Þjóðólfur


Þjóðólfur - 02.09.1873, Qupperneq 7

Þjóðólfur - 02.09.1873, Qupperneq 7
- 179 12 sk., málfærslumonnuin partnnna, er báí)ir hofbu féngib ?jafs6kn, voru dærndir 5 rd. í máifærslulaun hvorum úr opin- herum sjúbi“. „J)e8sum dómi heflr nú Dúinhildr skotib til yfldómsins a^ fenginni gjafsókn og krafizt þar, ab hún verbi dæmd sýkn lyrir ollum kærutn og krófura mótspartsins í málinu, en um- hobsjúbrinn dæmdr tii ab greiba allari málskostnab fyrir bábum rettum skablaust, og þar á mebal hæflleg Iaun til hins skipaba svaramanns hennar vib yflrdóminn, samt skababætr eftir úvil- hallra manna mati. Hér vib yflrdóminn getr þannig midir- rettardómrinn eigi komib ti) rannsaks, hvab gagnstefnuna snertir, og \erbr þvi her abalspnrningin sú, hvort Dómhildr eigi ab lúka hiria umræddu landsknld ebr eigi; en til þess ab geta heiratab slíka landskuld af henni, útkrefbist, ab sannab va^ri, ab nokknr hluti af landi því, er manui hennar var útvísab til byggingar, væri konungs eign, on þetta heflr alls eigi verib sannab undir málinu. Slík sónnnn innihelst eigi í hinuin framlógbu amtsbrefum og þó Vilborgarkotsland hafl verib notab ab meira eba minna leyti frá Hólmi, meban þab lá í eybi, þá 6aimast eigi þar meb, ab nokkur hluti þess hafl logib undir Hó)m f«já tilskipuu 15. apríl 1776 § 2] eins og líka rába er af áreibargjórb þeirri er l'yrr var nefnd, ab þegar Hólmr nú soinast var matin til dýrleiks, var eigi haft tillit til afnota þeirra er hann þá hafbi af Vilborgarkotslandi; þvert á móti virbist hib gagnstæba sannab, ab Vilborgarkot haíl verib sérskild Jórb til forua, en sem legib hellr í eybi í ómnna tíb, unz Jón Iijarna6on bygbi 6ér þar bæ og tók landib til yrkingar. Umbobsjóbnum vírbist því ekkert eign- artilkall geta borib til nefndrar jarbar. Kigi \erbr heldr állitib, ab Jón Bjarnason haft sknldbundib sig til ab greiba áininzt gjald, er undirdómarinn þó virbist ab hafa álitib, því hann mælti meb berum orbum móti því vib útvisunar- gjórbina. ab haim væri skobabr sem leigtilibi, heldr bæri 8«r eptir tilsk. 15. apríl 1776 landib meb níbýlismanna rétti. Ab vísu virbist hann eigi hafa fengib slika útvísun á landinu, 8em tilsk. 15. apríl 1776 hljóbar um, en slíkt atribi getr þó ®igt geflb hinu opinbera rétt gegn honum til ab heimta gjaldib, því hé.r á landi á eigi konungr þab land, er enginu ^Ust eigandi ab, heldr er þab land almenningr og fylgir teini reglum er þar um gilda". „Af fyrtébum á6tæbnm ber þannig ab dæma áfrýandann ^ómhildi Jónsdóttur sýkna fyrir kærum og krófum mótparts- 11,8 í þessu raáli, en hvab málskostnab í hérabi snertir, ber stablesta imdirréttardóminn. Málsfærslulaun hins skipaba 6varamanns fyrir yflrdóminnrn, er ákvebast til 10 rd., greib- l6t úr opinberum sjóbi. Mebferb |málsins fyrir nndirréttiuum ^eflr verib vítalaus, þv{ ab \ísu beflr undirdómarínn haft sPQrsmál eitt til úrskurbar í 11 vikur, eba [jfrá 24. Október !872 til 11. Janúar 1873, on hins vegar heflr liaim réttlætfc ^e,l,,an drátt ineb embættisaimríki sínu, og virbist því ekki ástæba til aí> láta þetta varia hann ábyrgiar, einkum *"Hrngr málspartanna heflr kraflzt þess, Flutningr máls- '"8 fjrir yflrddminnm heflr verli löglegr1'. „|>ví diemist rétt ai vera": .