Þjóðólfur - 02.09.1873, Qupperneq 3

— 175
kötri; ern þar nokknr þilskip er hafa aflaí) bátt á 4, huudra<b
tnnnnr lifrar. Noríiaulands, mnhverfls liyafjóib o. s. frv. er há-
^i'rlsaflinn aftr meb rýra«»ta móti.
— Drnknanir og afcrar slysfarir. — Nál. 15. —
Júlí þ. árs voru 3 menn sarnan í kanpstaí)arferb til Bor?)-
®yrar, virbist evo sem H j á m r J <5 n s s o u frá Gnnnlaug-
8to<bum (nál. Gu?)nabakka ?) í Stafholtstnngom hafl helzt rá?)-
t’b ferí)inni, og stefndi hann, er dró aí) HrötafJarÍJará, tll hins
fremra e<br efra va<bsins þar sem heilir „Norblingafljdt" í ánni
(en hib ne<bra vafcií), nefnist Nor?)Iingavaí), og kva<b flestir rií)a
þaí) va<bií) meb því þab liggi beinna vií) þá farib er til Bor<b-
eyrar); rei?) þá Hjálinr þarna út í vibstóbnlaust, — þátt hinir
2 kóllufcu til hans, eftir því sem þeim kva<b hafa sagzt frá,
°8 seg<bi aí) hann færi skakt, en Hjálmr haffci svaraib: „hvort
þeir hMd.i hann rataí)i ekki?“ — en hestrinn fdr þegar á kaf
• leirbleytu og á sund meí» hi?) sama, og ka6ta?)ist ma<brinn
þá af baki, losnabi vií) hestinn og drnkna?)i, á<br en þeir
binir fengi vií) gjórt. Hjálmr var nngr maí;r og kvonga<br,
— systur- ebr bróílursonr Hjáims alþingismanns í Norfctungn,
^ugnaííarmaibr aí) sógn, einkar vinsæll og vel látinn.
Frá tvennum drukknnnnm er skýrt í „Nortíanfara'* * 9. f.
mán. þannig:
1. Eftir brbfl af Retfarflrfci 19. Jóní þ. á. „16. þ. mán.
hðlt fjógramannafar til Seleyjar, og sigldi hvassan vind, en þó
vel voí)hæfan. þjegar kom nær því á mitt sundi?) (en þa<b er
t)íer viku sjáar frá yztn tfinguui) kollsigldi. Komust 4 á kjöl.
En Seleyingar höfí)u s^<b til ferba þeirra; og brug?)u því þeg-
ar vib, er seglin hurfu þeim. En er aí) bátnum kom liffcu 2
°g haffci þó annar verib aíiframkominn. Formafcrinn Oelgi
fálsson frá Helgustfií)um og Stefán Högnason frá Högnastfiib-
í Rei?)arflr<bi vorn látnir og horfnir. Ilafbi Helgi þó lengi
baldib 6&r uppi me<b 8týrinu. Bá?)ir þessir voru vaskir menn
djarflr og duglegir og því mikill mannskafci aí) báí:um“.
2. „I Illvibrunnm í næstlifcnum ii)ánuí)i (Júlí) haffci há-
kallaskipií) Hríseyingr, hleyft inn á Dýraf|ör<b á Yestrlandi,
*11 þess aí) fá sér vatn og oldiviib; höf<bn þá 6 af skipverjum
^samt skipstjóra farift í land: vet)r var a<b mestu kyrt, en þá
tll baka skyldi fara, ætlnibu allir í pramminn aftr, og var sá
80inast er liet Einar, kominn me<b annan fótinn uppí, en
Segir þá, aí) „nóg mnni hla<bi()“ og sneri aftr; þegar dálítií)
^om frá landi fór aí) gola, og 6vo varb fyrir þeim á leibinni
strauinröst, sem orsaka<bi pipping, en af því prammrinn
sökkhla?)inn fór þogar aí) hellast inn í hann, svo fljótt
aí) hann mnndi sökkva; skipaí)i þá formaT)rinn, er hét
þ°rlákr Jjorgeirsson frá SauT'anesi á Upsaströnd, öllum ab
fara útbyrbis og halda ser í prammiim, þangab til þeim yrbi
^nnhjálp en prammiinn sökk þegar svo allir drukknubu
Ilenia einn er gat synt eba svamlab til lands, og hM sá Al-
en hiuir sem drukknu<bu, formabriim, J>orlákr Arngríms-
e°n> giftr vinimmabr frá Ilringsdal á Látraströnd, en hinir
*'n Petrsson frá Stóra-Eyrarlandi vi<b Akreyri og Jón Sig-
ör^sson frá Hornbrekkn í Olafsflrbi bábir vinnumenn ógiptir1.
