Þjóðólfur - 29.07.1854, Blaðsíða 1

þjÓÐÓLFUR.
1854.
Sendur kaupendum Uostnaðarliiust; verð: árg., 18 ark. 1 rd.; hvert einstakt nr. 8 sk.; sölnlaun 8. Iiver.
(i. ár. 29. júlí. 157.
Frettir.
(Fratnhald). Kússar ætluðu að vinna að fullu á Silist-
ríu 27., 28. og 29. mai, og gjörðu alla J>á daga griinmi-
leg áhlaup í kastalann, og ætluðu að taka liann ineð
herskildi, en Tyrkir vörðust svo hraustlega, að Rússar
urðu að liörfa frá og biðu inikið mannfall; aptnr gjörðu
þeir nýtt áhlaup á kastalann 13. f. mán., en [>að áhlaup
tókst þeim þessa verst, en þótt mikill væri til þess við-
luinítigurinn og þeir höfðu grafið undirgaung og fyllt
púðri, til þcss að sprengja hæði skörð í kastalainúrana
og sjálfum ser grciðari gaung inn í kastalann; en áður
en þessu yrði komið við, hrutust Tyrkir út úr vígínu
fjóriim megin, og löggðu að áhlaupsmönnum og hnepptu
í dróma, með fram ofan yfir hinuin sömu lcynigaungum,
sein fyllt voru púðri, svo þau urðu Rússum að hinu
inesta óliði, og unnu svo á þeim algjörlegan sigur, og
náðu aptur hinum ytri varnarvirkjum. þar féllu af Rúss-
uin víst 10,000 úrvalaliðs, og2 eða 3 herforingjar þeirra,
en Paschewitch særðist. Af Tyrkjum féllu að eins fáir, en
þar var skotinn herforíngi þeirra, M u s s a - „pasja“, hinn
hraustasti maður. Við þenna ósigur dofnaði mjög yfir
Rússum, og voru þeir nú farnir að lialda undan norður
yGr Dóná, hæði frá Silistríu, og úr Walakíi. En að því
studdi nú með fram Austurrikiskeisari, því liann liefir
sent þángað mikið lið, sem þar á að dveljast fyrst um
sinn til verndar við landsmenn, og heGr haun hótað
Mikulási, að ef hann ekki kallaði þaðan alla Riissa,
myndi það valda fullum fjandskap sínuin. því Aust-
urríkiskeisari er nú staíiráílinn að veita Soldáni og
Vesturríkjunum, og átti hann fund um þa<j viíi Prússakon-
úng í Teschen á Boheimalandi í júní mánuíii. Réíist
svo þar, aþ þeir mundi báíiir bindast samtökum gegn
Rússum, en ekki, vildi samt Prússakonúngur eiga annan
fjandskap vií) Nikulás mág sinn enn þann, aí> alskipa
austur-iandamteri s/u einvaialihi til þess að veija Rússum
þar vestur yfir, ef þeir leituíu á þaí). En báðir rituþu
þeir Nikulási frá Teschen og rácluggþu honura aí> hætta
þessu og iáta dragast heim aptur mei alian her sinn, og
vildu þeir þá hlutast til um, ef hann færi ofan af þessum
yflrgángi og leti af kinum ránglátu kröfum sfnum nú þegar,
ab sá fritur kaunist á, sem honum væri engi vansi aí>. En
þaþ hafa menn fyrir sann, aí> ekki muni Erakkar og þessa
sízt Englendíugar gánga aí> þeim friþarkostum, aí> allt standi
sem áfeur var (status 9V0 awte), því bæþi hafa þeir nú
kostaþ afar miklu til at> hrinda af Tyrkjum og svo allri
Norííurálfu þessum yflrgángi Rússa, enda lýsa Englendíugar
því yttr aptur og aptur í málstofu sinni, og þar á mefcal
einhverhinn nafnkenndasti láyarþurþeirra, Lindhurst aí>
aþ nafni, — hann heflr nú tvo um áttrætt, — aí> Nikulás se
í öllu þessu máli or&inn svo ber aí> slægí) og svikum, yflr-
gángi og kúgun, aí> lionum sé alis ekki trúandi til at> halda
sanmínga vií> Tyrki nema því aþ eins, aí> menn áskilji sér
viþ hann einhverja þá kosti, sem gjöri aiÆvelt ai> standa
á sporti honum; og því telja sumir víst, aí> Englendíngar
muni ekki gánga aþ öþru m friþarkostum vit> Nikulás en
þeim, aí> hanu láti af hendi vií) þá bæði neslandií) Krim
viíl Svartahaf, til þess þeir geti haft þar landlií) á reiílum
höndum, svo og stabinn Sebastopel, til þess aí> hafa
þar gúða herskipahöfu. Sjálfsagt munu og Englendíngar
vilja fá bættan allan tilkostnaí) sinn.
— Af almennasta vörugángverþi hér í Reykjavík ánæst-
1 i u num lestum er þetta helzt: hvít ull 26 sk.; misl. ull 22
sk.; tólg 20 sk.; saltflskur er nýskeþ orííinn 18rdd. ekipp.;
um næstl. helgi lofabi einn kaupm. hér 18 rdd., og 10 pct.
a'b auk, fyrir rúm 100 skipp., þ. e. 1 9 rdd. 77 skk. fyrir
hvert skipp.; lýsi 25 rdd. tunnan; fyrir landvöruna munu
hinir ríkari menn hafa fengií) meira í pukri, jafnvel sem
svari tveimur skildíngum meira á hverju pundi. Rúgur
heflr veriþ 12 rdd., bánkabygg 14 rdd., kaffe, — vu>a lé-
legt — 24 sk., sikur 20 sk., brennivín 20 sk.
— Dómkirkjubrauíiií) var nærri því búir) aí) veita séra
Hallgrími prófasti Jónssyni á Hólmum, — séra Asm.
prófastur JónSson sókti fyrir hann — því ráíiherrann var
búinn aíi mæla me'b honum til brauþsins, og vantaíii ekki
annaí) en undirskript konúngs; en þá kom allt í einu apt-
urkallan á bænarskránni. Nú stendur brauíiií) aí> líkindum
óveitt, at) minnsta kosti þángaþ til póstskipií) kemur aptur
til Hafnar.
— Vér gátum þess í fýrra liaust, að hinir helztu em-
bættismenn hér í staumum hefbi gengizt fyrir aí> safna
gjöfum handa munaí>arlausum eptir þá, sem dóu
úr K ó 1 e r as ót 11 n n i í fyrra í Kaupmannahöfn; eu vér
höfum aldrei geta<5 spurt hvat) miklu- þaí) numdi, og ekki
heflr Ingólfur heldur frædt menn um þaí>, heldur en annaS
þarft. Vijvíkjandi þessu efni höfuin vér nýfengi?) eptir-
fylgjandi skyrslu:
,,t haust er lei?) gáfu Vestmanuaeyíngar, munaþarlaus-
um börnum, þeirra er dáií) höfíiu í sumar er leííj í Kaup-
mannahöfn úr hinui mannskæíiu „Kóleru“ 135 rdd. 8. skk.
tipfenduruir voru at töiu 107“.
Vestmannaeyjum, dag 6. jau. 1854.
Vitnar
M. ./• Austmann.
(Aðsent)
— Árdegis 2S. aprít seinast liðna réru V'estuiann-
eyíngar til fiska (seui optar), en úður en almenníiigiir
var komimi i siilur inn nndir lastalandimi, hvar helzt