Þjóðólfur - 25.04.1865, Blaðsíða 1

»9. ár.
Reylýavik, 25. Apríl 1S65.
23-S4.
— Pi5stskipi<5 Arcturus hafnaíii sig um sítjir 22. þ. mán.
W. 10 f. m., og hafJi ekki komizt frá Khiifn fyren 7. þ.mán.
vegna lagnaþarísa. Met) því komu kaupmennirnir: Guþm.
Lambertsen, meí) konu sinni og syni, 0. P. Móller og konsul
M. Srnith. Jiaí) hafíii aí> færa aJlskorrar vöru til ýmsrakaup-
tnanna vorra.
— |>etta póstskip færði í bréfum og munnleg-
um fréttum fregn um það, að þegar skipið fór,
hali verið lángt komið að veita stiptamtsembættið
hér á landi Iljálmari Finsen, jústizráði, erfyr
var liéraðsfógeti á Als. Ilann er íslenzkr að föð-
urætt, eins og margir vita, og er bræðrúngr við
Vilhjálm Finsen, sem hér var landfógeti og bý-
fógeti í Reykjavík. — Iléraðslæknisembættið í
nyrðra læknisuindæmi Yestramtsins var veitt G.
Febrúar þ. á. kand. Þorvalcli Jónssyni úrReykja-
vík, sem þar hefir verið settr; og Barðastrandar-
sýsla, s. d. kand. júr. Gunnlögi Blöndal.
— Hvalaveiðamennirnir frá Nýu-JÓrvík í Banda-
fylkjunum í Veslrheimi Thómas W. Boys og G.
A. Lilliendahl, sem liafa rekið hvalaveiðar hér um
höfm fyrir norðan Múlasýslurnar tvö næstl. sumur
á Barkskipinu »Reindeer«, hafa nú fengið veittan
aðsetrsrétt á íslandi, með leyfi til að kanpa jarðir
o.s. frv., með bréfi lögstjórnarinnar 2i.Novbr. f. á.
— Algjörr friðr er á kominn milli Dana-
konúngs annarsvegar, og hinsvegar, hinna þýzku
stórvelda: Austrríkiskeisara og l’rússakonúngs.
Friðarsamníngrinn var leiddr til lykta og undir-
skrifaðr í Wínarborg 16. Nóvbr. 1864, og eru
helztu atriði hans þessi:
1. Danakonúngr afsalaði sér öllum réttindum
sínum til hertegadæmanna Slésvíkr, Holsetalands,
°g Láenborgar þcim til hr.nda: keisaranum í Austr-
r'ki og konúnginum í Prússlandi, og skuldbindr
SlS til, að viðrkenna þær ráðstafanir, er þeirgjöra
'iðvíkjandi hertogadæmum þessum.
2- Danir skildu skila aptr, bótalaust að öllu,
öllum herteknum kaupförum, og farmi þeirra ó-
skertum, hverju nafni sem nefndist.
Hvorir um sig skyldi og láta lausa og skila
aptr öllum herteknum mönnum er sjálfbjarga væri,
en annast ltekníngu og hjúkrun hinna, er í sárum
'æSij þángað til þeir væri orðnir heilir sára sinna.
— 91
4. Öliu liersátri þjóðverja í Jótlandi skyldi
lokið, og þeir allir vera komnir suðryflr landa-
mæri Danakonúngs áðr 3 vikur væri liðnar frá
friðarsamníngnum.
5. Hertogadæmin skyldi borga þjóðverjum
smámsaman allan stríðskostnaðinn.
6. Ilertogadæmin skyldi taka uppá sig af ríkis-
skuldunum, ogborgaDanm. smámsaman meðvöxtum
4 aflOO, afþvísemógoldið stæði, 29 millíónir danskra
ríkismyntardala, og þeir ábyrgjast Austrríkiskeisari
og Prússakonúngr skilvísa greiðslu þess fjár.
— Eplir fyrirlagi stiptamtsins, birtist hérmeð:
OPIÐ BRÉF
til Vorra kæru og trúu þegna íkonúngsríkinu Dan-
mörk, á íslandi og Færeyum og í nýlendum Vor-
um á Vestrindlandi og Grænlandi.
Vér Krislján hinn Níundi, af guðs náð Dan-
merkr konúngr, o. s. frv.,
Gjörum kunnugt: Ár það, sem nú er
liðið síðan Yér komum til ríkis í Damnörk,
liefir verið fullt af hinu þýngsta mótlæti fyrir
Oss og yðr. Pegar frá upphafi stríðsins hlutu
menn að vera vonlausir um heppileg afdrif þess,
nema liðveizla annara ríkja vægi upp á móti
ofreili því, er mótstöðumenn Vorir höfðu bæði
að mannfjölda og herbíinaði. Slíka liðveizlu
Iilutuin Yér eigi, og þegar svo var ástatt hefði
framhald stríðsins einúngis orðið til þess að
spilla högum landsins um ókominn tíma, ef það
eigi hefði gjört útaf við það með öllu. Pað
var eigi skortr á fúsunr vilja til að leggja enn
meira í sölurnar fyrir föðurlandið, sem knúði
til friðarins ? en þér funduð með Oss til ábyrgð-
ar þeirrar, er kynslóð sú, sem nú er uppi, hefir
gagnvart eptirkomendunum.
I’annig varð það Vort þúnga hlutskipti að
semja frið, er gjörir að engu hinar gleðiríku