Þjóðólfur - 27.02.1867, Blaðsíða 7

.,S o 1- ollcr Vlanetsj'stemet", Khófn 1862, eptir J. 0.
Tuxen, einhverja hina boztn, bák sem eg hefl lesií).
30. Jan. 1867.
Páll Melsteð.
— tlr brrfi frá ílúnavatnssýslu dags. 8. Jan.
1867, til ritstjóra »f>jóðólfs«.
»Með sannri viðrkenníngu og ánægjn hlýtr
»hver sá, sem ann fóstrjörðu sinni framfara, að
»lesa tillögnr yðar í kláðamálinu 20. Desbr. 9.—
»10. blað, sem fyr í haust. því hvað stoðar að
»hugsa um nokkrar framfarir, og hvað verðr úr
»því meðan annað eins meinvætti eins og fjár-
»kláðinn er, ógnar helzta og sumstaðar næstum
»eina bjargræðisstofni landsbúa eyðileggíngu og
»tjóni«.
»Hver getr talið, þegar rétt er álitið, hve
»margar 1000 rd. mál þetta heflr kostað landið?«
»f>að er nú líklegt, að 10 ára of dýrkeypt
»reynsla og allar þar af leiðandi hörmungar, er
nSunnlendíngar hafa bakað sér með samtakaleys-
»inu, se nu búin að opna svo augun á þeirn, að
»þeir fáu sem eptir eru vili ekki hleypa öllu í
»sama kláðabálið aptr, og að valdstjórnin láti nú
»til sin taka að beita lögunum gegn mótþróa hinna
»sömu«.
»f>að er lielg skylda okkar Norðtendínga að
»hjálpa Sunnlendíngum drengilega, um fjárstofn
»aptr með sanngjörnu verði, pegar peir hafa gjört
vhreint fyrir sínum dyrum. En hvað stoðar ann-
»ars að hjálpa þeim um fjárstofn? ehki nema til
»oð auka hættuna af nýu, svo að seinni villan
»yrði argari hinni fyrri«.
— Mannalát og slysfarir (framh. frá þ. á.
I>jóðóin bls. 49—50).
Athgr. þar sem mel&al mannaUta og slysfara þ. í. þjóí)6lfs bls. .
49, er skýrt frá slysfórum nndir Jókli 3. Marz f. á., og meí;-
»1 annars aí> Magnós Jónsson tengdasonr Einars hreppsljóra
Újarnasonar á Brimilsvöllum hafl fótbrotnaí), þá 6kal þess
gotiþ, ab þessi himi sami Magnós, var formahr fyrir
hákallaskipinu er fórst undir Jökli 7. Dbr. f. á. sbr. f á.
l'jókólfs 45.
— í Maí og máske öndverímm Jónf mán. þ. árs dóu
anstr á Síí)u (Kirkjubæarkl.sókn) í Vestrskaptafellssýslu, í
kinni almennu kvefsótt er þá gekk vílíisvogar yBr land: 1.
Vigfós Jónsson bóndi á Blesahrauni „(Noríirmörk) nálægt
ára aþ aldri, ættaíir undan Kyafjöllum (frá 111(7)7) og hafti
búib þar og á vestari-Ilöfísabrekkn, en nm hin slímstu
ÍS—20 ár þar eystra; hanu var eitm hinn duglegasti og tipp-
kyggilegasti bóndi þar í sveít, hjálpsamr, einarlir og hisprs-
vi^ hvern 6em í hlut átti; hann l?*t eptir sig ekkju og
2 born. — 2. Bjarni Bjarnason bóndi á Keldunópi rúmt
^0 ára; bafbi hann verib hreppstjdri um 15 ár eu eættnnefndar-
ma?)r 27 ár þar í Kleifahreppi, hann var borinn ogbarnfæddr
þar á KeUlngnúpi (þab er kristfjárjr.rb) og haflbi aliT> þar all-
an aldr sinn og búií) þar nm 38 ár; foreldrar hans voru,
Bjarni Olafsson og 01 of Sverrisd«>ttir, hálfsystir Firíks sýslu-
manns Sverrissonar: hann átti Rannveigu Ólafsdúttur }»úrar-
inssonar frá Seglbúrinm litlr hún enn og 2 bórn þeirra, ann-
aft Bjarni, nú bóndi á Keldugmipi ; Bjarni heitinn var maftr
vel jiáfaÝ)r og allt í angum uppi, fljótr og snar til allra úr-
ræT)a, þjó7)haga smit)r á tr^ og járn, gúí)r búndi, hinn kurt-
eisasti í viíunoti og vol vir?)r jafnan eigi sí?)r af yftrbofcurnm
