Þjóðólfur - 08.10.1868, Blaðsíða 4

— 180
lögðum brúnum, vönduðum að verki og vöidu grjóti,
en vantar onn yflr-ofaníbnrífcinn yflr allt frá skálavórlfcunni og of-
aneptlr; er hann samt þegar orfcinn gáíir vegr og ver?)r bezti
vegr, þegar fnllgjortir er, til yflrferþar me?) hesta, en vagnvegr
ver?ir hann aidrei nema orfiþr og dþægr bæ?i frá bæ og a?,
sakir brekknnnar bæ?i vestan og snnnanvert í holtinn, einsog
líka sfnir sig nú þegar, þarsem varla nokkrnm af hinnm mórgn
er þessi vegrinn iiggr óneitanlega mikln beinna og betr vi? til
mókeyrslu, heldren hinn gamli gjörþi, heflr þókt anna? fært
en a? rei?a mó sinn á hestum anstanúr mfrinni og af þerri-
holtnnnm, uppundir skólavörþnna, en hugsa sjálfsagt til a?
keyra hann þa?an á vagni ofaneptir ölinm haliandanum íbæ-
inn; en reynist brettan a? austanverþn líttfær e?r ófær fyrir
vagn, þá ver?r hún þa? þó margfalt fremr nppeptir he?an a?
ne?an nppá mótsvi? skólavörtnna; og virþist þetta hafa veri?
fremr vanhnga? hjá bæarstjórninni, vi? a? ákve?a þessa nýu veg-
arstefnn, svo framt menn vildi heldr styþja a? því en ný?a þa?
úr, a? þægir vagnvegir kæmist her smámsaman á sem ví?ast og
þarme? brúkun og afnot vagna til ómetanlegs ihttis vi?> alla
flntnínga, en til þess er þó og verþr einkaleiðin sú, a? leggja
vegiria sem hagfeldast og sem kostr er á, me? því a?> kasta
af sér brekknnni e?a draga úr henni sem mest hvar 6em þv(
ver?r vi? komih; her ergjört þvertímóti me? þenna veg, þa?
sjá allir; menn hafa stefnt honnm uppá holti?), þarsem þa?
einmitt er liæst og brettan er lengst og erfl?nst nppá hæ?iua.
Undanfarnar bæarstjórriir hafa allajafna veri? samdóma þess-
ari um þa?, a? gamli vegrinn væri óbrúkandi, lægi illa og
yr?i aldrei eudrbættr til hlítar, og a? nýan alfaraveg, upp-
hækkaþan, þyrfti a? leggja nokku? vi? snnnar austrúr holt-
inu, frá sporþi vegabótabrúarinnar (þessvegna einmitt var sú
brú lög? þarna, þar sem hún er, me? ærnum kastna?i þegar
1843—45) þar yflr norbrtagli? á hoitinn, sem alls engi bratti
er til, heldr allt sem næst lárfitt norhrfyrir Steinkndys; þar
suðrme? hæþinni kemr nokknrra fabma slakki, sem anbgjört
er a? hla?a af sér mel npphækkun vegarins; þa? er auþsætt,
a? þarna má leggja hinn hægasta og þægasta vagnveg og þar
til svo, a? miklu fleiri af bæarmönnum gæti nota? veginn þar
heldren þarsem hann er nú lag?r. Og sú mnn reyndin áverba,
a? aldrei mun sá vegrinn þnrfa meira a? kosta heldr a? mnn
minna en þessi nýi, er þegar mnn vera búi? a? kosta til nm
1300 rd. Sú mun reyndin á ver?a, segjnm vfr, og þa? inn-
an 20 ára hiir frá, því hagsmnuirnir af gó?nm og greiþuin
vagnvegum hör og almenn nanhsyu mun opna angu kom-
andi bæarstjórnar og knýa til, a? kosta þar tll alfara vagn-
vegar sem gó?r vagrivegr getr or?i? og sem flestnm tll gagns.
DÁIN.
Að ástkær móðursystir mín Anna Christine
Lewer, er alla æfi mína hefir gengið mer í móður
stað frá því er eg var árs gamall, deyði hér í
húsum mínum 2. dag þessa mánaðar á hennar 68
aldrsári, það auglýsi eg hér með hinum fjarlægari
ættíngjum Og vinum. Eeykjavík 7. Októbr. 1868.
