Þjóðólfur - 29.09.1865, Blaðsíða 3

177 —
stal á 3 jSrnnum 1862—1864; nm haustiíi 1862 framdi hann
fyrsta þjúfnaíiinn, scm hann varí) nppvís ati; stal hann þá
ýinsurn munum meilfram frá húsbúnda sínum Árna Davíhs-
syni, og varí) jafnframt sekr aí) sviksamlegri meþferíi á fundnu
fe og öbru er honum var fyrir trúah ; var fyrir þau misbrot
dæmd á hann 27 vandarhagga refsíng meh heraþsdúmi Vest-
ttannaeya 31. Okt. 1862. Allt fyrir þaþ föll hann í nýan
þjúfnaþ voriþ eptir eíia öndverþlega sumarins 1863; stal hann
þá snmpart nestispoka frá ferþamönnum, en snmpart smávegis
úr búh og frá Árna húsbúnda sínnm, ogvar hann fyrir þann
þjúfoaþ, í annaþ sinn framinn, dæmdr til 40 vandarhagga,
meí) höraþsdúmi 18. Júní 1863. lláyfirvaldií) hafþi staþfest
báþa þessa dúma aþ sínu leyti, en Ögmundr látit) ser lynda
og var búinn aþ úttaka hegníngnna. Nú var því þaþ sem í
sök þessari var umtalsefniþ, hin 3. þjófs sök Ögmundar, og
dæmdi höraþsréttrinn í Vestmanneynm hann því nú eptir 15.
gr. í tilsk. 11. Apr. 1810 í 5 ára frelsistjún vib betrnnarhús-
vinnu. Skaut hann þeim dúmi fyrir yflrrött, og varþ áiit
yflrdúmsins, aí) Ogmundr hefþi aí) vísu her gjörzt sokr aþ
þjúfnaþi í 3. sinn, og væri því 15. gr. í töþri tilsk. réttilega
heirafærþ uppá þessa sekt hans, en .eigi ai) síþr þúkti hegn-
ingin hæfllegar metin til 4 ára frelsistjúns f betrunarhúsi, var
og svo ákveþií) meí) dúmi yflrdúmsins 7. Núvbr. f. ár, og aí>
hinn sakfeldi skyldi greiþa málskostnaþ ailan og sakarfærslu-
launin fyrir yflrdúmi 5 rd. til Júns Guþmundssonar og Páls
Molsteþs hvors um sig.
(«Sofandi gefr guð sínnnn).
(Eptir enska blabinu „The Seotrnann", útlagt og sent
af herra prúfasti 0. Pálssyni).
— þegar hinn nafnkunni Tippo Sahib föll hjá Seringa-
patnam á Indlandi, árií) 1799, var í einhverri hinna ensku
hersveita þar í bardaganum maþr nokknr, er borinn var og
barnfæddr í linry St. Edmonds á Englandi, og ætluhu fé-
lagar hans, aþ hann mnndi hafa falliþ í orustunni. Nánustu
ættíngjar hans gátu ekki fengit) neinar fregnir af konnm,
öþrnvísi en svo, at) hann væri talinn á meþal þeirra, er sakn-
aþ væri úr ornstunni, og hann væri aí> líkindum dáinn. Nú
heflr þa%, samt sem ábr, sannspurzt, aþ hann hafl í orustu
þeirri, er nú var getií), frelsab iíf tignarmeyar nokkurrar,
sem var í hiríl Tippo Sahibs, samt aþ hún, af þakklátsemi
vií) lífgjafa sinn, hafl ieitt hann til at) flýa mef) sér til hinna
innri bygþa landsins; hafi faþir hennar, er þar var fyrir,
látií) þaþ eptir, aþ þessi drenglyndi hermatir mætti eignast
dúttur sína, meþ því skilyrhi, aþ hann tæki trú landsmanna.
Jiaþ virþist svo, at) hetjan hafl fallizt á, aþ taka bæí)i trúna
«g þetta aníluga konfáng, og er svo mælt, aþ þan hafl lifaþ
Eaman vií) gúþar ástir í murg ár. Faþir konunnar andaþist
fyrst, og þarnæst hún sjálf; en ekkillinn, er áþr haftíi veriþ
félans hermaþr, lifþi eptir vib aubfjár. A ineþan þessu fúr
fratt þar anstrá Indlandi höfþu ættíngjar hans á Englandi
niorgum sinnum látií) spyrjast fyrir nm hann á skrifstofn her-
sfj^rtiarmálanna, en jafuan fengií) liiþ sama svar og át)r, aþ
aldrei hefþi sí?)ar til hans spurzt, og væri hann aþ líkindnm
dáirm. Loksins kom og aí> því, aí) haun einnig hlant aþ
skiija Viþ heiminn, og meþ því hann átti ekki at)ra erfínga,
ttælti liann svo fyrir í arfloiíislabréft sínu, at) elzta systir hans,
afkvæmi henuar í karllegg, skyldi taka allan arf eptir hatin.
