Þjóðólfur - 05.05.1873, Blaðsíða 4

— 112 —
voru komnir í hendr einstakra manna, þá hætti
slraumrinn einsog hann hafði byrjað, og Ameríka
var ekki lengr gullandið fyrir vestan haf.
Ameríka getr verið gott land,- en hún er of-
lofað land. Ef allir lesendr vorir vissi að bækr
þær, sem árlega eru gefnar út um Ameríku, eru
ritaðar af mönnum, sem lifa af því, að útvega fólk
þangað, þá gæti verið að einhver hugsaði sig betr
um, hvort hann ætti að fara þangað eða sitja kyrr;
og ef nokkur getr lifað af því, að rita um Ameríku
einsog hún er, lýsa henni samkvæmt sannleikan-
um, og koma upp öllum þeim brögðum, sem höfð
eru við til að tæla menn þangað, þá færi naumast
þrír tíundu hlutar þeirra sem fara nú. En fyrir
utan það, þá bera einnig þeir, sem fara þangað,
landinu allt of vel söguna; það kemr nú af svo
ýmsum ástæðum; fyrst vilja þeir nú hafa fleiri
landa sína þangað, svo kemr oft eigingrní því tii
leiðar, oft er það sprottið afþví að þeir vilja ekki
láta það á sig ganga að ímyndun þeirra um þetta
fyrirheitna land haö verið röng, og svo af þvi, að
menn, sem oft hafa farið móti vilja og ráði frænda
sinna, skammast sin fyrir að láta vita að sér líði
ekki vel. — Yér íslendingar vitum bezt sjálfir frá
sögum vorum, hvernig hefir verið talað um ísland
þegar það var í byggingu; þeir sem komu utanaf
íslandi, stendr þar víða, «sögðu þaðan góðaland-
kosti», <dofuðu mjög landið», sögðu að «það væri
allt skógi vaxið milli fjalls ogfjöru» (sem menn vita
að aldrei hefir átt sér stað á Islandi) og einmitt
þessa landkosti sem landnámsmenn lofa svo mjög,
segjast íslendingar vera að flýja. Hið sama er
að segja um Grænland; Eiríkr rauði kallar.það
Grænland til þess, að menn komi heldr þangað,
og það er lofað mjög, einungis af því það er í
byggingu og þar er þörf fleiri manna ; því nú
myndi Islendingar trauðlega vílja flylja sig þangað
búferlum, þó t. d. Norðanfari hvetti þá til þess,
því að ímyndunin er horfin og jöklarnir standa
berir eftir, þegar nýungagirnin er ekki lengr til
að hylja nekt þeirra. (Niðrl. í næsta bl.).
— þarsem í J,j<SÍ)iilfs-blat)inn 22. f. mán. á 95. bls. var
skýrt frá þeim 2 prívatinálum, er þeir herrar yflrréttardím-
endruir Th. Jónasson etazráb og Magnús assessor Stepheoseu
hafa nú (eftir niþrstöþii hæstarMtardómsins 27. Jan. þ. árs,
bls. 99 a. fr.), höfíiat) sjálflr á móti Bened. assessor Sveinssyiii
á Elliþavatni, eru í þeirri skýrslu vorri til færb ogeinkend Jms
orþ og oríatiltæki, svo sem væri þ»u tekin npp úr sjálfu kærn-
skjali yflrrkttardómendanna allra til stiftamtsins, dags. 7. MarZ
1872, sem ekkiern rkttaí) því leyti, at) snmum orfc-
nnnm er þar of aukit) hjá oss, en snm skökk', einsog sýnir
niþrlag kærnskjalsins sjálfs, er dómskrifarinn í yflrróttinnm
hr. M. St. hoflr gjört svo vel at) gefa oss færi á at> afskrifa
orþrétt, eftir dómsgjörþum undirróttarins í málinn, og illjóí)-*
ar þannlg :
— — ,Meí) því aí) ritgjört) þessi heflr innl aí) halda j'ms
ærnmeiþandi nmmæli om iandsyflrrkttinn er hljóta ab drepa
nihr áliti hans í almennings angnm, eg sörílagi í niþrlag-
inn nm tvo af meþlimnm röttarins, leyfnm vír oss aí> snúa
oss til yþar sem röttarins præsidents og skjóta því til yþar
hvort yí)r ekki virþist ástæíla til samkv. 102. grein í al-
mennnm hegningarlögnm frá 25. Júnl 1869 aí) gjöra sem
lilntabeigandi amtmaþr ráþstöfun til a?> höfþní) vorísi opin-
ber lögsókn móti höfundi tkþrar ritgjörbar".
AUGLÝSINGAR.
— Fimt.udaginn hinn lö. þ. m. kl. 11. f. m.,
verða, eftir beiðni faktors Th. Stephensens, við
opinbert u p p b o ð, er haldið verðr hjá uppboðs-
beiðandanum, seldir ýmsir lausafjármunir, svosem:
veiðarfœri, sldnnklœði, reiðtygi og ýms búsgögn
m. fl., og verða söluskilmálar til sýnis á uppboð-
staðnum. Skrifstofu bæarfógeta í iteykjavík, 3. Maí 1873.
A. Thorsteinson.
— Að hagatollr frá yfirstandandi vordögum se
nú ákveðinn fyrir hvert tamið hross með einum
(1) ríkisdal um árið í landareign okkar undir-
skrifaðra, það auglýsist hérmeð viðkomendum sem
nota vilja hagbeitina.
Sameigendr að Laugarnesí og Kleppi;
ábúendr á Bústöðum, Digranesi og Skildinganesi.
-r Nýir og óbornir Ö k I a e k ó r, útlenzkir, fundust hér á
strætnm anstantil í borginni 2. d. f. mán. Héttr eigandi má
holga ser og vitja á afgreihslustofu þjóþólfs.
— Til Júbil-yflrsetukonunnar Ingib. Skaftadóttur hafa þegar
geflí) á skrifstofu j,jóí)ólfs: hra B. Gnnnlaugsson 1 rd., hra
Dr. J. Hjaltalín 1 rd., N. N. 1 rd., samtals 3 rd, Vonazt er
lítillar ásjár frá fleirum.
PRESTAKÖLL.
— Mö br u val la-klanstr, laust fyrir nppgjöf prestsins síra
Jörgeris Jóliannssonar Kroyers, nál. 72 ára, eu honum er áskilinn
þriþjnngr allra fastra tekja, eftir síþasta mati 583 id. 56 sk ;
anglýst 3. þ. mán.
— Næsta blaí): Langardag 17. þ mán.
1) Orþamunr sá og6kekkja sem her ræþir um, er svo undit
komin, aí> ritstjórnin hafþi þá, 22. f. mán., ekki annaí) fyrit
ser vib hendlna, heldren uppkast af varnarskjali prok. JónS
Gnbmnndssonar til yflrretterins í Júní 1872; en þegar bett
var ab gætt, þá var þab ú 11 i s t n n kærnskjalsins (þar >
varnarskjalinn),en ekki kæruskjalsins eigin orb, er tekin höfþo
verií) npp í blabib 22. f. mán. Kitst.
Afgreiðslustofa þjóðólfs: Aðalstræti J/s 6. — Útgefandi og ábyrgðarmaðr; Jón Guðmundssm.
Prentabr í prentsnjibju íelands. Einar Jíórbarsou.