Þjóðólfur - 18.06.1853, Síða 1

jþ JÓÐÓLFUR.
18 5 3.
5. Ár JS.júni. US.
Af biaði þessu l;oma að öllu forfallalausu út 2 Kr. eður ein örk hvcrn inánuðinn oktúber — marz, cn 2 arkir
eður 4 Nr. hvern máiiaðanna apríi—septcnjbei', alls 18 arkir eður 36 Nr.; árgángurinn kostar 1 rbdl. alstaðar
á íslandi og í Danmörku, kostnaðarlaust fyrir kaupendur; hvert einstakt Nr. kostar 8 sk. 8. hvert blað taka
sölumenn fyrir að standa full skil af andvirði hinna 7.
Augrlýsins'
frá Miðrtefndinni i Reyftjavík.
A neíndarfundi 13. þ. m. kom mrftnefndinni
ásamt, að auk fieirra málefna sem kynnu að
verða að umtalsefni frá héraðsfundum
og fieim sem fiaðan yrði kosnir til fiíngvalla-
reiðar, og svo af einstökum mönnum, f>á myndu
eptirfylgjandi málefni liggja hvað næst til um-
talsefnis á Jíngvöllum 28. f). m.: 1. uni al-
menn samskot til skýlis á þmffvöllum. 2.
um almenn samtök til jarðabóta oy bimað-
arbóta. 3. um eptirstöðvar alþíngiskostnað-
arins. 4. verzlunarmálið. 5. umprentsmið-
juna. 6. vm barnaskóla. 1. urn frjálsa
sveitastjórn.
'Verzlunftrmálið.
(Framhald). Nefnd sú, sem vér gátum að
sett hefði verið í verzlunarmálinu, var ekki
búin að semja í fiví neitt álitsskjal, fiegar síð-
ast spurðist. llíkisfiínginu var slitið í önd-
verðum janúar, og aptur i apríl, svo aldrei
varð ráðrúm eða næði til að vinna neitt að
þessu máli! En af stjórnarfrumvarpinu, sem
vér auglýstum ágrip af í næsta blaði hér á
undan, má sjá, að stjórnin hefir í ölluin hin-
unt verulegustu atriðum fallizt á lagafrumvarp
fiað, sem fijóðfundurinn samdi, hæði um, að
taka meffi á leiffu útlend skip; um jáfnað-
artollinn otj u/jpheeð hans, 3 rbd., jafnt af
innlendum sem útlendum; um fiær lagaá-
kvarðanir sem fundurinn stakk upp á að yrði
teknar orðréttar úr tilsk. 11. sept. 1816, sem
þó löglærðustu fundarmennirnir og forsetinn
n>*Itu fastlega ímóti, — og um kaupstaðina,
sem j,eir útlendu mættu sigla upp. 3>að eina
verulega, sem stjórnin liefir ekki fallizt á, er þetta:
að útlendar fijóðir megi ekki koma á neina
aðra kaupstaði en fiessa sex, sem nefndir eru,
en ekki á nein önnur löggilt kauptún, —nema
f>ví að eins, að fieir færi timbur eða efni í hús.
þvi gagnstæða, eður að útlendum væri heim-
ilt að koma inn á hvern löggiltan kaupstað
í landinu, hefir þó verið fylgt eindregið fram
í öll 3 skiptin á þíngum vorum, 1845, 1849
og 1851; og það er víst nokkurn veginn ljóst,
að það hlýtur að standa blómlegri verzlun fyrir
þrifum, einkum fyrst í stað, að svo rígbundin
skuli vera verzlanin við þessa 6 kaupstaði
eina, og eins getur svo að borið ótal sinnum,
að það verði hrein frágángssök fyrir útlend-
íng, sem kemur hér án leiðarbréfs og vill verzla
eða ljá skip sitt til flutníngs á vöru til út-
landa, að verða að sækja leiðarbréf fyrst til
Amtmannsins, eins og stjórnarfruinvarpið fer
fram, í stað þess að lögreglustjórarnir í þess-
um 6 kaupstöðum mætti láta þau föl, eins og
þjóðfundurinn stakk upp á. 3>a& er t. a. m. all-
auðskiljanleg frágángssök fyrir útlending, að
verða að bíða aðgjörðalaus á Seyðisfirði eða
ísafirði, um þann hálfs mánaðar eða þriggja
vikna tíma, sent getur gengið til að sækja
leiðarbréf Jiaðan til amtmannsins, norður á Ak-
ureyri eða suður í £>tykkishólm.
En þó þetta tvennt sé og muni reynast
verulegur hnekkir góðri og arðsamri verzlun
útlendra þjóða hér á landi, þá verða menn
aptur að játa, að stjórnin hefir í frumvarpi
sínu og ástæðum þess að öllu öðru leyti liald-
ið frjálsri verzlun fram, og farið þar mjög að
tillöguni meiri hlutans á hinum undanförnu
alþíngum, og einkum meiri hluta þjóðfundar-
manna, sem hún óg skírskotar til í ástæðum
sínum, og hins mikla atkvæðafjölda, sem þar
studdi inálið. íar er og tekið fram, að bæði
hefði hið fyrra „Generaltollkammer“, þegar