Þjóðólfur - 31.12.1874, Page 4

30
27. Helgi Sæmundsson, Ferjubakka................2rd.
28. Gunnar Vigfússon, Hamri.....................2 —
29. Sigurbur Finnsson, samastabar...............2 —
30. Gubmundur Ingimundsson, Ölvastöbum .... 2 —
31. Erlendur Sigurbsson, Álptárósi .............5 —
32. Ekkja Gubrún Sæmundsdóttir, Vatnshamri . . 2 —
33. þorltell porkelsson, Lækjarkoti.............6 — 28 sk.
34. Gubmundur Sigurbsson, Háhóli ...............„ — 80 —
35. Jóhann Gubmundsson, Litlafjalli.............4 —
36. Kristín Brandsdóttir, Jarlangsstöbum .... 1 —
Auk þessa hafa tvö börn veríð af mjer tekin til ó-
keypis uppfósturs, og sæta svo góðri og ástríkri meðferð, sem
þau væru eiginbörn þeirra, er þau hafa að sjer tekið. Annað
þessara barna minna er í fóstri, og hefir þegar í fleiri ár verið
hjá þeim heiðurshjónum Jóni Finnssyni og Ingibjörgu Bergþórs-
dóttur, systur minni á Langárfossi ; en hitt hjá heiðurshjónun-
um Bergþóri Bergþórssyni, bróður mínum, og konu hans, Guð-
rúnu Sigurðardóttir á Langárfossi, er tóku það strax og það
missti föðurinn.
Öllum þessum mínum mörgu, kærleiksfullu og eðallyndu
velgjörðamönnum, votta eg hjer með opinberlega milt innileg-
asta hjartans þakklæti, og bið þess góðan guð af öllu mínu
hjarta, að hann nmbuni þeim, og minnist þeirra þegar þeim
mest á liggur, eins og þeir hafa með framkvæmdarsömum kær-
leika minnst' á mína og minna föðurlausu barna þörf.
Ánabrekku í Borgarhrepp, 29. okt. 1874.
Bergpóra Kristín Bergpórsdóltir.
því megi verða byggt hæfilegt hús handa forngripasafninu f
Reykjavík.
Vjer íslendingar erum söguþfóð, og ættu því munir þeir,
er næst hinum gömlu sögum vorum geta lýst menntun og
kunnáttu, heimilislífi, aðbúnaði og öllum háttum þjóðar vorrar
á undan farinni tíð, að vera oss of kær og dýrmæt eign til
þess, að vjer þolum aðgjörðalaust að sjá fram á það, að þeir
hrekist og verði að ónýtu, enda megum vjer og víst vita, að
svo sem «það gjörir hvern góðan að geyma vel sitt», svo
liggur og við þvl sæmd sjálfra vor, að vjer gætum vel tii þess-
arar þjóðeignar vorrar. Árið, sem nú er að líða yfir oss, þús-
und ára afmæli hinnar íslenzku þjóðar, það er og í sögu lands
vors slíkt hátíðlegt merkisár, er hvetur oss sjálfkrafa til að
minnast hins liðna tíma. En hvernig skyldum vjer geta mlnnzt
hans tilheyrilegar með öðru en því, að halda rækilega saman
þeim menjum, sem hann hefur oss eptirlátið, og koma þeim
fyrir I sem beztri geymslu ?
Af þessum ástæðum þykjumst vjer vissir um það, að vjer
berum hjer upp þarflega áskorun á hæfilegnm tíma, og von-
um þess líka með engum efa, að hún fái hvervetna góðar
undirteklir hjá góðum mönnum.
í ofanverðum ágústmánuði 1874.
Christianss'on, B. Steinche. Björn llaUdórsson.
amtmaður. verzlunarstjóri. prófastnr.
Einar Ásmundsson, Tryggvi Gunnarsson,
bóndi. kanpstjóri.
-j- Hjónin
EINAR HALLDÓRSSON og HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR
dáin að Ásbjarnarstöðum 1871.
Bæði leiddust bjartan veginn sóma,
blómið dyggða fagurt skein á þeim,
þjóðum sendu sætan ilin og Ijóma,
— svifu nú til Guðs I frelsisheim;
lofa þann með helgu sigurhrósi
helju sem að steypti valdi frá,
þar sem geislar guðs frá dýrðarljósi
glitra fögrum lífsins rósum á.
f KRISTÍN JÓNSDÓTTIR að Kvíakoti, dáin 1873.
Hennar fagra háttþenkjandi önd,
trúar, kærleiks björtum fáguð blóma,
blómgast frjáls í himins dýrðarljóma,
lofgjörð syngur leidd af drottlns hönd
Guðmundur Hjaltason, borgfirðingur.