H. Th. A. Thomsen.
— Einsog að undanförnu gefst hér með öllum
Afgreiðslustofa þjóðólfs: Aðalstræti JVf 6. —
til vitundar, sem kynni að vilja kaupa fisk þann,
sem væntanlega tilfellr Iíaldaðarness spitala í
Rángárvalla- Vestmanneya- Árnes- Gullbríngu og
Iíjósar-og Borgarfjarðarsýslum, samt í Reykjavíkr-
bæ á næstkomandi vetrartíð 1869, að lysthafendr
geta sent oss skrifleg og forsigluð tilboð sín um
kaup á nefndum fiski í fyrgreindum sýslum, þann-
ig, að þau sé til vor komin fyrir kl. 6 e. m. þann
31. I)es. þ. á., en þeim boðum, er síðar koma,
verðr enginn gaumr gefinn. Um leið eru það til-
mæli vor, að bjóðendr tiltaki þegar í fyrstu hið
hæzta verð, er þeir vili gefa fyrir hvert skippund
hart af fiskinum, sem álitið er, að samgildi 4 skpd.
af honum blantum eptir fornri venju; en að bjóða
eitthvað yfir hæzta boð, getr ekki tekizt til greina
heldr verðr að taka til upphæðina með skýrum
orðum. Einnig vildi bjóðendr rita utan á bréf þau,
er þeir senda oss um þetta efni: »Boð í spítala-
fisk 1869«, til þessaðengin slík bréf verðí opnuð,
fyr en öllíeinu eptir nýár, að hæstbjóðendum verðr
tilkynt, hverir fiskinn hafi hlotið. Verði 2 eða fleiri
um eitthvert boð,verðr hlutkesti látið ráða úrslitum.
Islands stiptamt og skrifstofa biskups í Reykjavík 6. Okt. 1868.
Hilmar Finsen. P. Petursson.
— Svar Magnúsar Eiríhssonar til katólsku
prestanna f Reykjavík, er útkomið á prent í Kaup-
mannahöfn, og fæst hjá þeim sem vanalega hafa
bókaverzlun á íslandi, fyrir 48 sk.
— Á þjóþveginnm frá Gn'mmannsfellsenda hinnm eystri
austr á Lángarvatnsvelli týndist í sumar vinstrafótar sti'gvöi,
eir- e?a látúnsseymt, nndir hælnnm, þann er finnr bi? eg
halda því til skila a? Bráferæþi vi? Reykjavík e?a gjöra mer
vísbendíng af, a? Felli í Biskupstúngnm.
Jón Magnússon.
PRESTAKÖLL.
Veitt; 3. þ. mán. Kvennabrekka, me? Mifedalaþíngnm
sameinu?um fyrst um sinn nm 3 ár, sira Jakob Gn?-
mnndssyni á Rípi víg?nm 1851. Auk hans sóktu: Sn.
Norþfjör? í Goþdölnm v. 1849; sira Jóh. Kn. Benidiktsson í
Meþallandsþíngnm v. s. á.; prófastr sira Jón Jónsson á Mos-
felli v. 1855; sira Gn?m. Guþmnndsson í Hellnaþiugnm v.
1861; sira Jakob Björnsson á Hesti v. 1861.
Óveitt: Rípr í Skagafjar&arsýsln, meti?i 124 rd. 86 sk.
1867 voru tekjnr þess taldar 193 rd. 14 sk. Prestsetri? er
rött gó? bújör? og ber í me?alári 5 kýr, 70 ær, 80 saubi,
30 lömb, reiþhest og brúknnarhrosseönnur eptir þörfnm. L'r
jar?abókarsjó?num fær prestrinn (ísta? Hólamötnnnar er á?r
var) andvirþi 80 pnda smjörs. Tínndir eru 174 á].; lambsfóír
17 a? tölu; dagsverk 2; offr 5. Sóknarmenn ern 176. — Aug-
iýst 5. þ. mán.
— Næsta bi.: flmtud. 15. þ. mán.
Útgefandi og ábyrgðarmaðr: J6n Guðmundsson.
Prentaþr í prentsmi?jn Islands. Einar pórþarson.