Þjóðólfur - 10.11.1864, Blaðsíða 1

17. ár.
Beylcjavik, 10. Nóvember 1864.
3.-4.
— Póstslupií) laglfci hiÆan a?) morgni 28. f. mán. Meí) því
sigldu nú til Færeya Hannes Finsen landfúgeti, me?) 2 syni
sína; til Hafnar kanpmonnirnir Fischer, 0. P. Múlier, Gu<)m.
Lamliertsen meí) Uonu sirrni og syni, og Ang. Thornsen meþ
konu sinni; friiken Gnfílang Sveinbjiirnsdúttir Kgilssonar, og
til Skotlands James Ritchie meb allt skylduli?) sitt; hann heflr
líítiYi berast fyrir á Skipaskaga í sumar og so?)i?) þar ni?)r og
út flutt þa?ian miki?) af ísu og kjtit af nái. 400 fjár, en líti?)
af laxi.
— Meira um píngmannsliosnínguna i Beyltjavik.
(Svar til þeirra horra Júrrs Pjeturssonár og herra Páls
Melste?)s í Isl. 5., 29. Okt. þ. á ).
5. niímer blaðsins Islendíngs Itom ekki út
fyren 29. f. mán. daginn eptir að póstskipið lngði
béðan, en þá var komið á 6. viku frá því 4. nú-
mer blaðsins hafði komið út, 22. Sept þ. á. Yfir-
stjórnin í Danmörku og landar vorir erlendis fá þá
ekki að heyra þessa skriptatnálajátníngu meira
hluta kjörstjórnarinnar i Reykjavík: herra Jóns
Pjeturssonar yflrdómara, og herra Páls Melsteðs
málaflutníngsmanns, fyren í vor; þeir þar ytra fá
ekki að sjá þessa sönnu, velgrunduðu og röksam-
legu réttlætíngu meira hlutans, sem 5. bl. Isl. 29.
f. mán. nú færir, fyren nál. missiri eptir að luín
er komin hér á prent, — og er það harðla leið-
inlegt, bæði fyrir yfirstjórnina og landa voraíDan-
mörku og fyrir hinn virðulega meiri hluta kjör-
stjórnarinnar" í Reykjavík.
Meiri hlutinn hefir nú skriptað þarna kjör-
stjórnarsyndir sínar, eða víst einaþeirra; þetta gat
þó þjóðólfr (12. f. mán.) áunnið; en allar þess-
ar kjörstjórnar ávirðíngar smáar og stórar hafa
þeim á orðið eplir »beztu samvi/.ku þeirra«, það
er nú svo sem auðvitað. Meiri hlulinn ber ekki
af sér með einu orði, það sem vér sögðum um
fráganginn á úrskurði þeirra, er öll kosníng Svb.
Jacobsens bygðist á: að sá úrskurðr þeirra sé
"úrskurðarleysi eða »nonsens«, sé hrein og bein
meiníngarleysa og í belberri mótsögn við sjálfan
sig; meiri hlutinn samsinnir þetta, með því hann
hrekr það ekki með einu orði, heldr »játa þeir
"fúslega, að úrskurðr þeirra bafi verið óheppilega
"orðaðr, en það hafi komið til af því, að þegar
»hann hafi verið bókaðr, þá hafi af vanvara
»skotizt yfír einalínu í uppkasti þeirra» (!?) Samt
er úrskurðrinn bókaðr svona í löggiitri gjörðabók
kjörstjórnarinnar, með eigin hendi annars þeirra og
með eigin handar nöfnum þeirra beggja undir, og
svona var úrskurðrinn orðrétt upp kveðinn úrgjörða-
bókinni fyrir kjörþínginu, þeim sjálfum áheyrandi,
og undir nafni sjálfra þeirra, og nefndu þeir ekki
mannsins máli, að skakt væri bókað eða upp lesið.
J>að er svo spáný kenníng og óheyrt úrræði, að
ætla sér að afsaka eða réttlæta eptirá vanhugsað-
an eða rángan dóm eða úrskurð, sem búið er að
bóka í löggilta þíngbók, undirskrifa og síðan upp
kveða, með því að hann hafi misskrifazt í þíng-
bókina, og »að skotizt hafi yfir 1—2 línur afvan-
vara«, að í engu öðru landi mundi nokkur dómari
leyfa sér né bjóða öðrum á prenti slíkar afbatanir.
»En þetta kemr ekki aðal málefninu við», segja
þeir hr. J. P. og P. M. þarna í »ísl.», heldr er
það hitt, hvort kjörstjórnin »hefði ekki átt að neita
að taka á móti atkvæðum þeim er Sveinbirni
Jacttbsen værigefin». Meir en svo,kjörstjórnin átti
að úrskurða af eðr á um það, — eins og kjör-
stjórinn herra A. Thoneteinson gjörði líka, en meiri
hlutinn lét ógjört, — hvort Svb. Jacobsen vœri
kjörgengr eða væri ekki kjörgengr annarstaðar
heldren í Reykjavik, eptir þeim sönnunum sem
komu fram um þetta þarna á kjörþínginu þegar
kjörstjórinn krafðist þeirra, beint eptir 5. gr. í
kosnlög. 1857. J>að gat ekki og getr aldrei risið
nein spurníng og því síðr neinn vafi um það, hvort
Jacobsen væri kjörgengr hér í Reykjavík; kjörskráin
sjálf með nöfnum allrar kjörstjórnarinnar undir,
var nú á kjörfundardegi orðin óvefengjandi og ó-
rjúfanlegr úrskurðr um það, að Jacobsen var ekki
kjörgengr her í Beykjavik að þessu sinni, heldren
neinn annar, sem ekki var nefndr á kjörskránni
með kjörgengi. Kjörstjórnin sjálf, eigi síðr þeir
herrar meirihlutinn J. P. og P. M. heldren minni
hlutinn herra A. Th., útilokaði Jacobsen af kjör-
skránni og með þeirri útilokun hans úrskurðaði
kjörstjórnin í einu hljóði, að Jacobsen væri ekki
kjörgengr, í Reykjavík. Jacobsen gat vefengt
þenna úrskurð hefði hann séð sér fært og gjört
það í tíma, því hann var hér á staðnum í altt sum-
ar, þar sem kjörskráin var frnm lögð og auglýst, og