Þaí gjörir livern góðan að
geyma vel sitt.
Svo sem kunnugl er, höfum vjer íslendingar, að dæmum
annara þjóða, fyrir nokkrum árum tekið að safna saman á einn
stað ýmsum þeim gripum frá liðinni tíð, er bera með sjer
margskonar fróðleik, að því er snertir sögu landsins fyrr og
síðar fram undir vora daga.
Á meðan því fór fram öld af öld, að engir í landinu sjálfu
skeyttu urn að halda þvílíkum gripum til haga, hefur sem nærri
má geta, ógrynni af þeim misfarizt og orðið að engu, enda
hefur og miklu verið fargað til annara landa; en að töluvert
sje þó enn eptir, má ráða af því, að allmikill fjöldi gripa hef-
ur þegar dregizt saman til forngripasafnsins í Reykjavík á
eigi fleíri árum en liðin eru frá því, er það var stofnað.
En nú er svo ástatt, að ekki er til neitt víst húsnæði, þar
sem geyma megi í fornmenjar þær, er saman eru komnar, og
meðan svo er, má við því búast, að þær verði á sífeldum
hrakningi, og þá undir eins hætt við, að fyrir hið sama kunni
þeim jafnóðum að verða spilit og glatað.
Oss, sem hjer ritum undir nöfn vor, hefur því kornið á-
samt að reyna, ef unnt væri, að ráða bót á þessu með því að
skora fyrst og fremst á landa vora og þar næst á hinar nán-
ustu frændþjóðir vorar, að skjóta fje saman, til þess að al’
Auglýsiugar
— Á næstliðnu hansti tapaði jeg í fyrri Kollafjarðarrjett
spanksreyrs-svipu járnbúinni, sem þó var sett minni hólkum
fyrir ofan af látúni, ólin var úr dönsku sútarskinni. Tlvern
sem fundið hefur greinda svipu, bið jeg að standa mjer skil
á henni, og má hann vænta að jeg borgi honum fundinn vel.
Keldum í Mosfellssveit 18. desember 1874.
Guðni Guðnason.
— Fundist hafa nokkrar silfurmillur á festi fyrir framan
yfirrjettarhúsið gamla. Eigandinn getur vitjað þeirra á skrif-
stofu l>jóðólfs.
— Fundið í Reykjavík svartur hattur, peningabudda og rauð-
ur vetlingur.
— Mjer undirskrifuðum var dregin í baust í Kollafjarðarrjett
hvíthyrnd gimbur með mínti klára marki, tvær standfjaðrir
framan bæði. Bið jeg þann sem á sammerkt við mig að gefa
sig fram, — því jeg á ekki þessa kind — og það fyrir næslu
fardaga. Setbergi við Hafnarfjörð 22. desbr. 1874.
Guðjón Jónsson.
— í augiýsingunni á sauðnum í síðasta blaði, hefur mis-
prentast rnarkið: það átti að vera geirstýft hœgra; blaðstýft
a p t a n vinstra og ben eða bragð framan undir.
— Fjármarlc: Blaðstýft aptan hægra og biti fram.; boð-
bílt aptan vinstra standfjöður undir.
Gisli Jónsson á Vallahjáleigu í Gaulverjabæjarhreppi.
— Nýupptekíð fjármark mitt er: miðhlutað biti apt. hægra,
sneiðrifað apt. standfjöður fram. vinstra.
Vorsabæ í Flóa. Bjarni Porsteinsson.
— Jarpur hestur miðaldra, mark: gagnbitað bæði(?), dekkri
á tagl og fax, merktur á framfæti Th. G., hefur horfið fró
Geiðmn í Garði, ,og er beðið að skila honum, þegar er hann
finnst, til Pórðar Gudmundsens.
— í haust var mjer dregin : hvíthyrnd dilkær með ómörkuðu
hvítu hrútlambi, ærin er með eignarmarki mínu, — sem er:
tvístýft aptan h., standfj. fr.; sýlt v., bili fr., og hornmörkuð:
biti fr. h., gagnbitað v. t‘ann, sem getur helgað sjer horna-
markið bið jeg að gjöra mjer grein fyrir, hvernig ærin er 1
hans eigu komin. Varmalæk, 21. nóv. 1874.
Auðunn Vigfvsson.
Afgreiðslustofa jjjóðólfs: Kirkjugarðsstígur Nr. 3. — Útgefandi og ábyrgðarmaður: Mattliías Jocliumssori.
Prentaður í prenUmibju íslands. Einar pórðarson