Þjóðólfur - 10.09.1853, Side 4
128
Frd srniiiö/iitjji /' á n r/ r r 11 í n n n li/ brlri
rerzlunarlijnra hjá Vestmunneyju - kaup-
monnum, 1853.
(F.|>lir forgnungmiiann smntaluinnn, aljiingismann P4I
Sigurösso n).
Af reynsluniii voru menn, einkum Ráng-
vellíngar, orftnir sannfærftir um [>aft, aft nokk-
ur iindanfarin ár liöfftu Jieir orftið liaröara úti
í verzlunarviöskipttim, sem verzluöu viö kaup-
inenn í Vestmanneyjum, en liinir sem fóru
til suöurkaupstaðanna til verzlunar. En eink-
um |)ót(i svo reynast, eptir Jiað að Birch
kaupmaður tleyði, en P. Brýðe keyj>ti verzl-
uii lians, og var Jiað eðlilegt,, J>ar sem faðir
lians, kaupin. N. Brýðe liafði áður lioft yfir-
borðið af allri verzlun á Eyjiiinnn, að sonur-
inn leti bann nieiru ráða um vöruverðlagið,
en annar óviðkomantli. j>að mun Jíka mega
fullyrða, að kaupmaðurinn N. Brýðe liati jiar
úr j»\í, að mestu ráðið öllu verölagi l>æði á
útlemlri og innleutlri vöru. Ilann bét að sönnu,
víst einstöluim mönnuin, sömu verzlunarkjör-
uin, sem yrði }>að sama ár í Beykjavík, en
reikníngarnir sýntlu bezt eptir á, að [>að var
ekki eliit, j>ví bæði voru ailar útlentlar vör-
ur, nema matvaran ein, seltlar tlýrari, og
innlentla varan t.ekin ver, en í Reykjavík,
ekki að tala um, að neitt fengist fyrir llutn-
íng vörunnár (il Eyjanna, sein J>ó er untlir
mikilli bættu og ábyrgð, bæði sjálfri benni og
skipitm og áböltlum. j>essa Verzlunareinok-
uii viltlu menn ekki lengur j>ola, svo jiar af
leitlcli, að ákveðinn var funtlur 2. mai næstl. í
Eyjafjallabrepp, kom |>ar allur Jiorri sveitar-
bæntla, og varð sú niðurstaðan á funclinum,
að kjtisa skybli 5 manna nefntl, til að semja
um jiá uppbót fyrir umliðin ár, og verzliinar-
skilmála jiefta ár, er breppsbúum jiækti við-
'unantli, efjieir ættu að bafa verzluiiarviðskipti
jietta suinar við Eyjakaiipemnn, líkt og að
uutlanförnu, og síðan 'franifylgja skilmálum
jiessum í uniboði breppsbúa; líka var undir
jiað gengizt, á fundinum, aö ekki mætti nokk-
urannar, en iiefndarmaður, gjöra neinn verzl-
unarsnniníng viö kaiipmeiin, og j>ar til buntl-
ust aliir formenn og skipeigcndur er á fundi
voru, að 1 fráskildum, í felng, ;ið llytja hvorki
neinar vörur eða Ijá skip sín til vörullutnínga
út í eyjaruar, fyr en nefuilin bcföi lokið störf-
iim og samiiingiiin sínuin. \‘ar allt jiettö
skrásett, og iindirskriíáð af fundarniönnum.
Síðan var afskript af fundargjörðiim [lessinn
send til Lanileyjamanna, mecð jieirri áskorun,
að jieir ætti eiiinin funtl með ser, til að ra;ða
mál jietta, Og kysu ser iiefnd, en 2 menn úr
Fljótshlíðarbrepp, sem voru á fundi Eyfjell-
inga, Iofuðu að annast um, að iiefndarmenn
kæmu jiaðau, jivi jiað eru einkum j>essir fjórir
hreppar, Eyjafjalla,- ytri- og austari Landeyja-
og Fljótsblíðar-breppar, sern liafa liaft mesta
verzlun við Yestmanneyjar. Landeyjamenn
brugðust vel við, og hóltlu fund fyrir bvoru-
tveggju Landeyjar að Bergjiórsbvoli, og fel 1-
ust, á öll aöalatriði í uppástúnguin Eyfjellinga,
og bafa 4 nienn í nefntl, 2 fyrir livoTfi Land-
eyjabre|>p.
jþessir iiefiidarmenn, alls 12, að 3 úr Fljóts-
blíöarbrepp með töldurn, nttu síðan funtl með
sér að Steinmóöarbæ, og ræddu jiar málið,
en jiar nefiidarmenn jióktust jmrfa að aíla sér
betri sönuunar um verzlunarviðskipti manna
í næstiiðin ár, og fiar til vantaði tvo aí'nefinl-
arniönniini, jiá var funtli slitið, og bann aptur
á kveðinn aö Voðmúlastöðum. Koniu jiarsam-
an allir nefntlarmeiin, og eptir nokkrar uin-
ræður og samanburð reiknínga, kom þeim á-
saint og skrásettu þessi 3 atriði:
1. að vinna skylcli Vestmanneyjakauji-
menn til að lofa skriílega, aö gefa sömu prisa
bæði á iiinleiidiun og útlendum vöriim ölliini,
eins og fastakaupnienn gæfu í suðurkaupstöð-
um j>. á.;
2. að jieir bæti u|iji verðlagið á 14 til-
greintluin vörutegunduni, fyrir næstliðið ár,
einum og sérbverjum, sem biifðu verzlað jiar
úr jiessum breppum, jafnmiklti, sem jieir
befði gefið minna fyrir jiá innlendu vöru eða
selt jiá útlendu vöru tlýrari, eu kaiipmemi
syðra;
3. að Jieir bætti ujip livíta ull 2 sk. livort
pnd., frá árinu 1851, eins og kaupinenn syðra
befðu getíð jiá, og Eyrarbakka kaupinaöur
upp bætt í fyrra. Að vísu sáu nefndarmeiin
mikinn niismtin á verði alls vefnaðar og smó-
krams, en jiað jiókti næsta nmrgbrotið og ó'
kljúfandi, að meta gæði jiesskonar varníng*
og allt ásigkoinulag, og jiví var jiað látiö
niöur falla.