetur.
Ábyrgðarmaður: Svb. Hallgrimsson.