Þjóðólfur - 24.08.1863, Síða 2

— 166 —
Skaptárjökull, en öll líkindi eru til að svo sé, þá
gat öskufallið eigi náð til neinna þeirra héraða,
nemamáske 2—3 efstu bæjannaí Skaptártúngu.
— Embcettaveitíngar —• Með þessari gufuskips-
ferð fréttist með vissu, að þessi embætti væri nú
veitt: Snæfellsnessýsla dönskum manni, Böving
að nafni, Strandasýsla kandidat Sigurði E. Sverr-
issyni, og Suðr-Múlasýsla dönskum manni Olivar-
ius; f>að er talið sjálfsagt, að Norðrmúlasýsla sé
enn látin bíða svona óveitt eptir þeim danska kand.
0. Smith, sem gegndi þar embættinu í vetr eptir
það Havstein amtmaður hafði falið honum það í
fyrra haust, og sent hann hingað frá Kaupmannah.;
er Smith nú sigldr, til þess að kvongast, að sögn
þar í Höfn, taka meðfram próf í íslenzku hjá Kon-
ráði prófessor Gíslasyni og þeim prófsveinum hans;
er hans svo von aptr í haust með þetta þrent:
»sýsluna, konuna og kunnáttu í íslenzku til hlítar«.
Stjórnin kvað hafa sett kandidat Gunnlaug Blöndal
til þess að gegna Barðastrandarsýslu, en hann
fatlaðist frá að fara þángað að sinni, er hann fót-
brotnaði í öndverðum þ. mán., og liggr nú hér í
Reykjavík af þeirri bilun. Til þessa hefir Chr.
Magnusen kammerráð á Skarði gegnt Strandasýslu,
síðan þorvaldr Sivertssen dó, en Magnús stúdent
Gíslason Dalasýslu enn sem fyrri.
— Tal. P. Shaffner ofursti ritaði ábyrgðarmanni
þjóðólfs vinsamlegt bréf með þessari ferð, og sendir
kæra kveðju öllum kunningjum sínum á íslandi,
Hann skýrir frá, að ekki hafi sér tekizt fyrirætlan
sín að ná í .sumar föstum félagsskap til þess að
leggja rafsegtúþræðina milli landanna hér í norðr-
höfunum, og hafi mest verið því til fyrirstöðu lnn
blóðuga styrjöld í Bandaríkjunum, sem eigi verði
enn séð fyrir endann á. Ilann telr samtvíst, að
sér muni takast að koma saman félagi þessu í
haust í Októbermánuði, og þar með að hafa upp
næg fjártillög, svo að byrjað verði að leggja seg-
ulþræðina, að minnsta kosti frá Bretlandi til Fær-
eya og íslands, á komanda sumri, og telr þá Shaff-
neruppá, að hann komi hér sjálfr snemma sum-
arsins. Hann getr þess einnig, að enn liafl At-
Janlshafsfélagið gjört tilraunir til að leggja nýja
segulþræði milli írlands og Nýfundnalands yflr
þvert Atlandsbaf, en hafl misheppnazt einsog fyrri.
Alþiníí 1863 og lok J»ess.
Alþíngi yar nú slitið næstl. mánudag 17. þ.
mán., og var því nú 2 dögum skemmra en 1861,
en jafnlángt eins og 1859; Frá tölu málanna, er
þingið hafði nú til meðferðar, skýrir lokaræða al-
þingisforsetans, sem hér fylgir á eptir, og má þar-
af sjá, að þing þetta hafði ærið að starfa um ekki
lengri tíma, því nú voru jafnmargar nefndir settar
einsog var 1861, þóað sú yrði niðrstaðan, að ekki
væri ritaðar eins margar bænarskrár til konúngs,
einsog frá þinginu 1861, en að meðtöldu allra-
þegnsamlegasta ávarpi til konungs, er þingið nú
sendi, voru þær ekki nú nema 2 færri, heldrenþær
voru frá síðasta þingh Á þessu þíngi vantaði líka
3 þíngmenn, einn konúngkjörinn, þorstein kan-
selíráð Jónsson, varaþíngmanninn úr Mýra- og
Ilnappadalssýslu, og hinn ágæta þíngmann ísflrð-
ínga, með því varaþíngmaðrinn kom heldr ekki á
þíng að þessu sinni; þíngið varð því að sjá á bak
2 beztu liðsmönnum eða jafnvel 3; en þar sem
heldr fáum starfsmönnum er á að skipa, þá skiptir
það næsta miklu, hvort þá vantar á þíng tvo eðr
fleiri, sem það er tamast, og færastir eru um að
semjn nefndarálit og álitsskjöl, og eru þar að auki
ágætir þíngmenn að öðru. þegar þessa er gætt,
þá er ekki aö undra, þóað þíngið kæmi ekki af
að þessu sinni htnum margvíslegu málum sínum á
skemmri tíma.
Lokaræða lwnúngsfulltrúans hljóðaði þannig:
»IIáttvirtu alþíngismenn!«
„pingsetn er nú lokit) í þetta skipti, og þír hverflí)
nú héílan hverumsig til heimkynna yíiar ogvenjnlegu sýsl-
ana; en um leib og þer nú í sntasta siuni í þetta skipti
gangife úr þessum þfngsal, er þa?) í etlli sínu, at) þer í hug-
annm fariti yflr dagsverk yt)ar, og hugsií) útí þab, hvemig
þer munit) hafa leyst þat) af hendi, gagnvart stjórn og þjóí)
og yt)r sjálfum.
paí) er ekki mitt a?) dæma um þat), hvernig mál þau,
sem þér haflb haft til metlfertiar á þessu þingi, sli til
lykta leidd, einnngis skal eg lýsa yflr þeirri sannfæríngu
minni, aíi þau hafl af yt)ar hálfu fengit) þau úrslit, sem
þfer frá ytiar sjónarmitii haftt) álitit) þau etlilegHstu og hag-
feldustu, því einlægan oggótan vilja til þessa heflr alþíngi
jafnan lagt fram, on þar af ieitíir ekki, at) þaf) hvervetna
hafi tekizt, at) gjöra málin svo úr gartii. at) stjórnin eptir
á geti athylzt þau úrsiit, sem þingif) heflr komizt at), ne
heldr, at) sum af þeim máium, sem nú fara frá þinginu til
stjórnarinnar, sé þess etiis, at> stjórnin gcti tekif) þau til
■ greina, oins og þau liggja fyrir og í heild sinui, og kemr
þetta, ef til vill, einkum af því, at) þingif), sem vill láta
sem mest gott af sér standa, mjiig ógjarna vill gjöra neinar
þær bænarskrár, sem því eru sendar til meí)fert>ar, aptrreka,
en þessar bænarskrár eru á hinn bóginn stundum svo ásig-
komnar at) efni og nifrskipun, at) eigi er autívelt fyrir
þíngif) aí) bera þær upp vií) stjórnina í þeim búníngi, eta
því formi, sem þíngit) helzt vildi. Af þessu kemr og þaþ,
at) jafnan heflr oríiif) nokkut) at) lengja þann lógbofena
þíngtíma, af því nrálin, sem þíngit) var búit) at) taka aí)
sér til mebfertíar, voru orí)in svo mörg, at> ekki vart> meti