Emi fremr getr, í sama hl. „Norbanf.* 109. bls., v o í) a-
H°t s af byssn er hafl orbib manns bani:
f. m lf*zt kvennmabr í MiT'vík á Svalbarbströnd í
*] þ>ar sem segir í upphafl, ab sex af skpverjum, er í land
°rn> hafl irtlab allir út í pramminn, ab Einar hafl horfib
en Albert einn náb ab bjarga sér, þá liggr næst ab
lta> ab þeir haii Terife fjð rir talsins sem droknuiu, þóa%
•) t f
86 ekki nafngreindir nema 3. Hitst.
b
Jjingeyarsýsln, af byssnskoti, er atvikaiiai þannig, aþ nnglings-
maíir liafbi verib þar í frainhýsi aþ ná perlu af hlaSiuni
byssn, sem var í alspennn, en hljdp af og skotií) gegnnm föt,
er þar héngn á þili og í gegnnm þaíi og í höfu%i?) á kvenn-
manninum, er stób þar gagnvart í bæardyrnm eba göngom“.
— þTLSKIPSTRAND LÁ VIÐ - Á siiiustu 2 árom hafa 2 ab-
kvæiabændr á Suimesjum færzt þai í fang ai setja á stokkana
og byggja frá stofni þiljnbáta til flski- og hákallaveiba, eins
og þeir Eyflriingar og um Flját, SiglufjiirÍ og Svalbarisströnd
hafa gjört um mörg undanfarin ár þar hjá eer. Sveinbjörn
bándi þóriarson á Sandgerii heflr þannig bygt frá stofni 2
þiljnbáta, annan í fyrra hinn í vetr og vor, þeir kvab vera
5 —G? lestir ab farmriimi hver, og heflr hano nú selt annan
þeirra, hingai iiineflir, Magrnisi úialsbánda í Bráiræii í fé-
lagi mei 4 — 5 útvegsbændnm öirnm þar á Sels-lúb fyrir
1,400? rd.; yngismairin Björn Eyúlfsson frá Herdísarvík,
hagleiksmair og gáir smiir, ai sögn, heflr onnib ai allri
smiiinni moi Sveiubirni sjálfnm. Árni hreppstjúri Jiorvalds-
son á Meiiastöinm í Garii varb á hinu bandinn mei ab
reisa og smtia þilskip eitt, heima hjá sör, á næstl. vori og
framanveriu sumri þessu, var sá bátrinn nál. 10 —II lestir á
stæri; þeir Páll snikkari Stefánsson (hagleiksmair mikill ætt-
air frá Efri-Holtum trndir Eyafjöllnm) og Jún timbrmair Ás-
mnndsson báiir úr Reykjavik, vorn yflrsmiiir og aialsmiiir
ai þiljubát þessnm nndir forsjá og hlnttöku Árna sjálfs.
Hann nefiidi þenna þilbát sinn Bjórgvin; sigldi hanu
honnm hör innoftir hlöinnm af saltflski, og kom hann hör á
höfn dagana 21—22. f. mán.; fúro þá ýmsir til hór, þeirra
er bora gott skyn á, ai skoia þenna hinn nýa í s I e n z k a
þilbát, og þútti öllum vænt skip, vel smíiaii og vel vandab
ai allri reiisln og öirnm frágaugl. Árni sigldi þá bátnom
heian aftr mei 150 tiuiniim salts nokkurri kornvóm o. fl.
nndir kveld 24. f. m eir árdegis 25. hafii hagstætt leiii og
lngiist fyrir utan Varir í GarÍi. Nú fúrn engar sögnr af
fyren morgiminn 28. J>á er útnyriingsrokii, er datt á her
syira kveldinn fyrir, stúb sem hæst; sást þá frá Hrafnkels-
stöbum ai BJörgvin var slitinn npp, lá fyrir drifl mastralans
og reiialaus, stefndi á Hrsfnkelstaiaherg, og virtist kominn
svo nærri og gront, ai hann mnndi höggva nm fjörnna, og
hljúta síban ai bera npp í bergii og molast í spún ; tveir
iiieiinirnir [þeir einu er höfin oriií) eftir nm bori til ai
gæta skipsius áiren veirií) datt áj sánst nm nrorgnninn npp
á þílfari en hnrfn von bráiar, og sánst eigi síbar. Útaföllu
þessn spnnnnst nú getgátnr og rykti er báru6t hingab inu-
eftir, og var svo talii tvimælalausf hér framab morgni 1. þ.
inán., eftir æ nýrri og nýrri fregnnm, ai bátrinn hefbi farii
í spún þarna nndir Rafrikelstaiabergi, og báiir menriirnir far-
izt En 31. f mán. bar bátinn inn á múts vib Voga, var
hann þá rúinn upp og inn á Vogavík; reyndist þá úlaskair
meb ólln, ai öiru en fyr var sagt, og báiir meiiiiirnir lifa
heilir á húfl,
— PRÓF í ÍSLENZKU. — 1. þ. mán. gekk
stúdent í lögfræði Jón (Ólafsson) Finsen frá Dan-
mörku undir opinbert próf, eftir því sem áskilið
er í kgsúrsk. 27. Maí 1857 og 8. Febr. 1863 (sbr.
kgsúrsk. 8. Apríl 1844) fyrir kennaranum í islenzku
hér víð lærða skólann, Halldóri Kr. Friðrikssyni,
og höfðu stiftsyfirvöidin kvatt þar til prófdómenda