Þjóðólfur - 25.02.1854, Blaðsíða 6

17H
við I. 1). Tiiinipc, um það að stjórnin liqfði vcitl Birni
nokkrum Björns'syni frá Görðum 60 rlidd., til að kaupa
fyrir P r j ó n a v e f s t ó I, sein að líkimlum gæti orðið hér
að miklu liði, og er jarnfraint téðuui Birni gjört' að
skyldu, að gefa mönnum tækifæri til að skoða verkfæri
þetta, og smíða cptir því.
Aptur stendur sama auglýsíng í íngólfi 17. og þar
neðan undir lienni er grein frá Birni á Sviðliolti, sem
líklega er sá sami, þó vér vitum það ekki. 1 grein
þcssari er Björn ógnar þakklátur við stjórnina fyrir vcf-
stóls-verðið, 60rhdd.; síðan tjáir haiin mönnuni sinn
fúsau vilja, að sýna vefstólinn, cins og áskilið sé; loks-
ins gctur hann jress, svo að enginn ómaki sig meir cn
góðu hófi gegnir, „að Vefstóllinn sé e k k i P r j ó n a-v e f-
s.tóll, heldur sá liér i landi alþekkti Danski vefslóll"!
hvernin stendur á þessu? vér getum þá ekki leiðzt til
annara ályktana, en, að annaðlivort liali Garða-Björn
gabbað Stjórnina eða Greifinn oss!!
í Fehrúar 1854.
nokkrir bændur útá lantlsbyggftinni.
Skipun ýmsrn sýsh/manna-embætfanna.
þeir fengu í siimar siglíngar-orlof hjá amlmönnum
sínum, Baumann, sem veitt var Gullbringusýsla, —
þjónar því þar enn, jústizráð og yfirdóinari herra Th.
Jónassen, — og Villeinoes sýslum. i Mýra — og
Ilnappadals-sýslu, og þjónar því embætti vetrarlángt
hinn setti sýslum. í Snæfellsnes-sýslu, herra Páll Mel-
steð (ýngri). Afþvíhann er búsettur utan Mýra-sýslu.
hefir liann stofnað í vetur á sinn kostuað póstferð,
c i II u s i n n i í III á 11 u ö i, iii il I i S ta fh.n 11 s o g h e i m i I is
síns að Bj a r n a rh ö I n. þarað auki hefir linnn lieitið
öllum Mýra-sýslu húum, scm hafi svo áríðanda mál á
licndi, að þcir þurli sjáliir að sækja lund lians eða scnda
nicð þau rakleiðis, að greiða þann ferðakostnað ur
miðri sýslunni; cr þetta fágætt dæmi uppá ,bæði cm-
bættisalúð og sanngirni við sýslubúa; og cr mcin, að
ekki skuli hafa verið auglýst cnn, um hvert Iciti í
hverjum inánuði að þessi póstfcrð verður, svo hún gcti
orðið sem flcstuin að liði.
Tíini sá, um ðvern þeir voru scttir til- að gegna
Sýslumanns enihættunum, scin núgcrnþaði Snæfells-
n e s-B arðastrandar-ísafjarðar-ogStranda s-ý sl-
u ni, er út hlaupinn í vor, og eru því nú öll þessi em-
bætti laus; þar að auki Sk a gafj a rðar-og Suður-
múla-sýsla; um Ileiri sýslur er ekki vfst, en þótt
nokkrir segi, að Mýra-ogHnappadals-sýsla sé
cinnig laus.
IJm hepjabyrffdir oy f'oröa.
(ritað af bónda f Reykhólasveit 1850).
5á er vér íhugurn os; lesum annála og
árbækur lands vors, og {>ó einkum hift mark-
verftasta rit Hannesar biskups Finnssonar, um
mannfækkun af hallærum á landi hér, heyr-
um vér mörg hriggileg dæmi þess, hvaft harð-
indi, og af þeirn leiðandi heyskortur, hafa
ollaft felli á búspeníngi lands þessa, og þar
á eptir liefur konrifi bjargarskorturinn og mann-
dauftinn eins og eftlilegt er, þar allur fjöldi
landsbúa hafa lifaft og lifa á búsmalanum.
En þó aft vér sem nú lifum, höfuin allfæstir
kennt á óáran slíkri, er tíft var á undanfar-
andi öldum, inætti oss samt til liugar koma,
aft náltúrunnar herra, ef honum þóknaftist,
gæti látift hift sama yfir oss dynja,. sem for-
feftur vora; virftist. |»ví bæfti skylda og nauft-
syn fyrir oss, aft taka ráft vor í tíma, og fylgja
hinuin vakrianda tiftar- og þjóftaranda og svo
í því, aft gjalda varhuga vift, aft harftindis-ár-
in, (ió komi upp á, sem viö er aft búast, vinni
sem ininnst svig á oss, og búsinala voruin,
og í |)ví tilliti hefir mér til hugar komift aft
ráfta til aft stofnsett verfti heybyryöafelöy til
hjálpar í heyjaskorti, og hefi eg hugsaft rnér
fiau þannig, er eg nú vil skýra frá :
1. 5á er menn vildu stofna heyforöabúr,
ættu inenn aft byggja á tveim bæjurn r
hreppi hverjum (efta þó á fleirum, efþurfa
þækti, rná ske lika ekki nema á einunr)
heyhús, sitt á hverjum, og ætti hvort urn
sig aft taka hérum 4 kýrfóftur—efhrepp-
urinn væri meðalhreppur að heyalla og
peningsfjölda, — og skyldaftist liver íé-
lagsmaftur, sein efni til heffti, aft leggja vift
til húsanna, en hinir fátækustu er viftinn
skorti ættu þá hinurn fremur, eptir jöfn-
ufti, aft vinna aft byggingu húsanna, og
ættu þau aft vera fullgjörft i byrjun júlí-
inán. sanrsumars og heyforfta skyldi taka
til aft safna; sem vönduftust ættu þati aft
vera, og læsíng fyrir þeim.
2. Heyforftinn safnist þannig í húsþessi: aft
sérhver félagsinaftur og sveitarbóndi láti
í húsift flytja tólf fjórftúnga af góftri og
velþurkaftri túnatöftu, eftur þó meira, eptir
því sem vilji, efni, efta aftrar ástæöur til
væru, svo heymagnift ykist því fljótara.
3. Ekki ættu félagsmenn aft taka á heyforfta
þessuin fyr eun tvö ár væru liftin frástofn-
un lians, nema því að eins að ahnenn
neyð aft þreyngdi.
4. Að þessum 2 ára tima liðnurn, má hver
félagsmaður, í þörf sinni, taka heylán úr
heyhúsinu eptir forstjóranna ráðstöfun