Þjóðólfur - 09.09.1854, Side 3

flúina j>á, sem „Inp,úllur“ færir, orfirétla eins
og [>eir konia ,f>ar, — og víst getur euginn
meinaft mér }>aft* en jiaft sýnizt mega sjá
fram á meft vissu, aft jafnlítift blaft sem
„lngólfur“ er, cndist ekki til aft færa alla
dómana jafnótt og |>eir falla, og j>ó gefa
út j>á, sem óbirtir eru, síftan hann byrjafti
aft auglýsa j>á, j>ar seni j>etta l>laft í fyrra,
j>egar }>aft var 12 arkir, færfti mönnurn aft eins
8—1) dóma alls, og jiaraf einúngis 5 í
{>eim niilli 20 — 30 málum, sem dæmd
voru af yfirdóminum 1853. 5aft er j>vi
nokkurn veginn ljóst, aö j>ær 8 arkir, sem
óprentaftar eru afjiessum árg. Ingólfs, geta
naumast fært meira en 10-12 málin í mesta
lagi, og aft jiessi árgángur jiannig ekki end-
ist til aft auglýsa nærri alla dómana 1853“.
„Mér finnst Jiaft réttlát krafa landsmanna,
bæfti til Iiins háttvirta yfirdóms og til hlafta-
mannanna, aft dómar hins einasta yfirdóm-
stóls á landinu niegi verfta öllum kunnir, og
aft blöftin stuftli til j>ess“.
„Af Jiví eg verft nú aft álíta auftsætt, aft
blaftift „5jóftólfur“ sé betur fallift til j>ess,
aft fuUnægja j>essum óskum londsmanna og
hinum sanna tilgángi meft auglýsíngu yfir-
réttardómanna, bæfti sakir stærftar jiess, og
margfalt meiri kaupanda fjölda fram yfir
j>á, seni „Ingólfur“ liefir, (jijúftólfur liefir
iiú vissa 1155 kaupendur, Ingólfur um 400
kaupendur í mesta lagi), j>á vil eg bjúftast til,
aft taka dóma liins konúnglega yfirréttar
inn í jÞjóftólf, og auftmjúklega niælast til,
aft j>ér, háttvirtu lierrar! viljift gánga aft j>ví.
Eg vil j>á helzt byrja á |>eim dómunum, sein
liafa verift felldir frá byrjun ársiris 1854“.
„En ef J>ér vilduft ekki veita mér j>etta
ineft öftru skilyrfti en jiví, aft jjjóftólfur jafn-
l'ramt skuldbindi sig aft auglýsa j)á af dóm-
unuin 1853, sem „Ingólfur“ ekki entisttil aft
taka, svo ekkert misstist af dómunuin síftan
„Ingólfur“ byrjafti aft hafa j>á meftferftis, j>á
er eg fús á aft gánga aft j>ví, og mun eg
J>á út gefa ókeypis viftaukablaft lianda ölluni
kaupendunum meft þessum eldri dómum“.
„Á meftan 3>júftólfur er ekki stærri enn
iiú, mundi hann naumast hafa rúm fyrir
orftréttar dómsástæfturnar í öllum inálum;
ef yfirdóincudunum jióknaftist aft áskilja
jietta í einstöku inerkilegu móli, mundi eg
ekki færast undan j>ví. Eg skuldbind mig
sjálfsagt aft öftru leyti til að láta blaftift
færa dómana sjálfa og útlistun jieirra orft-
rétt eins og j>ér, herrar! fáift inér handritift,
aft sýna hyerjum ykkar, sem til {>ess verft-
ur ákveftinn, 2. próförk, áftur en breinprentaft
er, og eg er enn fremur tilleiftanlegur til —
ef ekki er annars kostur — aft greifta nokk-
urn j>ann ritfánga og ritstarfa kostnaft, sem
af þessu getur risift, meft frá 10 — 20 rdd.
árlega“.
„Af j>vi eg sakir kaupcnda „j>jóftólfs“ og
allra landsmanna liefi fundift mér skylt aft
fara j>essa á leif, f>annig sem eg hefi nú
leyft mér, j>á vil eg mega biftja uin skrif-
legt svar hér upp á sem fyrst orftift getur,
af eftur á, svo lagaft, aft eg geti auglýst jiaft,
ásamt jiessu bréfi niínu“.
„Hcykjavík, 15. maí 1854“.
Mcð lotníngu
„Jón Guðmundsson
útgefandi og ábm. 3>júftúif's“.
Jetta bréf afhenti ábyrgftarmafturinn liá-
yfirdúmaranum, aft nieftdómendunum nærstödd-
um, sama daginn og f>aft er dagsett; síftan eru
liftnar fullar sr.xtán vikur, en vér höfuni
enn elckert svar fcnyið hér upp á, hvorki
af eftur á, enn í dag. Einhvern tíma í júlí
leyffti ábm. sér aft spyrja báyfirdómarann:
hvort einkis svars væri aft vænta? og sagfti
liann jú vift }>ví, en j>aft er ókomift enn; sjálf-
sagt er hann f>ú búinn aft bera j>etta vanda-
mál undir meftdómendur sína, en nær aft lík-
indum engri úrlausn hjá jieim, j>ví kunnugt
er j>aft, aft ekki lætur konferenzráft herra 5órft-
ur standa upp á sig meft eitthvert svar, |tegar
á hann er skoraft.
En livort sem svar j>etta kemur nokkurn
tima eftur aldrei, j>á finnum vér oss skylt aft
sýna, aft vér höfum farift jiessu máli á leit,
og hvernig vér höfum gjört j>aft, svo aft öll-
um incgi verfta Ijóst, hvort vér höfum brúkaft
j>á aftferft hér vift, sem hljóti aft verfta j>ví til
fyrirstöftu, aft dúmar bins konúnglega yfirdóms
fáist auglýstirí ^jóftólfi, efta yfir böfuft aft tala
á prenti. 5vi eptirtektavert er og f>aft, aft
síftan vér rituftum jtetta bréf liefir alls einn
yfirréttardómur komift út í Ingúlfi, 18. maí j>.