Þjóðólfur - 13.03.1856, Blaðsíða 1

ÞJÓÐÓLFUR.
1856.
Sendnr kaupendum kostnaðarlaust; verð: árg., 18 ark. 1 rd.; hvert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
8. ár. 13. marz. 13.
— Jarðarför Jiórðar konferenzráfts Svein-
f>ín^vallafun(lnrinn 1856,
verður, eptir reglutn þeitn er saniþj'kktar voru
á hinum síðasta Öxarárfundi, settur og haldinn
föstudaginn 27. júní þ. á. um dagmál. Og
treysta menn j>ví, að fundur jtessi verði almennt
sóktur, einkum af kosnum mönnum frá héraða-
fundunum.
í nafni og umbotli Miíinefndarinnar.
Jón Guðmundsson.
— í hinum konúnglega yfirdómi Iiefir sipt-
amtið sett jústizráð herra Th. Jónassen til að
gegna háyfirdómaraembættinu; yfirdómara lierra
Jón Pjetursson til að gegna hinu æðra með-
dómaraembætti, og land- og bæjarfógeta kan-
sellíráð herra V. Finsen til að gegna hina lægra
meðdómaraembætti. En af jjvi herra Finsen er
ofviðriðinn nokkur j>au mál, sem nú eru fyrir
yfirdóminum, sumpart sem undirdómari, og sum-
part sem sækjandi eður verjandi þeirra, þá er
kandíd. í lögvísi herra Árni Thorsteinson sett-
ur til meðdómara í peim málunum.
— Eptir fyrirskipun stiptamtsins í ný-útgefn-
um umburðarbréfum, sumpart til hinna amt-
mannanna, og sumpart tíl allra sýslumanna á
landinu, þá verður, til endurgjalds alþíngis-
kostnaðinum jafnað niður þetta yfirstandandi
ár, samtals 3000 rdl. þannig:
1. á lausaféð (fjórði hluti kostnaðarins),
750 rdl., nefnil.: í Suðuramtinu 238 rdl. 14 sk.; í
Vesturamtinu 130 rdl. 90 sk., og í Norður - og
Austuramtinu 380 rdl. 88 sk.; og verður þetta
gjald, eins og verið hefir að undanförnu, fólgið
í þeim aukatolli til jafnaðarsjóðanna, sem hvert
amt ákveður að greiða skuli af lausafénu.
2. á afgjöld fasteignanna (þrír florðu hlutar
kostnaðarins) 2250 rdl., og er áætlað að verði
tvelr skildínr/ar af hverjum ríkisdal jarð-
art/jaldanntu
— Aukatollinn til jafnaðuTsjóðsins í Suð-
uramtinu hefir stiptamtið nú ákveðið að vera
skuli, þetta ár, J»rír skildíngar af hverju tí-
undarbæru /ausafjdr-hundraði.
björnssonar1 fram fór 3. þ. mán. Safnaðist
líkfylgdin, þegar leið að hádegi, fyrst í sorgar-
húsinu og um strætin þar umhverfis; en þegar
allir höfðu safnazt, hófst þjónustugjörðin með
því að byrjað var 4. vers. í nr. 220 í messu-
saungsbókinni; að því súngnu gekk fram að
kistunni prestaskólakennari, lierra S. Melsteð,
og flutti húskveðjuna; að henni endaðri var
súngið 5. (síðasta) versið í hinum sama sálmi,
og líkið að því búnu hafið út og borið af kandí-
dötum og stúdentum til dómkirkjunnar, og sett
innar við kór. PrédikunarstóIIinn og kórinn
var skrýddur dökkum sorgarblæjuin, en dökkvir
ljósastöplar („kandelabre“), skrýddir hvítu gagn-
sæju líni, sinn livoru megin kórdyra, ogbrunnu
ótal vaxkerta upp á hvorum; var snilldarlega
frá því öllu gengið eptir listamanninn Nielsen.
5egar líkið var borið í krikjuna, var byrjaður
sálmurinn nr. 228, og leikið á „orgelið“ undir
saunginn; því næst gengu þeir hver eptir annan
fram að kistunni, dómkirkjupresturinn, prófast-
ur séra Olafur Pdlsson og prófessor, Dr. herra
P. Pjetursson, og fluttu sína líkræðuna hver;
að því búnu var súngið með „orgelinu“ versið
nr. 221, en að því loknu bófu embættismenn
líkið út úr kirkjunni og báru 'það upp til kirkju-
garðs til skiptis við kandídata, stúdenta og
borgara, en við sálarhliðið var byrjaður sálm-
urinn, „Allt eins og blómstrið eina“; en sem
kom inn Fyrir reit þann, í landsuðurshorni hins
nýja kirkjugarðs, er hinn framliðní hafði látið
af marka og umgirða með járngrindum til leg-
staðar fyrir sig og sína, þá var líkkistan sett
niður við gröfina um stund, og gekk þá fram
presturinn séra Helr/i Ildlfddnarson og flutti
þar enn ræðu sem einkum hlýddi til þessa at-
riðis jarðarfararinnar; var síðan jarðarförin leidd
til lykta á vanalegan hátt; en úr kirkjugarðin-
*) I minníngarorímnum uin hann, í næsta bl. hér á uud-
an, lábist eptír ab geta þess: a% hann var fæddur á Ytra-
hólmi á Akranesi, ogvoru foreldrar hans; Sveinbjúm lögrettu-
malur póríiarson, borgari í Reykjavík en bjó þó jafuan í
Borgarflri&i, og Haldóra Jónsdóttir, bæíi af gólbum ættnm.
-53 -