Þjóðólfur - 06.12.1873, Blaðsíða 1

2fl. ár
Reykjavfk, Laugardag 6. Desember 1873.
5.
SKIPAFREGN.
— PóstskipiÖ Diana, yfirstjómari capitain J. U. A.
Holm, hafnaði sig hér 3. þ. mán. um sólarlag. pessir
voru meö því farþogar: kaupmaðrinn Daniel Thorlacius
(frá Stykkishólmi), sira ísleifr Gíslason til Koldnaþinga
(sonr hans, Markús, er hann fór með í Ágúst-ferðinni til
lirkninga, var eigi ferðaf.cr), Torfi óðalsbóndi Bjarnason
frá Ólafsdal, jungfrú Sigríðr (Pétrsdóttir) Guðiúundsen,
Ólafr Guðmundsson (prófasts) frá Arnararb.ili, aikominn
frá Ameríku, og kona ein úr Múlas. Diana hafði nú hlað-
fermi af allskonar vöru til kaupmanna hér og í Hafnarfirði.
KAUPFÖR.
2. Des. Lncinde, 1021., skipst. Kæhler, kom frá Hafnarf.,
þangað komin frá Cádix með salt til Knndtzons-
verzlana.
S. d. Ida, 107,82 1., skipst. Petersen, kom hingað aftr frá
Hafnarfirði (kom hingað áðr 15. f. m.).
— E m b æ tt a-veitingar færði póstskipið nú eigi
aðrar en þá einu, er íslendinga varðr, að H.
Clausen sýslumanni vorum hér í Kjósar- og Gutl-
bringusýslu sé veitt bæar- og héraðsfógeta-em-
bættið í Tisted á Jótlandi; er það embætti talið í
fyrsta flokki enna tekjumestu fógeta-embætta í Dan-
biörku, með 3000—3200 rd. árstekjtim, auk þess
sem veitt er til embættisstofuhaldsins. — Rektors
embættið stóð enn óveitt. — Aðrar fréttir frá
Danmörku og að nokkru frá útlöndum má lesa
* *útlendum fréttum» hér síðar.
— MATýNALÁT (að nokkru eftir Norðanfara nr.
47 — 50, 27. Okt. og 7. Nóv.). «21. Okt. þ. árs
at)daðist (að Ilalldórstöðum ( Bárðardal) merkis-
Þrestrinn sira Gunnar Gunnarsson, eftir 1 3 vikna
*e8u»; hann hafði að eins rúmt missiri yfir 34 ár,
f®(ldr að Laufási II. Marz 1839, útskrifaðist úr
^eykjavíkrskóla 1863; vígðist lil Svalbarðs í þistil-
firði 1869? og kvongaðist um þau missiri jungfrú
^a'gerði þorsteinsdóttur Pálssonar prests að Ilálsi
l‘njótskadal, þeirri er nú lifir hann ekkja; börn
j*au er þeim auðnaðist dóu öll í æsku. Hann var
Vftddr prófastr í Norðr-þingeyars. 1871?
Foreldrar sira Gunnars voru sira Gunnar
l’Utlnarsson prestr til Laufáss (1828—1852) og
Usfrú Jóhanna Iíristjana, er síðar álli sira þorstein
aiSs°n á Uálsi og nú er ekkja orðin í annað sinn.
2. d. f. mán. andaðist á Akreyri, «■ eftir 5
ga Þrautmikla legu í gigtfeber», héraðslæknirinn
— 17
PórSr Tómasson (prófasts að Breiðabólstað f Fljóts-
hlíð Sæmundssonar og frú Sigríðar þórðardóttur í
Viðey, er síðar átti Ólaf jústizráð Stephensen);
hafði hann að eins rúmt missiri yfir 37 ár, fæddr
að Breiðabólstað ( Fljótshlíð 13.? Marzmán. 1837;
hann var kvongaðr danskri konu, varð þeim 2
barna auðið og eru bæði á lifi.
— 31. Októbermán. andaðist að Glaumbæ í
Skagafirði prestrinn sira Ilannes Jónsson, 78 ára
að aldri.
ÚTLENDAR FRÉTTIR, dags. Kanpmanna-
höfn 13., (14. og 15.) dag Nóvembermánaðar 1873.
(Frá fréttaritara vorum herra stúd. filol. Birni.
Magnúss. Olsen).
f>að ber eigi margt við um þessar mundir í
Norðrálfunni, er tíðindum sæti; það eru helzt tvö
lönd, þar sem nokknð er sögulegt, og þessi lðnd
eru Frakkland og Spán, enda gjöra blöðin hér
ylra sér eigi jafntíðrætt um nokkur önnur, og er
það sannarlega eigi ástæðulaust.
Ástæðan til þess, að menn skifta sér svo
mikið af Frakklandi, er sú, að það liggr í sárnm
eftir hólmgönguna við berserkinn þjóðverska, og
það er ávallt mikil sjón og fðgr, að sjá göfga
þjóð rakna við smátt og smátt úr öðrum eins fjör-
brotum. Eg hefi oft áðr tekið það fram, hversu
lánsamir Frakkar voru, að eiga annan eins mann,
og Thiers er, til þess að reisa þá við úr þessari
niðrlægingu, og hversu vel honum tókst, að leysa
þetta starf sitt af hendi, meðan hann sat að völd-
um. Eg hefi og getið þess, hvernig honum var
hrundið úr völdum af einveldismönnum, og Mac
Mahon hershöfðingi varð forseti þjóðveldisins.
Sýndu þá hægri handar flokkarnir, að þeirmátu meira
eigingirni sína og hatrið til þjóðveldisins, en sanna
velferð Frakklands. það var nú auðvitað, að þess-
ar aðfarir einveldismanna voru að eins forboði
fyrir öðru meira; það er að segja því, að koma
á algjörðu einveldi á Frakklandi. það var nú ann-
aðhvort að gjöra fyrir þá, að hrökkva eða stökkva;
þeir vissu, að allr þorri þjóðarinnar hneigðist að
þjóðveldinu, og að þjóðveldismenn því myndí sigra
við kosningarnar til næsta þings, ef þingi þvi sem