Þjóðólfur - 12.06.1872, Blaðsíða 4

— 120
séra Hannea Slephenaen, til að skrifa Stiptamtinu
um að gefa út rekstrar-bann, og af hálfu hins opinbera
aðtaka þátt í varðkostnaðinum í Árnessýslu, og biðja
sýslumann að koma þessari beiðni á framfæri með
meðmæium sínum. J>ví var hreift á fundinum, að
komast < samninga við búendr í hinum kláðagrun-
uðu héruðum um algjörðan niðrskurð hjá þeim á
næstkomanda hausti, en fyrst um sinn var álitið
nægilegt, að séð væri um að þetta umtal fundar-
ins yrði þeim alment kunnugt. Eins var álitið, að
opinber auglýsing um aðgjörðir fundarins væri
Árnesingum yfir höfuð nægileg til svars upp á á-
skorun þeirra.
2. Uppáatunga um brúargjörð á Þjórsá og
Ölfusá. Um hana komst fundrinn að þeirri niðr-
stöðu, að kjósa nefnd manna, einn fyrir hvern
hrepp sýslunnar, til að greiða fyrir málefni þessu
bæði innan og utan héraðs, kosnir: sgr. Jón Hjör-
leifsson á Eystri-Skógum, fundarstjóri, sira Svb.
Guðmundsson á Krossi, sgr. Sigurðr Magnússon
á Skúmstöðum, sira Hannes Stephensen áBarkar-
stöðum, Sýslumaðr H. E. Jóhnsson á Velli, sira
ísleifr Gíslason á Kyrkjitbæ, sgr. Ólafr Gíslason
á Flagveltu og Erlendr Eyólfsson á Ileríðarhóli.
Af fundarmönnum urðu undireins á fundinum til að
lofa samtals: 110 rdl. sem skyldu verða til reiðu,
þegar nefndin krefði, og lofuðu nokkrir þeirra
jafnframt, að bæta ríflegar við tillagið, þegar þeir
sæi að verkinu kynni að verða framgengt. Fund-
armenn lofuðu, að styðja að þvt hver í sinni sveit,
að málefni þessu væri gaumr gefinn.
3. Var það borið upp, hvört styrlcja sltyldi
«Þjóðvinafelagið» með fégjöfum, og komst fundr-
in að þeirri niðrstöðu, meðan framkvæmdir og
fyrirætlun félagsins væri ekki kunnugri en er, vildi
menn ekki alment leggja fé til þess, enda treyslist
menn ekki til að géfa sig við mörgum fvrir tækjum
i senn.
4. Ekki fann fundrinn sérheldr færtað styrkja
hina tilvonandi nýu prentsmibju á Elliðavatni
með fégjöfum.
5. Fundrinn fól fundarstjóra, að fá framanrit-
aðar gjörðir auglýstar í «þjóðóft».
Fundargjörðirnar voru upp lesnar fyrirfundar-
mönnum, sem voru mættir úr öllum hreppum
sýslunnar, og voru þær samþyktar i cinu hljóði.
Ut supra
1 umboði fttndarins
Sighv. Árnason. Slcúli Gíslason. Tsl. Gíslason.
Að þetta sé samhljóða frumritinu ábyrgist.
Sighv. Árnason (fundarstjóri).
— f>etta póstskip hafði fært afsvar stjórnar-
innar um, að það fengist að hafa prentverk í gangi
á Elliðavatni; en auðráðið kvað þykja af af-
svarinu, að eigi muni þeim verða meinað að liafa
privat-prentverk hér í Reykjavík.
— f 25. f. mán. andaðist hérí húsum afa síns,
eptir langa legu, úr «tæringu» skólalærisveinninn
Jónas Þórðarson, prests Jónasonar (etazráðs) til
Möðruvallaklaustrs, að eins 16 vetra að aldri og
var þetta hans 1. ár hér í skólanum, — efnilegr
piltr bæði að námsgáfum og allri háttprýði, og
hafði hann þegar áunnið sér geðþekni kennaranna
og ástsæld allra skólabræðra sinna. Hann var
jarðsunginn hér 1. þ. mán.
— f>ess var getið í síðasta bl. að verzlunar-
fasteignin er þeir Englendingarnir Henderson And-
erson &Co létu reisa og áttu hér í staðnum og «Glas-
gow» heflr kölluð verið, væri nú seld fullnaðar-
sölu með öllum útihúsum og lóð fyrir 6,000 rdl.
kattpandi er þar Egill verzlunarstjóri Eigilsson frá
Stykkishólmi er nú veitir forstöðu Björgvinar- eðr
«Samlags»-verzluninni hér í Reykjavík, í þessum
nýu húsum sínum.
— í verslonar- og ibúíiarliúsií) Nr. 1 í Aíialstræti er sett
var til uppboílB af nj'n eptir skiptafnndar-ályktan í þrotabúi
kaupmanns Eggerts Waage, — vart), vií) 3. og sítasta uppbobib
30. Marz. þ. árs, gestgjaflnn N. Jörgensen hæstbjúbaudi fyrir
6 5 7 rd., fjlgdi þarmeb í kaupinu lítilfjörleg verzlunar áhóld,
og samþykti skiptafundrinn þetta bæfcsta bob nokkru síbar.
— Jórbina Eibi á Seltjarnarnesi, er eigandinn porkell
Árriason, sem nú ætlar til Vestrheims meb konu sína og 2
bórn þeirra, banb fala hór í bl. 10. Apríl þ. árs bls. 87. ab
framan, heflr nú af houum keypt meí) 1 kýrkúgildi E i r í k r
Bjarnason á Bollagarbakoti fyrir 1200 rdl. r. m. — pess
má minnast, ab jórb þessi var ábr þjúbeign, og var húil seld
privatmanni meb konungl. afsalsbr. 27. Sept. 1826, fyrir 24 rd.
(Johnsens Jarbat. bls. 438. ef6tj.
(Absent Irá Bretlandi).
Islenzk ull á Englandi.
Mestr hluti ullar þeirrar, sem út er flutt frá
íslandi, fer til Englands. Bradford heitir bær í
Yorkshire á norðanverðu Englandi; hann er upp í
miðju landi hér um bil tvær þingmannaleiðir frá
Liverpool og Ilull. þar eru ullarverksmiðjur mikl-
ar, og er nálega öll íslenzk ttll, er til Englands
kemr, unnin þar. Hin bezta er höfð í fínt prjón-
les, svo sem trefla, herðadúka o. s. frv.; lakari ull
í klæði, og fætlingar í gólfdúka. það sem mest
dregr úr verði allrar íslenzkrar ullar ertogið, sem
þeir kalla þar «kemp» (ísl. orðið «kampr»),. Yæri
íslenzk ull toglaus, segja Bradfordsmenn, yrði hún