Þjóðólfur - 06.05.1854, Blaðsíða 4

210
fyrir sínn“. Eg lilit, aft eg sé {>að einhig fyrir fund-
arlialilstroðníngi á jörð niinni og í kirkjunni, og aitað
einu fyrir |>aö, þó eg sjálfur liafi leylt mér að seinja
1>ar við fáeina landseta mína.
Eigantli Stórölfshvols.
I
Húss- og Bústjórnarfélag suðuranitsins.
Stjórn þessa félags á þá viðurkenníngu skilið, að
hún lætur vita af framkvæmdum féiagsins og skýrir frá
efnahag þess með greiniiegum reikníngi. Ilvorttveggja
hafði „Ing.“ 20. að færa mönnum, og vér skuluiu ein-
úngis athuga hér við. að af því livergi nærri helmfugur
félagsmanna kaupir Ingólf, — og vér getum, ef vill,
nafngreint þá félagsmenn, sem cltki kaupa hann, — þá
er vonandi, að felagssljórnin láti einnig nú prenta auka-
skýrslu, eins og fyr hefir vcrið gjört annaðhvort ár, til
þess að allir félagsmenn megi vita skýra grein á á-
standi þess, og framkvæinduin.
Fjárstofn félagsins um árslokin var 3562 rbdd. 25'skk.
ank 100 rbdd. í ógoldnum tillögiim fé-
lagsmanna; félagið átti í sjóði um árs-
lokin í fyrra...................... 3433 ■— 25 —
og hefir þá fjárstofn þess hið næst-
liðna ár aukizt um . . . . . 129rbdd. „ skk.
Á félagsfundi 28. jan. 1852 liafðl féfagið lieitið 8
verðlaunum fyrir þúfnasléttun, túngarðálileðslu og aðrar
fyrirtaks jarðabætur. Síðan höfðu 26 verðlaunabeiðend-
ur gefið sig fram við féiagsstjórnina; þar af voru veitt
verðlaun á félagsfundi 28. jan. þ. á. þessum 8bændum:
1. Lénharði þorsteinssyni, leiguliða á Gufuskál-
um í (larði . . . . . , . . . . 30 rbdd.
2. þorsteini 0 I afssy n i, bónda á sjálfseign
sinni Túngu í tírafníngi . . . . . . 20 —
3. Bjarna Magnússyni, bónda á sjálfseign
sinni Skeggjastöðum i Mosfellssveit . . 15 —
4. Sigurði hreppst. Ásgrímssyni, leigu-
liða á Stórufellsöxl í Borgarfjarðar-sýslu 15 —
5. Ólafi Steffánssyni, hónda á sjálfseign
sinni Uvammkoti í Gullbnngu-sýslu . . 10 —
6. H'élga Helgasyni, bónda á sjálfseign
sinni Lambastöðum í tíarði............10 —
7. Svcini Jónssyni, bóndn á sjálfscign
sinni Ófrjðarstöðum við Hafnarfjörð . . 10 —
8. þormóði Bergssyni, til þess í vor er
leib lciguliða á Lángholti í Flóa (nú bónda
á eign sinni Hjálniholti) . . . . . . 10 —
Samtals 120 rbdd.
Fréttir.
Fiskiaílinn hefir, um flestar veiðistöðurnar hér syðra
verið tregari síðari hluta vertfðarinnar, og næsta inis-
flskið er alstaðar hér á Inh-nesjum; hvað minnstur heflr
afliiirt verið til þessa f Garðahverfi, og krfngum Hafn-
arfjörð. í næsta hlaði skulum vér skýra frá hlutar-
upphíeðum. Undir Jökli var lítill afli kominn 8. f. m.;
seinna höfum vér, ekki sannar fregnir að vestan.
— Að norðan eru sagðar liörkur f Húnavatns - og
Skagaljarðar-sýslu fram f miðjan f. mán. það er mælt,
að hinn inesta gadd-bil hafi gjört þar dagana 14.—15.
inarz, og hafi í þeim bil orðið hinir mestu fjárskaðar
víða, samtals um 1100 fjár; til eru nefndir þessir bæir,
þar sein mest hafi orðið fjártjónið: Gil í Svartárdal,
Selhagi f Laxárdal og Valadalnr á Skörðum; en fregn-
irnar um þetta eru óvissar og næsta ógreinilegar, og
munu skýrast með næstu ferðum. 1 sama veðrinu er
sagt, að lsirkjan að Fagranesi í Skagafirði liafi fokið,
og lítið sem ekkert sézt eptir af.
1 — Kvennmaðurinn, sem vér gátum áður að hvarf frá
Hrfsbrú í Mosfells-sveit, er ófundin enn; er talið víst,
að hún liafi farizt í Leiruvogsánum, en þær voru óvæðar
hverjum manni um það leyti.
— Menn segja, að prófessor og Dr. Iierra P. P j e t u r s-
son sé fengiun til að þjóna dómkirkjubrauðinu á með-
an hér verður prestslaust. Nokkrir segja, að herra
„Kostnaðarmaðurinn11 hafi liugsað sér og fastráðið
að verða fyrir þessu, en hefir þó að sögn ekki haft þann
fyrirvara, sem til þcss þurfti. Flnda mundi fæstum Reyk-
víkíngum kappsmál, að sá maðurinn yrði - svona að vörmu
spori - tekinn f stað séra Ásmundar prófasts, sem hpfir átt
hvað mestan og ósvífnastan hlut að því, að svo margir
þeirra verði nú að sjá á bak honum með söknuði. En
að svo sé, vottar Ijósast ávarp það til hans, sem þeir
liafa nú samið, og sem vér vonum, að fæstir sókuar-
inenn færist undan að rita undir nöfn sín.
— Hér með biðjum vér útgefara þjóðólfs að geta
þess i blaði sínn, að á þorranum og góunni, urðuin vér,
nokkrir fjárcignarmenn f Garði, fyrir fjármissi á rúmum
20 sauðkindum, sem flæddu og ráku héðan frá landi.
Af því talið er víst, að þessar kindur muni hafa rekið,
eptir veðurstöðunni, annaðhvort upp á Mýtum eða Akra-
nesi, og vér höfum enda heyrt ávæníngssögu af, að
svo hafi verið með nokkrar, vonum vér og óskum, að
skýrsla verði þar um gefin af þeiin, sem kynnu að hafa
hirt, svo og um mark og lýsíligu á þeim, (því margir
áttu í), ef einhvers mætti vænta.
þ. 15. aprílin. 1854.
Nokkrir íjáreignarmenn í Útgarfti.
— Mannalát. Séra Magnús Jónsson Nordahl
(frá Hvanimi í Norðurárdal), prestur til Meðallandsþínga,
dó 22. f. m. á bezta aldri, cptir 9 mánaða þúnga legu;
hann var með allt slag hinn mesti merkis- og ágætismaður.
Prestaköll.
Óveitt- Dómkirkjubrauðið Reykjavík, að forau
mati (kgsbr. 2. des. 1791) 80 rdd. spes., slegið upp 24. f.
m. þetta prestakall veitir konúngur sjálfur. Um tekjur og
önnurkjör prestsins, sjá „Johnscns Jarðatal11 bls. 122—123.
— Reyms-þíngunum er slegið upp 2. þ. m.
— Meðallandsþ. í Skaptafells-s., að fornu mati 22 32/3
Ábyrgöarmaftur: Jón Guðmundsson.
Prentaður í prentsmiðju Islands, hjá E. þórðarsyni.