Þjóðólfur - 10.12.1870, Blaðsíða 6

Þjóðólfur - 10.12.1870, Blaðsíða 6
- 22 - (Áðsent). Bréf það, sem herra Guðbrandr Vigfússon heíir fengið birt á prenti í seinasta blaði þjóðólfs, er svo úr garði gjört, að fæstir munu álita það svaravert, og sumir kunna að lá mér, að eg skuli gefa því nokkurn gaum, þar eð það í stað sannana hafi ekki annað en tóm gífryrði og allr blærinn á því sé lítt sæmilegr fyrir bvern þann, sem þykist vera menntaðr maðr. En það, sem á að vera að- almergr bréfsins, að ívlenzha biflíuþýðingin sé »ó- hæf að hafast í guðsþjónustu nokkurs lands og að hún eigi sér engan líka á nokkru máli», er svo ósvífið last, að mér þykir réttara að mótmæla því, en láta það alveg liggja í þagnargildi, því það eru ekki allir, sem skoða þögnina eins og fyrir- litningarmerki. En það þarf ekki að hrekja slíkar áslæðulausar og ósannaðar öfgar, heldr er nóg með sem fæstum orðum að vísa þeim til sætis á ósannindabekk. Eða mundi ekki herra Guðbrandi þykja það öfgar og ósvífið last, ef einhver segði, að orðabók sú, er hann erað fást við, sé ónýtog óhafardi; eða, að það eina, sem sé nýtilegt ( henni, sé ekki lionum að þakka, heldr prófessor Iíonráði Gíslasyni? Nei það þarf annað, minn góði Guð- brandr, tit að fæla íslendinga frá lestri heilagrar ritningar, en að taka fullan munninn eða níða biflíuþýðingu vora með ósönnuðum stóryrðum; með slikri aðferð ata menn sjálfa sig út, en ekki guðs- orð. J>að er ekki líklegt, að E. M. hafi skrifað það sem bréfið eignar honum; en sé það svo, verðr það að vera hans sök. Grein hans í Norð- anfara bendir til hins gagnstæða. Eg vil að eins geta þess, að Englendingar hafa nú rétt nýlega sett nefnd manna til að endrskoða hina ensku biflíuþýðingu og að sú nefnd hefir þegar gjört ýmsar breytingar við tiana, og má herra Guðhrandi þykja það kynlegt, því hann liefir lagt ensku biflí- una til grundvallar fyrir útásetningum sínum á ísl. biflíuþýðinguna. Uejkjavík 7. Deseiwber 1870 l'. l’jetursson. Hér meb ætlumst vér til aí> slegií) sé í botninn ineb biatiadeilu þessa hér í pjóhólfi, Kitst. — þar sem getií) er ( pjóbólfl um hih anógglega frófall Jóne sál hreppstjóra Jónssonar í Kóldukinn, sem a?) bar suþr á Gómlneyri næstliþi?) vor, þá þykir bæí)i ekkjn hans og fleir- um þetta nokku!) ofhermt í blabinu. j>ví af frásúguinni þar vir?)ist mega ráha, aþ hann hall beiniínis dáií) af ofdrykkju, og er þetta líka nokkub ósamhljóþa vih þaþ sem eg hafbi sagt', eptir beatti vitund nm krineunistæbiirnar vih fráfall Jóns sál. 1) Hóf. ætlast líklega ekki til, aþ ritstjóri þjóbólfs viti eha gefl því gaum, hvaí) haun oí)r abrir „hefir sagt1' þar vestr í Eg get boriþ um þaþ meí fiillkominni Vissn, aíi hann var mob Ó1||| ódrukkinn bába aiictións-dagana »g mnn ekki bafa sinakka?) iieinii áfeugan drykk fyr en lílibeittaf rommi ondir kvóld seinni daginu, af hverjn hann varí) aí) cins eem menn kalla dálitih hreifr, og var ásamt mér tneþ fullkominni ráþ- deild aí) ráhstafa iippboþsrusli okkar og búa sig tii burtferþar. En þegar vih ætiiiþnm á stah, varb hann alt í einn svo mátt- lans, a!) haun gat ekki setib á hestinum, og leií) aíhan strax út af í nokkurs konar svofn ebr dá, sera hann vaknaþi ekki af aptr, og var aí> mínu viti fullkumloga libinn um mihnætti. j>ah var þá strax ætlari bæí)i mín og fleiri, ab honum hefiii orhih svona snögglega illt, þegar hann fór aí) dreltka rommiib ofan í hina frönsku blöndu, sem bæhi harin og fleiri höfbri drukkib rnikíh af vih þorstauum, má ske alt of lítir) vatnsblandaba. En hvaí) nm þessa gotgátn liþr, þá mnri engnm kunnug- um hér koma til hugar ab kenna beinlínis diykkjum þessum um fráfall Jóiis sál, þar sem menn vita, ah bæhi faibir hans sál. og fleiri í ætt hans hafa orþií) bráhkvaddir, án þess þeir liafl neytt siikra drykkja. Vatni í Ilaukadal, 7. Nóvember 1870. Gudbrandr Gtiðbrandsson. — MANNFJÖLDI Á ÍSLANDI um árstoh 186 9. í fyrra árs (22.) »Pjóðólfs«, 10. og II. bls., er röksamlega skýrt frá, að um árslokin 1868 væri mannfjöldinn hér á íslandi .... 69,760 Eptir skýrslum presta og prófasta til biskupsdæmisins eru árið 1869 fædddir................2177 dánir ................. 240i þannig fleiri dánir----------227 Eptir þessu var mannfjöldinn á öllu íslandi að árslokum 1869 .... 5»íí,5i?3 Af hinum f æ d d u, er voru nú 272 fœrri heldr en fæddust 1868, en 566 fœrri heidren 1867, voru sveinbörn . . . 1132 meybörn .... 1012 =Á~TÍ77 Af þessum fæddu voru tvíburar 70; en aptr óshilgetin: sveinbörn .... 174 meybörn . . . . 178 óskilgetin samtals 352 þ. e. sem næst sjötta hvert barn, þeirra er fæddnst, óshitgetið. hérnbnm. Hvorki hann né heldr iieiiin annar, heflr skrifaþ oss, eí)a óskab leiþréttingar á frásógninni í j.jóþólfl (XXII. 112) mn fráfall Jóns hreppst. Jónssonar á Köldukinn, — er vér settum orþrétt eptir bréfl frá merkum manni þar í Mýrasýslu, — fyr eu nú meb þessari leibréttingu. En þóttvérals eigi vilj- nm rengja þaí) boinlínis sem hér segir, og því síbr aí) vér viljnrn synja því nm inntökn í blabib, þá er hér meb a]s engi vissa fram komiu fyrir því, ab þessi skýrsla höf. sé réttari og sannari en hin fyrri, er var gofln af mamii, sem einnig vur þar á uppbobinu. Ritst.

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.