Áfrýaudinn Ddmhildr Jdnsdáttir, á fyrir krófum og ril>n Umbois mannsins yflr konurigsjr>riunum í Gullbriugu- ^jdsarsýslum í þessu máli sýkn ab vera. Hvai máls- 8t,iai f fljraii snertir, 4 nndlrréttarins dómr draskaílr ai ***■ Málsfærslnlaun hins skipaia svaramanns áfrýandans J(j )®rdáminn, málaflntningsmanns Jóns Guimundssonar, 10 horgi8, úr opiuberutn sjóii". kæ k0l BLAÐIÐ VÍKVERJI 1. (niðrlag frá 171. bls.) En hvað um það; brátt varð það samt uppá, að hér hefði einhverir þeir útgefendr hönd í bagga með fram, er bæði vildi og sæi sér fært að halda úti blaði af fullu fylgi, án þess þeir þyrfti að rata þegar í þær ógöngur að gefa sig á gjaldtrausts- náðir þessarar blessuðu Lands-prentsmiðju vorrar; menn segja hér, að hver skildingr fyrir pappír og prentun sé greiddr út í hönd. Eins þókti það koma brátt i Ijós, að hér mvndi þó einhverir fleiri leggja hönd á ritstjórnartaumana heldren herra procurator Páll Mehteð einn, er blaðið nefnir rit- stjóra sinn, — það vita líka allir, að hann er síðr en ekki upptaksmaðr blaðsins eðr »pottr þess og panna« (sem menn segja), heldr var hann fenginn til að leyfa, að blaðið mætti bera, styðjast og blómg- ast við hans þekta ritstjóra-nafn, svo góðkunnr sem hann er að þeim starfa svo sem mörgu fleira1; svo sýnist mönnum, sem allt annað taumhald sé við Víkverja; þó að hann sé »kurteis í ferð« og hafl gætt allrar blaðnlegrar sómasemi í hverju einu það sem af er, þá kemr hann þó unggæðislegar fyrir og sýnist lausari ákostunum og slögóttari en svo að maðr geti verið í nokkrum vafa urn það að herra P. M. siti hér ei einn við stjórntaumana. Til hvers er að vilja draga svona fjöðr yflr það sem allir sjá og allir vita, að herra landskrifarinn eða eptir því sem þeir vilja hafa það sem teigðast: »latids höfðingja eða« landshöfðindjadœmis« — skrifarinnj Jón Jónsson Johnsen, er aðalstofnari, aðalútgefandi og aðalritstjóri blaðsins Vikverja? |>óað óhætt muni að fullyrða, að þessu sé svona varið í réttri raun og þó að engi muni geta botnað í því, hvað þessum aðalritsstjóra og aðal- útgefanda blaðsins geti þá eiginlega gengið til með þessi ritstjórnar-villiljós og útgefanda sjónhverflng- ar, — eins og þetta »Nokkrir menn í Reykjavílc« hafi gjört eða gjöri nokkru sinni þessi hin blaða- greinin er hafa verið að þemba sig á þessu, að nokkru fastari á foldinni, vinsælli eðr varanlegri! ekki vildi það reynast svo hvorki á »Baldri« né »Göngu-IIrólö«,— f>á verðr samt eigi annað sagt en að »Víkveri« liafi »komið fremr vel fyrir« hingað til og með atlri ytri sómasemi; og það svo, að engi blaðamaðr, að vér ætlnm, þarf að hyllast til þess að verða ekki á vegi fyrir honum, eða ganga á sig sniðgötu til að mæta honum ekki, til þess að geta svo fríazt við að verða fyrir kveðju hans og 1] Eins og kunnngt er, var herra P. M. me&ritstjóri og meííiítgef. „Reykjavíkrpóstsiiis" [oieí) Th. Jónassen og S. Mel- stebj 1844 — 49; mebútgefandi 3 fyrstu ára blaíisins „Islend- ings“, meb 0 öíiriim hölfeingjum, árin 1860-64; og meíritst. þjútíólfs 18. og 19 ár 1865-67.

x

Þjóðólfur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.