en undirgefnum. — 3. þorlákr Bergsson á Slettaboli (Ný-
býli frá Fossi á Sic)u), riíml. 60 ára ; foreldrar hans voru sira
Bergr gamli til Kirkjubæarkl , J.insson prófastr á Kálfafelli á
SiT)u, Bergssonar prúfasta í BJarnanosi Guí)mundssoriar, og
Katrín Jónsdóttir prófasts Steingr'm-ísonar á Prestsbakka á
Síbu, góí)r bnndi og gestrisinn og hjálpsamr, hann let eptir
sig ekkju og 2 bóru á lífl. — 4. f»órun J» orl ák s d ó t. ti r
3. kona Páls bónda Jónssonar á Arnardránga (sbr. f»jóí)ólf
XVI. 30); hún var 73— 74 ára a?) aldri, hei«)virí) dugnaííar og
merki9 kona. — 16. Maí f. á. andalbist aT) Króki í Grafníngi
konan K ristín f»ó rbardó tt i r áÖlfusvatni Magnúss. 50ára og
14 daga gómul, hún var gift I n g i m u n d i hroppst. Gíslnsyni og
lifti meí) honum í hjónabandi 29 ár og eignac)ist 7 bórn
hvnr af 5 voru á lífl þegar hún andafcist. „f»ac) átti ser fylli-
lega sta«) hjá henni, er skáldiT) sira G. Torfason setti í graf-
8krift eptir hana“, „og oríistír ágætis eptir sig let, on)stír
„árvekni, yíijusemi, orbstír ranngæí)is reglu og tryg7)ar, sáfti
„hún, og sáí)i, sæí)i gófcvorka, f þreklyndi, þýblyndi, þolin-
„mæfti“. — 17. s. mán. andaibist aí) Melnum h^r í Iteykjavík
merkiskonan kvinna Hannesar Erlendssonar skósmi?)s og borgara
her í stac)num Sigrífcr Hallsdóttir á 71 ári, fædd á
Mælifellsá í Skagaflrbi 1795 15. Desembr. Faí)ir hennar var
Ilallr Jónsson bóndi á Brúnastófcura í Skagaflrc)r, múí)ir Ingi-
bjórg Aradóttir, vorn þan bæí)! komin af ráí)vóndn bónda-
fólki, ólst Sigríí)r npp hjá foreldrurn sínnm þar til hún var
14 ára, fór hún þá í vist ab Silfrastóí)nm í Skagaflrbi og
var þar ónnur 14 ár, þafcan fór hún til Reykjavíkr og giptist
þar 2 árum sífcar 1825 á þrítugasta aldrsári, fyr nefndum
manni sínnm. Bjnggu þau þá fyrst í Reykjavík í 16 ár, og
áttu saraan 4 bórn hvar af 3 dóu á únga aldri, en einn sonr
liflr; 1837 fluttu þau frá Reykjavík vestr afc Arnarhóli í Eyrar-
svcit og bjuggu þar 4 ár; þaftan fluttu þau sig aptr til Reykja-
víkr og keyptn þar bæirm aí) Melnum og bjnggu þar síibau {
25 ár. IIún var kona guibhrædd, blífclynd og hjartagóí), og
góibgjór?)asóm vib fátæka. Ilún litfbi í bjónabandi meí) manni
sírium 41 ár og 3 daga. — 19 8. mán. dó á Kópsvatni í
Hrunamanuahreppi Katrín EÍrfksdóttir, hreppstjóra og
dbrmanns Vigfússonar á Reykjnm á Skei^am og Ingunnar
Eiríksdóttur frá Bolholti (systir Valgerlbar á Ilaukholtnm sem
var getic) í þ. á. J»jó?)ólfl 23. bls.), 74 ára gómul. Hún var
fædd 1792, giptist 1817 Magnúsi Andressyni hreppst. Narfa-
sonar, og varfc bann seinna hreppstjóri og sættamac)r, vara-
þíngma^r (1845) og alþíngismafcr Arnesínga (1853 — 63), liflr
hann enn 76 ára. j»eim varc) nuibií) 13 barna, og eru af 80
afkomendum þeirra 50 mí á lífl. Hún var ástrík kona og
mójir, s^rlega hjartngófc, þrautgóib og þolgó^) í fdlu, er á þol
reyndi. Hún var heppin yflrsetukona og varfc, eptir þafc hún
— herurabil hálfsjótug — misti sjónina, ljósmóíiir vfst 50
barna, sem vera mun fádærai, ef ekki eindæmi, ura blinda
koim, svo aldrafca og þar til heilsuveika. — s. dag dó merkis-