Þjóðólfur - 25.08.1860, Qupperneq 7
- 135 —
fleira, en sumpart af því, ab þetta sííiara áriS var
hækkabr prentunarkostnabrinn um þriftjúng(i)
eíia 5 rd. á hverri örk framyfir þah sem var árib
fyrir; aö vfsu eru nú seinna áriö (1855) tekjnrnar
af forlagsbúkunum milli 4—500 rd. minni heldr-
en fyrra árib; en hvab um þab, þetta kemr samt
mjög úskiljaniega fram í kgripinu; því þar sem
grúliinn af prentun og selduin forlagsbúkum cr þú
tilsamans rúmum 800 rd. meiri 1855 heldren 1854,
þá er mií)r skiljanlegt, ab abalágúbinn skuli samt
vera 2—300 rd. minni þetta seinna ár, lieldren
hann var fyrra áriíi. (Niíirl. í næsta bl.)
— Verzlunin á Korðrlandi og Vestrlandi mn kaup-
tíðina 1860: I Múlasýslum var rúgr seldr á 8 rd.
(Scyðisfirði) S'/t (Vöpnalirði), grjón 11*/*—12 i d., kalfe
28—32 sk., sikr 24 sk., brennivln 16 sk., ull tekiu á 40
sk. hvlt, 36 mislit, tólg 24 sk. (Vopnafirði), 22 sk. (Seyð-
isfirði). A Breiðnfirði og Isafirði: rúgr 9 rd., grjón 12 rd.,
baunir 10 rd., kalTe 32 sk., sikr 24 sk., brennivín 16—18
sk., rjól 48—60 sk., rulla 72 sk.; sextug læri 11 mörk;
tekið I móti: lýsi 22—24 rd. á Breiðaíirði, 20—24 rd. á
ísafirði; saltfikr 20 rd., harðr fiskr 24 rd., æðardún vel-
hreinsaör 5 rd., hvlt ull, á ísafirði 40 sk., á Brciðafirði 36
sk., mislit ull 32 sk.; tólgar eigi getið.
— (Aðsent). I 9. ári þjóðólfs vorn hér og hvar aug-
lýst samskot til minnisvarða yfir Hannes pról'ast Ste-
phensen, síðast bls. 143, og voru j>á gefnir alls 56 rd.
94 sk. — Af þvf samskot þessi urðu eigi meiri um hrfð,
þá varð að hvcrfa frá að hugsa til minnisvarða, heldr
láta sér lynda fagrt ni i n n i s s p j a I d nieð graflctri; síðar
hal'a gefið hér til: hcrra Jón Sigurðsson alþingismaðr
og dannebrogsriddari I Kliöfn 10 rd., og hr. Jón Guð-
inundsson niálaflutningsmaðr I Keykjavik 5 rd., ank þcss
sem liann hefir tekið allar hérað lútandi auglýsingar i
Jijóðólf kauplaust; er þvi skotið saman samtals 71 rd. 94
sk. Fyrir milligaungu velnefnds hr. Jóns Sigurðssonar er
nú híngað komið, og siðan upp fest I Garðakirkju á Akra-
nesi, fagrt og vel vandað minnisspjald, með kostulegri
gyltri umgjörð og graflctri því, með gyltum stöfmn, er eg
læt prenta með tilstyrk útgcfanda þjóðólfs, er lætr það
fylgja blaði sínu ókcypis fyrir kaupendr þess.
Spjaldið kostar hingað flutt og upp fest I kirkjuna frá
77—80 rd., og votta eg öllum er góðfúslega hafa að þessu
stutt með samskotum og á annan hátt, innilegar þakkir
mfnar.
Kjaranstöðmn á Akranesi, 20. ágúst 1860.
Bjarni Brynjúlfsson.
— Jón hreppstjóri þórðarson á Stafholtsey, og
Kögnvaldr, fyr hreppst., Jónsson á Gullberastúðnin,
cr báðir fóru til fjárkaupa, I fyrra haust vestr i Dali
fyrir sig og marga aðra Borgfirðínga, hafa reyndar
fyrir laungu bcðið þjóðólf að færa öllum þeim Dalasýslu-
búum er þeir skiptu við og komu til, ínnilegt þakklæti
bæði fyrir alla þá sanngirni og velvilja er þeir höfðu við
í þeim kaupdm, og aðstoð þá á allar lundir og góðan
beina er þeir auðsýndu fjárkaupamönnum.
