Þjóðólfur - 20.12.1866, Blaðsíða 5

fluttir 111 48
frá sira P. Jónssyni..........................2 »
------J. B. Thorarensen .....................1 »
------St. Árnasyni............................2 »
— — J. Sveinssyni :......................í »
— præp. hon. G. Vigfússyni til aðfyllaárs
tillag 1866 1 41
Samtsls 118 89
Fyrir framangreindar gjaíir votta eg hinum
veglyndu gefendum alúðarfullt þakklæti mitt fyrir
hönd prestaekknanna.
Skrifstofu biskupsins yflr Islandi, 14. Dosember 1866.
P. Pctursson.
REIKNÍNGll,
er sýnir tekjur og útgjöld húss- og bústjórnarfé-
lagsins í Suðramtinu árið 1865.
Tekjur. Ud. Sk.
Sjóðr að árslokum 1864: rd.sk.
a, vaxtafé..................... 4956 43
b, óloknar skuldir ... 42 »
c, í sjóði hjá féhirði . 55 47 5053 90
1. Vextir af innstæðu og lúkníng upp í
innstæðuskuldir 1865: rd. sk.
a, af veðsk.br. einstakra manna 120 76
b, —vaxtafé í konúngssjóði . 87 » 207 76
2. Félagstillög :
a, árstillög 1865 .... 15 »
b, tillag 5 nýrra félaga í eittskipti 25 » 40 »
3. Fyrir seld veiðarfæri.................30 »
4. — verðlaunaritgjörðina frá 1859 og
önnur forlagsrit félagsins, ekkert inn
komið á árinu, og stendr í því efni við
það sem segir í skýrslu við f. árs reikn-
íng nr. 4 .......................... » »
= 5,331 70
Útgjöld. Rd. Sk.
l.Ritfaung og skriptir: rd. sk.
a, fyrir bók .......................80
b, — skriptir................»24
c, — ritfaung..................2 » 33
2. Fyrir auglýsíngar í f>jóðólfl . . . . 2 12
3. Til þeirra 3 sunnlendínga, er fóru í
sumar héðan til fiskimanna- og veiðar-
færasýningarinnar í Björgvin, — hefir
félagið, — meðfram samkvæmt fundar-
ályktun 5. Júlí þ. á., lagt fram úr sín-
um sjóði, — en það hefir allt gengið
til kaupa á veiðarfærum................. 108 42
flyt 113 62
Bd. Sk.
fluttir 113 62
4. Til þess að útgjöldin vegi sig upp á
móti tekjunum, verðr hér að út færa
mismuninn milli 6% °g 4% fyr‘r Þ- ár
af veðskuld bæarsjóðsins í lleykjavík,
sbr. f. árs skýrslu nr. 1, 14. tölul., við
tölul. 14 í skránni við þ. á. reikníng
nr. 1 og við tekjugreinina nr. 1 a hér
anspænis...............................15 15
Sjóðr að árslokum 1865;
A Vaxtafé samkvæmt skránni nr. 1:
a, veðskuldir hjá einstök. r(j r(j
mönnum með 4 pC 2841 28
b, vaxtafé í konúngssjóði
með 4% . 2000 rd.
- 3'/a% , 200 -2200 » 504< 28
B Ógoldnar skuldir .... 53 »
CÍ sjóði hjá féhirði . . . . 108 61 5202 89
= 5331 70
Reykjavík, 31. Desember 1865.
Jón GuSmundsson.
Reikníng þenna liöfum við lesið og flnnum
ekkert rángt í honum. f>ess skal enn getið, að
enn vantar skýrslu yfir aðra muni félagsins, hvort
heldr í bókum eðr öðru.
Reykjavík, 6. dag Febrúarm. 1866.
II. Kr. FriSrilcsson. Jón Pjetursson.
„SANNLEIKRINN ER SAGNA BEZTR“.
þegar eg í þessa árs pjúþúlíl Nr. 5 — 6 bls. 23. las „vott-
orí)“ þab, som eg og abstobarmenn minir vib fjárskobunina
í Hafuahreppi ritnbom nófu vor undir, vibvíkjandi heilbrigb-
isástandi Ijárins þar, þá sá eg ab vísn, — en nm seinan
— ab vottorb þetta er mibr heppilega orbab, og getr valdib
misskilníngi, eg flnn mór þess vegna skilt ab skýra frá npp-
rnna vottorbsins í fám orbnm, og vil eg þá leyfa mer ab
segja söguna eins eg hún gekk til:
Daginn eptir ab fjárskobunin framfúr, (þann sem sii
fúrnm af stab aptr heimleibis úr Hafnahreppi), kom Vilhjálmr
Kr. Hákonarson til vor, í því er vér vornm svo ab segja ferb-
búnir og vornm ver þá staddir hjá hreppstjúranum, meb papp-
írsblaí), og spyr hann oss aí> hvort vér ekki viljum rita nöfn
vor á blat) þetta? Eg túk vib blabinu las þab fljútlega yflr,
kvabst eg at) vísu geta ritaí) nafn mitt á blabií) hvab ai)al-
meínínguna snerti, en lót þú jafnframt í ijúsi, at) mfcr iík-
ut)u ekki orbatiltækin í því eí)r stíismátinn, því eg kvabst
hvorki geta sagt þat) meí) vissu ,,at) fet) hefbi verit) allt“
vib skobunina, þar eg væri akki núgu kunnugr til þess, ne
heldr ábyrgst þat) fyrir úsýnilegri veiki, því þat) væri grunaí).
pessu svarabi Vilhjálmr þannig: Hvat) hií> fyrra snerti,
kvabst hann mega segja at> fét> hefbi verit) „allt“ vit) skob-
nnina, og þar hefbi ekki vantaí) eina kind, því síbr fleira,
en vibvíkjandi því síbara sagbist hann ekki ætlast til þess
af oss, og hann kvabst vita at) engi ætlabist til þess, at) vfcr