A"t þetta hoflr komizt npp nú fyrir skömmu, met) þeimhætti
'íer2iunarfélag nokkurt í Lundúnaborg heíir í dagbiöíun-
um haldiþ spnrnnm nppi eptir nánustn ættfngjnm manns
þessa; en niþrstaþan af því er nú sú orbin, aí) orfíngi hans
er maþr nokkur, som nm undanfarin ár heflr hafzt vií) á ferþ-
nm um hérutíin Snffolk og Cambridge og selt þar bæklínga.
Mælt or, aþ hann hljúti nú at> takast á hendr forb til Ind-
lands, til aí) taka vit) arft sínum, og er sagt, aí) eitthvert af
hiunm anþugnstn verzlunarfélögum hafl boþizt til aí) leggja
honum til núg fé til fararinnar, á múti því aí) fá J/4 af tekj-
unum af fasteignum hans; og er haft fyrir satt, a'b tekjur
þessar sé afarmiklar, meþ því þær hafa safnazt fyrir í mörg
ár. Aþ líkindum mun innan skamms verþa anglýzt nákvæmari
skýrslaum þenna inerkilega atbnrþ, en af ástæþum, sem eigi verþa
greindar aí) sinni, verfer nafn erfíngjans ekki birt at) svo komnn.
t
Maimfjöldi á Islandi að árslokum
BHÍ54.
Eptir «Landshagsskýrslunum» 1865, III. 617.
bls. var mannfjöldinn á íslandi að árslokum
1863 ........................... 6 7,3 2 5 1
Árið 1864 fæddust hér á landi
samtals: börn.............2,760
en sama árið teljast dánir . 2,001
þannig fleiri fæddir ---------- 759
Eptir þessu var mannfjöldinn á
öilu íslandi að árslokum 18 6 4 . . 08,084
— Arfertii o. fi. — Allr síl&ari helmíngr þ. mán. heflr
voriþ miklu hrakveþrasamari og illvoþrasamari en fyni hlutinn,
þútt liann vondr væri; útræriu-npprof þaþ er kom hér dagana
25—27 þ. mán. heflr fæstnm kornií) aþ haldi til þess aþ bjarga
undan hinum miklu útheyum or almenníngr á enn úti mán-
aþargömnl og meir, og þaþ ab sögn .jafnt noríianlands einsog
hér syíira og eystra, en á votlendi og láglendi ern heyin víþa
komin sem næst á flot. Iieyskaprinn varþ því víþa næsta enda-
sleppr, og þat) verra, aþ snmstatar liafa hey drepit) og skemzt
i görþum af þvf svo lángan tima heQr ekkert nátzt hjá mörg-
nm manni til ab lagfæra þau. Til dalanna í Húnavatns- (og
Skagafjarþar?) sýslu var nýtingin frarn aí) höfuþdogi miklu
lakari en annarstaþar, sama er sagt úrSkaptaf. og Subrmúlas.
— Olsaveþriþ 21—22.-þ. mán. gjörbi víþa mikinn sitaþa
at) því sem þegar heflr spurzt; flút) túkn sumstat)ar hey af
engjum t. d. á Arnarbælisengjum í Ölfusi; þar í hverflnu túk
og flúbit) um 100 fjár og átti prestrinn (sira Gutlmnndr pró-
fastr) þar af um 70. Sömu dagana var gaddhilr norþr á fjöll-
um; kanparaenn nokkrir, er þá voru á suþrleit) norþan úr
Blöndndal, nrþn aí) láta borast fyrir á hásaudi, og hrakti þar
frá tjaldi þeirra um hundrat) fjár, or ekkert sást eptir af um
morgnninu. Á Eyrarbakka höfþn og at) sögn tekiþ út og
brotnaí) mörg rúþrarskip, og flúþit) og brimrútiþ brotit) varn-
argarþa og gjört rnikiþ tjún anriat).
— Fjárkláþinn er víþa um Ölfus, Grindavík, Eosmhvala-
1) Eptir þ. árs þjúþúlfl 34. bls. er maimfjöldinn 31 Des.
1863 sagþr 67,326, þaþ er einum fleira en Landsh.sk. segja;
kemr þessi mismnnr til af því, aþ þar eru sögt) fædd 1863:
2,648 börn, en eptir t skýrsium þoim, or þjútlúlfr hafþi þá
fengib frá biskupsdæminu, töldust fæddir 1863: 2,649.'