Þjóðólfur - 17.06.1854, Síða 3

Þjóðólfur - 17.06.1854, Síða 3
ólfi“ gæti lika vísaf) mönnum í næsta hlafti á einhverja „danska skýi'sln'” (!!) frá hihliufe- laginu fiessi árin, 18-16—1852, til [iess af) sann- færa menn iim, að afskiptaleysi biskupsins af bibliufélaginu bafi ekki verifi eins mikib, eins og skýrsla sjálfs bans segir frá. En vér mund- uin hafa leidt. hjá oss að breifa þvi, beffti ekki fiessi sómagæddi verndari og forsvar „æðstu embættismanna vorra“, Sveinbjörn -Ingójfur, í’arið fiess svona slisalega á leit. Hraungerðis-hrepps frams/curðafelar/. Vér höfum áftur i „3)jóðólfi“ (120. — 121. bls.) skýrt frá athöfflum íélags þessa frá því, er þaö var stofnaö, 1845, til vordaga 1853. Nú befir o^s komifi saman uin, af> láta á bverju ári héfian af prenta auglýsíngu iim átbafnir félagsins á mefian [>afi befst nokkuö af); bifijum vér [>ví binn beiflrafia ábyrgfiarmann n5jóf»ólfs“, aft taka í blað sitt skýrslu þessa; tekur bún þar til, er áður var frá borfið í Jijóðólfi í fyrra. Á félagsfundi, er baldinn var 1. d.júním. i sunlar, var lögtekið, að þaðan í frá skyldi félagið á hverju ári virma baustvinnu, auk vorvinnunnar; skyldi haustvinnunni einkum varið til t.úngarðahleðslu, en vorvinnunni til framskurða, unz þeim væri lokið. Taldistsvo til, að enn væru óskornir hér um bil 1700 faðmar i framskurðum, en óblaðnir væru á að gizka 5500 faðmar af túngörðum félagsuianna. Á 17jörðum eru tún algirt, sumstaðar vel, en sumstaðar rniður. Framskurðavinnunni varð alls ekki við kom!ð í vor allt lil sláttukomu, sökum óveðra og rigninga, ogallir félagsmenn böfðu þá fulit í fángi með, að gegna óum- flýjanlegum nauðsynjaverkum, bver bjá sér. Félagsmenn urðu því á það sáttir, að slá sam- an vorvinnunni og haustvinnunni, og voru þá í baust er var blaðnir 289 faðmar af túngörð- um, og sléttaðir 400 ferb. faðmar á 20 býluin. — Jetta er 172 manna dagsverk. — 12 dags- verk eru þó enn óunnin, og 5 dagsverk þar að auki frá árinu áður. 3>annig hefir nú félagið, frá því er það var stofnað, skorið fram 10,305 faðma; hlaðiðtún- garða 498 faðma, og fyrir vatn 314 faðina; sléttað 500 ferb. faðma. Til alls þessa verks hefir verið varið samtals 906.) dagsverkum í 7 sumur (því surnarið 1846 varð ekki unnið sökum mislinganna, er þá gengu; sbr. „Ný tíð.“ 14. og 15. blað, bls. 57 og 58). Ritað 4. d. aprílm. 1854. Félagsstjórnin. (Aðscnt). Jarðabótafélagið i Olfus- brepj). Fclag þetta hófst um vetuvinn 1852, á þann hátt, að 7 merUustu bænáuv í Ollus-hrepp, ásamt prcstinum séra Jóni Matthíassyni á Arnarbseli héldu, að undirlagi hreppstjóra Magnúsar Sæmundssonar í Auðsholti, fnnd með sér heima hjá áður téðum hreppstjóra, til að ylir— vega með hverju rnóti bezt yrði bættur búhagur Olfus- sveitar, og urðu þeir allir á það sáttir, að það væri helzt með því móli, að sveitárbændur stofnuðu nokkurs- konar félag til að vinna í því hver með öðrum að jarðahótuin, og kom nuinnum samán um, að augnamið félagsins ætti einkanlega að vera: 1, að stífla ár og ósa, sein í óþerri flæða út um engjar og slægjulönd; 2, að veita vatni af engjum og slægjulöndum ineð Iramskurð- um, og 3, að umgirða og slétta tún. Sökum fáinennis á fundinum og fleiri orsaka, gat mál þetta ekki orðið fullrætt á fyrsta fundi, en þó komu merin sér strax saman um, áð kjósa nefnd manua, til að semja félagslög er síðan skyldi ræða á alincnuum fétagslundi. Að loknu breppstjórnarþíngi 1852, bar hreppstjóri Magmis Sæmundsson fram liumvarp til félagslaganna, og var það þá samþykkt óbreytt af 14 sveitarbændum. I íögum þessum er skýrt frá tilgángi félagsins, eins og áður er um getið, og er i þeim meðal annars, lckið fram, að félags-stjórnin skal árlega grannskoða ár og læki, flæðiengjar og mýrar sveitarinnar, svo og túngarðana, og með atkvæðafjölda árlega skéra úr, hvernig jarðabætur skuli fram fara, og mcð hverjum hætti þær skuli framkvæma. llvatamennirnir ætluðust til, að byrjað yrði á framskurðum, en af því það geðjaðist sumuui bænduin miðiir, var því breytt, og ákveðið, að byrja skyldi á túnagirðíngum og girðíngum, og gengu þá allflestir viljugir í félagið, að undan teknuin fácinum mönnum, sem ekki gátu fellt sig við stofnun þess. Félag þetta telur mi scm komið er 75 rcglulimi, og koma á hvern þeirra 2 dagsverk á árr, svo að dagsverk reglulimanna ern nú als 150 að tölu. Sam- kvæmt 3. grcin laganna getur enginn reglulimur sagt sig úr löguin félagsins, fyr cn tilgángi og augnamiði þess er að miklu leyti náð, nema þcir flytji búferluin burt úr sveitinni. Héraðauki hafa margir reglulimir veitt félaginu fríviljugan aukastyrk, með því að gefa því dagsverk eða vinna fram yfir það, sem á kveðið er, og nemur það, er félaginu á þann hátt lieíir áskotnazt, 186 dagsverkum; Iíka hafa nokkrir ógyptir inenn í sveitinni styrkt félagið, ineð peníngagjöfuni og liefir því á þann liátt áskotnazt 2 rdd. 75 skk. Félag þetta hélt 3. fund sinn aö loknu hreppstjónrar- þíngi, að Bakkarholti i (ilfusi 1853; og voru embættis- menn félagsins kosnir á þeim fundi, og vár valinn til forseti

x

Þjóðólfur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.