Þjóðólfur - 24.06.1867, Blaðsíða 3

— 139 —
J»að er sagt frá Bandaríkjunum, að þíngið
tnuni œtla að iáta sér nægjast með að láta John-
son forseta fá ofanígjöf fyrir sínar aðfarir, í stað
þess að höfða sök á hendr honum, og þykir það
vitrlega afráðið. Afleiðíngar styrjaldarinnar miklu
eru engan veginn um garð gengnar og megn óá-
nægja er enn í suðrfylkjunum, og segja þeir er
híngað rita þaðan, að þeim sé alimikil vorkun, því
að herstjórn Norðrfylkjanna sé valla þolandi. En
þó ber þess að gæta, að Englendíngar hafa aldrei
verið óhlutdrægir í því máii. Enda nmndu þeir
og gjöra sig berari að því, ef þeir væri ekki hrædd-
ir um, að þeir yrði ágángssamir nábúar við ný-
iendr þeirra í Canada. En það er ein hin bezta
sönnun fyrir því að Norðanmenn beita ekki ónauð-
synlegri hörku, að þeir hafa látið Jetíerson I)avis,
hinn fyrverandi forseta suðrfylkjanna, lausan úr
varðhaldi, með því móti, að hann skuldbindi sig
til að mæta, ef sök verðr höfðuð gegn honum,
og hafa margir Norðanmenn gengið í ábyrgð fyr-
ir hann. En menn þykjast vissir um, að til þess-
arar máisóknar muni aldrei koma, og þessi skuld-
bindíng sé að eins til málamynda.
í vetr hafa fundizt gullnámar í Canada mjög
auðugar, og er fjöldi fólksþegar farinn að streyma
þángað.
Nautapestin er aptr farin að stínga sér niðr
hér og hvar í kríngum Lundúnir, en þó heyrast
engar lækníngaprédikanir, heldr þykir hnífrinn
geyma hana bezt.
— Vorið 18G7, skepnuhöld, aflabrögð.
Vííiast hvar ebr alstabar um land, eptir því sem bref og
fregnir segja, linnti harþindunum útúr snmarmáluuum og brá
til þeirrar vebráttu, er hafþi í för meb ser viþvaraudi bata.
}>6aþ Maímánubr mætti heita fremr kaldr eí)r meí) kaldasta
iagi, oins og vbr höfum séþ af hitamælis-skýrsluuni, og væri
rneb fullhörbum frostaköflum her sunnanlauds, svo aí> um
grúbr var eigi ab ræba allan þann mánub út, og þab eigi
hír subrvib sjóinn aukheldr til uppsveita, þá varb vebráttan
frá sumarmálum svo hagstæb ab öbru leyti sem framast gat
'erib, þurr, snjóalaus og hretalaus; en kjarngott víbast þab
sem leysti nndan snjónum og klakanum, er byrgbi og þakti
alla jörb á alaubu í svo mörgurn sveitum, allt frá vetruóttum
og til sumarmála. þetta vebráttufar gjörbi, aí) saubburfer-
inn afklæddist vel yflr höfub ab tala og í flesturn sveitum,
þarsem okki varb fellir, og enda einnig í sumum sveitunum
þarsem þó nokkub fóll. En nálega £ engri sveit var þab,
hvorki á subrlandi nó vestaulauds og norban, ab eigi væri
alinenur fjárfellir fyrir dyrum og talinn óumflýanlegr, hefbi
börkurnar haldizt viku lengr; allir voru komnir á nástrá meb
beyabyrgþir, víba búib ab draga af kúm til skemda til þess
ab bjarga saubfeuu í lengstu lög, og þar sem korn var ab
£á í kaupstöbunum, t. d. í Stykkishólmi og á ísaflrbi, á Skaga-
atrönd og Akrevri, eiukum eptir þab fyrstu skip komu í vor,
var talsvert keypt og flutt af korni til ab bjarga skepnnnum.
