Þjóðólfur - 15.06.1872, Blaðsíða 2

— 126 —
til á Spáni, og einkum sakir þorsk-landburðarins,
sem var í Noregi allan síðari hluta vetrarins. --
Um ullina skrifa þeir, að öll eptirsókn sú, er hafi
verið um íslenzka ull í Janúar og Febr. þ. árs til
fyrirfram kaupa með geypi-verði, hafi gjörsamlega
horGð í Apríl og Maí, er næst leið. Og þess
vegna horG nú næst við, að éngi vegr verði til að
koma út neinu ullarpundi íslenzku með fyrifram-
kaupum («paa Leverence») nema ef vera skyldi
við miklu lægra verði.
Á þessa leið er harmagrátr og hrakspár þeirra
herra Simmelhage og Hólms, fyrir illu gengi vorr-
ar íslenzsu vöru að þessu sinni, og er auðsætt
hvaðan alda sú er runnin. En auðvitað er, að
eigi erum vér þess umkomnir nú þegar að hrekja
það, er þeir spá um sumavöruna t. d. um Gskinn.
l>að er enda líklegt, að þeir haG meðfram satt að
mæia um harðGskinn; en aptr mun nú lítið sem
ekkert vera um þá vörutegund hjá oss í þetta sinn,
svo að það gjörir hvorki frá né til fyrir oss, enda
livað lítið sem það væri er kaupmenn þæktist nú
geta boðið í harðGsk vorn. Maðr skal ekki segja,
hvað þessi gæða-þorskafli í Noregi kann að geta
þrúgað niðr eðr dregið úr verðinu á saltfiski vor-
um, æfmlega svo, að hefði hér verið úr fremr há-
um söðli að detta með saltfiskprísana í fyrra, en
nú aptr verið að ræða um gæða-afla nokkurn og
þaraf leiðandi saltflsknægð hjá oss, þá mundu slík
atvik hafa getað valdið því, að háa verðið fyrra
ársins hefði nú ekki eðr naumlega náðzt upp. En
nú er hér eigi um góðflski að ræða í ár, heldr
þvert í móti, eigi nærri meðal-flskiár, svo að vart
verðr helmings flskvara til útflutnings í ár frá Faxa-
flóa við það sem var í fyrra. Og fyrr heflr það
verið samfara: góðr afli f Noregi en lítill hér, og
flskr vor þó haldizt í meðal-verði; kaupmönnum
vorum dugir eigi að bæla það niðr, að eins Spán-
verjar sem Frakkar telja flsk þann, sem hér aflast
og héðan flyzt 25—30% betri °S kröptugri fæðu
heldren hvaðan sem er annarstaðar, og fiskrinn
héðan í þeim raun meira áliti og hærra verði
heldren frá öðrum fiskimiðum. j>ar til hafa Nor-
egsmenn hingað til jafnan staðið langt á baki ís-
lendingum með verkun á saltflski einkum eptir því
sem Spánverjum er helzt til geðs.
Maðr verðr því að telja upp á, að saltfiskrinn
komist nú enn ( ár í 22—24 rd. að minsta kosti,
eðr svo að rúgtunna með bankabyggstunnu fáist
fyrir skippundið; þá kölluðu feðr vorir: «að matr
mætti mat», og töldu jafnan viðunanlega verzlun.
En, um hið tilvonandi lýsisverð í sumar getum
vér frætt þá herra Simmelhage og Holm um það,
að hér á staðnum hefir nú í næstl. mánuði verið
selt hákarlslýsi og sjálfbrætt lýsi til útflutnings til
útlanda fyrir 29 rd. tunnan. |>egar eptir að 1.
póstskip kom í ár, var hér föluð og keypt haust-
ull óþvegin fyrir 3 mörk pundið móti peningum
út í hiiiid og siban send héban beint til Englands. Vest-
mannej'akanpmenn ern nú þegar búnir ab kveba upp meb 56
sk. fyrir nllarpnndib, og skozki kaupmabrinn Askam heflr
bobib Borgflrbingnm 54 — 56 sk fyrir ull í peningom í bönd.
En vorir ágætu Beykjavíkr kanpmenn eru samir vib sig, og
eigi flasfengnari en vaut er meb ab bjúba nema sem minst
í íslenzku vörnna; ekkert iát á þeim fram á þenna dag meb
moira en 48 sk. fyrir nllina eba meira en 20 rd. fyrir saitflsk-
inn. Svo ab ekki er þab noma einn af Reykjavíkr kaup-
mönnum, svomenn viti, er mon bafa sagt þab einstökn búnda
afdráttarlaust,. ab hvítullina mnndi hann taka á 5 6 sk., og
mnndi hún ab öllnm iíkindum komast í 58 — 60 sk. þegar
násnginn væri kominn í gang meb þab, um lestirnar, ab
yflrbjóba hver annan, — „kaupmeun gæti líka bobib vel í
nllina í ár“, sér ab skablansu.
En í gærkvöldi barst hingab meb sanni, ab þoir mágar
kanpmenuirnir H. P. Duus og Daníel John6en í Keflavík hefbi
Bjálflr ribib inn 1 IMjarbvíkr og bobib 23—24 rd. í saltflskinu.
Aptr hafa Raykjavíkr-kanpmenn, eins og follkunungt er,
ekki verib eptirbátar hinna aunara kaopmanna í þvf »í>
maka krúkinn svo heibarlega og súmasainlega f notum breuni-
víoslaganna, eins og fyr er sýnt hér í blabinu'.
— Ameríku-farar.— 13. þ. m. (í fyrradag) lagði
út frá Eyrarbakka 1. skipið er þar kom i vor, og
stýrði til Englands með haust-vöru héðan; með
þvi tóku sér far til Ameríku, og ætluðu að taka
sér aðsetr í Visconsin hjá þeim Wichmann og
Jóni Gíslasyni (frá Selalæk), þessir menn;
Af Eyrarbakka og úr Árnessýslu;
Hans Guðm. Thorgrímsen, Ólafr Hannesson,
Guðrún, heitmey Guðmundar er þaðan sigldi í hitteð
fyrra með Jóni Gíslasyni, Ólafr Guðmundsson frá
Arnarbæli í Ölfusi, og Arni (þórðarson) Guðmund-
sen frá Lillahrauni.
Að norðan: bræðrnir llaraldr og Páll stúdent
þorlákssynir frá Stórutjörnum í þingeyarsýslu, og
María, kona Ilaraldar, Sigurðardóttir Guðnasonar á
Ljósavatni.
Héðan úr Reykjavík og af Seltjarnarnesi :
Árnabjarni Sveinbjörnss., Stefán, þorvaldss. (factors)
Stephensen, og þorkell bóndi Árnason frá Eiði á
Seltjarnarnesi með konu sína og 2 dætr í æsku.
1) Bakkakaupmabrinn kvebst ei hafa nema gott brennivín
og segir sprit-blöndu sína (helming vatn) engn mibr; eins ab
þaugab sé eigi nærri svo mikill spiritus flnttr eins og hér var
fyr sagt; brennivín þar á 28—80 sk. einsog hér. Hér í Rvík
er víbast talib lítt ebr údrekkandi brennivín nema hjá Thom-
sen, og „blandan“ eins. I Vestmanneyum „vel drekkandi" brv.
selt á 24 »k. ( allt vor, og eugi sprit ebr spritblanda.