— Yflrmennirnir á Fox ern þessir: Allen Young yflr-
forfngi ðtgerbarinnar; hann og Dr. Rae, sem sfl&ar er nefndr,
voru me% M' Clintock að leita leyfa Franklíns; G. E. Davis,
skipstjóri hins komínglega skips og fremsti foríngi þess; Dr.
Rae yflrforíngi ails þess er gjöra skal á landi; Tal. P. Shaff-
ner ofursti, er fyr heflr getið verib og veitt er leyflð til ab
leggja hraþfréttarþræbina; G. E. Woods, „secreteri“ (skrifari)
og sólmyndamálari; D. Slesser, handlæknir og náttúrufræþ-
íngr; P r o c t er, 2. yflrmaþr og hafnsi'igumaíir; K i n d I e r meistari
yflr gufuvélinni; „von“ Zeilau lieutenant og dannebrogsm.,
og landi vor kand. Arnljótr Ólafsson alþíngismaþr.
— Undir blirtfarariiróf vib prestaskúlann
gengu dagana 17.—21. þ. mán. eptirfylgjandi stú-
dentar.
Páll Pálsson (frá Hörgsdal), hlaut fyrstu aðaleinkunn
(52 tr.) ‘.
Jón Jakobsson )
Oddr Gíslason S a ð r a betri aðaleinkunn (37 tr.)
þorvaldr Ásgcirsson )
Ritgjörðaefnin til hins skriflega prófs voru þessi:
Kæðutexti — Róm. 13, II.—14. v.
í B i bl i u þ ý ð in g ii : 2. Thess. 2, 1.—8. v.
1 trúarfræði: að útlista Iírists syndleysi og sýna
þess eðlilegu áhrif á Iiferni kristins manns.
I siðafræði: að útlista lærdóm kristindómsins um
siðfcrðislegt gildi stundlegra efna, og um skyldur manns-
ins f till.li til eptirsóknar þeirra, viðlialds og brúkunar.
— 1 máli því, sem höfðað var af hendi lögreglustjórn-
arinnar gegn þeim 2 Selvogsmönnum er ráku þaðan í ó-
leyfi fé sira þórðar Árnasonar, til lians, norðr I Mosfells-
sveit, voru þeir dæmdir, annar f 15 rd. en hinn f 10 rd.
sektir auk málskostnaðar.
— í málinu sem getið er 1 9. blaði „ísl.“, bls. 72, að
höfðað væri af hendi lögreglustjórnarinnar í Reykjavfk gegn
hinum katólska presti B. Bernard „útaf þvf að hann
hafi ætlað að byggja hér kirkju“, er nú dóinr genginn fyrir
lögregludóminum hér f staðnum. Upptök inálsins voru þau,
að hann tók að reisa viðbót nokkra, sína við hvorn enda
á útihúsi (litlu geymsluhúsi) á húsabaki ibúðarhúss sins f
Landakoti, og kvaddi eigi áðr byggíngarnefndina til álita
nm stefnu og stærð viðbótarinnar; nefndina varðaði og engu
annað en þetla, og alls eigi hitt, til hvers viðbótin væri
ætluð; en allt um það fór byggingarnefndin að hlutast um
það við Bernarð prest, til livers hann ætlaði viðbótina,
en hún skildi og bókaði svar hans svo, að hann ætlaði
viðbótina til kapellu eðr kirkju; sfðar f varnarskjali til
lögreglnréttarins, á l'rakknesku máli, kvaðst hann ætla við-
bótina til „pri v a t-k a p e 11 u“, og hugði hann, að sér yrði
það eigi mcinað, hvar sem væri f húsuni sjálf sin. Bygg-
ingarnel'ndin og ba'jarfógetinn lögðu þá bann við að halda
byggingu þessari áfrain að svo komnu, og höfðaði lög-
reglustjórinn mál útaf þessu gegn Bernarð, og vildi liann
eigi skjóta þvi undir úrskurð háyfirvaldsins til sekta, heldr
æskli dóms, en amtið ónýtti þá gjörð byggíngarnefndar-
1) llann hlaut 3 „ágætlega" og 4 „dável", og skorti
þannig aðeins eitt stig til þess að hljóta ágætiseinkunn-
ina; og hefir engi prestask.kandid. verið þvf jafnnærri að
undanförnu. Ritst.