Ab því er vör höfum nokkurn veginn áreibanlegar fregnir af,
þá hoflr eigi fellir orbib ab neinum mun neinstabar vestan-
lands, nema máske í norbrhluta Strandasýslu, og litib eitt f
Hraunhr. á Mýrum. í Húnavatnss. engi fellir nema ef lítib eitt
utast á Skagaströnd, en sumstabar vorn þar feld hross og
nokkur annar fénabr þegar á útmánubum ; í Skagafjarbarsýslu
sagbr talsverbr fellir í Fljótum og á Skaga (Skefllstabahrepp),
og enda kolfellir þar á einstöku bæum; í öbrum sveitum þar
í sýslu engi fjárfellir sízt ab mun, en hrossafellir á einstöku
bæum; er t. d. sagt, ab 20 hrossa hafl faliib á Silfrastöbnm
f Blönduhlíb ebr vel svo. Eigi er heldr taliun fellir ab nein-
um mun nm Eyafjarbarsýslu nó píngeyarsýslu, allt norbr ab
Sléttu; en þaban frbttist nú meb pósti uokkur fellir, og rnikill
fellir um pistilljörb og Lánganesstrandir enda kolfellir á sum-
um bæum. Ur Múlasýslnnum eru fregnirnar eldri og óljós-
ari; þar um Fjarba sveitirnar ebr útsveitirnar, segir „Norban-
fari“ 31. f. mán. ab eigi hafl séb dökkan dýl neinstabar af-
líbaudi mibjum f. mán.; hafl fjöldi skepna eiukum saubfén-
abr verib rekinn þaban fyrir og um sumarmálin uppá iíf og
dauba til hagagaungu um Fljótsdalshérab og abrar uppsveit-
irnar, því „þar haft verib miklu betra", og bætir blabib þar
vib: „yflr höfub er þab þegar orbib oghorfáþví, ab skepnu-
fækkuuin yrbi mikil“. Um sybsta hluta Subrmúlasýslu mun
fellirinn engu minni, eptir því sem bréf og fregnir sögbu
er bárnst meb skipi af Papós um byrjnn þessa mánabar;
sömu fregnir sögbu og allmikinn fellir um Lón, og um Snbr-
sveit (Borgarhafnarhr.) í Austrskaptafellssýslu, en lítinn um Nes
og Mýrasveit (Bjarnaneshr.), en alstabar illan sanbburb um þær
sveitir vestr ab Breibamerkrsandi, hib sama má telja sanu-
frött af saubburbinum um Öræfasveit og alla Vestrskaptafells-
sýslu, en þarabauki talsverbr fjárfellir um Skaptártúngu, um
Sibusveit hib ytra allt austrab Geirlandsá, miklu minua nm
Austr-Síbu, engi um Fljótshverfl, Meballand og Mýrdal og
lítill f Alptaveri. En allt frá Jökulsá á Sólheimasandi og vestr
ab Lángá á Mýrum engi follir, nema má ske lítib eitt á ein-
stöku bæ, og saubburbr í bezta gengi um öll þau hérub.
Hákallsaflinn horfbi mæta vel vib bæbi vestan og
noibanlands á þiljubátnm; „Norbanfari" og bréf frá byrjun
þ. mán. segja frá 62 kútum lifrar og þab alltab 2 lýsistunn-
um til hlutar eptir hina einu legu sem þá var ný komib úr.
„Norbanfari segir og góban og mikinn selaafla í vetr og
vor í Jjfngeyarsýslu hér og hvar. Fiskiafli var og mæta
góbr um Isafjarbardjúp og Vestflrbi nú um mánaba mótin.
Hér um öll nesin og Vatnsleysuströnd heflr verib afladrjúg
vorvertíb og gæftasæl, og meb fram þorskafli ab mun framan
af vertíbinni".
(Aðsent á dönsku).
Herra ritstjóri.
I blabinu Jijóbólfi 17. þ. mán. er komin auglýsíng frá
þeim herrnm Henderson, Auderson & Co um, ab herra Svb.
Jakobsen hafi verib þeirra mabr fyrir ákvebin laun árlega.
En þegar rætt var um þab á síbasta Alþíngi (1865) daginri
sem þíngib var sett, hvort hr Jacobsen væri kjörgengr og gæti
komizt ab meb þfngseturetti, þá lýsti herra skrifari („comp-
toirist") P. Gubjohnsen því yflr, ab hr Jacobsen væri í fé-
laginu („i Compagniet") vib ofangreint verzlunarhús. Hvernig
ab þetta geti nú komib heim vib auglýsínguna, er vér þó
verbum ab taka trúaulega, munib þér, herra ritstjóri, ab lík-