Þjóðólfur - 20.03.1878, Qupperneq 2

42
7: skiptalögin, vitagjaldslögin, kaupmannalögin, lögin um fiski-
veiðar útlendra þegna Danakonungs, einkarjettarlögin, gjaf-
sóknarlögin og tíundarlögin.
P ó s t 8 b i p i n.
Eptir ferðaáætlun þeirri, sem nú kom frá Khöfn, á gufu-
skipið Valdemar (eða Fhönix) að fara sínar venjulegu 7 ferð-
ir milli Kvíkur og Khafnar og koma við í hverri ferð að eins
í fórshöfn og í Leith á Skotlandi. Strandferðaskipið Diana
á að fara 3 ferðir. í fyrstu ferðinni á það að koma fyrst
til Rvihur 21. mai, fer síðan vestur og norður um land og
kemur við á sömu stöðum og í fyrra, og kemur aptur til
Rvíkur 4. júni; siglir þá (í fyrsta sinn) yfir Færeyjar og
Granton til Hafnar. í 2. ferð sinni kemur hún til íslands
22. júli á Seyðisfjörð; þaðan norð-vestur um land, um Húsa-
vík, Akureyri, ísafjörð, J>ingeyri, Stykkishólm og Rvík 30.
júli; fer þaðan 6. ágúst vest-norður um (Júngeyri, ísafj, Ak-
ure., Húsav.,) til Seyðisfjarðar, og kemur til Khafnar 23. á-
gúst. í 3. ferðinni fer hún frá Khöfn 1. sept. og kemur til
Seyðisf. 10. sept„ fer svo norð-vestur um (Húsav., Akureyri,
Skagastr., ísaf., Flate., I>inge., Stykkish.) til Rvíkur 19. sept;
fer þaðan 25. sept. og kemur á heimleiðinni við á Seyðisfirði
og heim til Khafnar 9. oklóbcr. Diana kemur við í hverri
ferð í Granton og á tveim stöðum í Færeyjum. Valdimar á
hvergi við að koma hér við land nema í Kvík og Hafnarfirði
(og í Vestmannaeyjum ef gefur).
í júní hittast bæði póstskipin í Rvík og aptur 30. júlí
(standi allt heima); og einu sinni (í 2. ferð.) hittast þau í Khöfn.
petta yfirlit verða menn að láta sjer nægja fyrst um
sinn, því vjer höfum ekki rúm fyrir meira, enda mun áætlun-
in verða sjáanleg á öllum póststöðvum landsins.
Álit um tilhögun stjórnar vorrar á þessu máli mun J>jóð-
ólfur síðar færa, en hér skulum vér einungis taka fram, að
svo lengi sem þing vort selur stjórninni sjálfdœmi á málinu,
getum vér naumlega heimtað eða búist við betri úrslitum þess.
Hiafnbsetiir. í f. mán. sæmdi konungur Ara lækni
Arason á Flugumýri í Skagafirði með kansellíráðs nafnbót; og
s. d. Ásgeir alþingismann Einarsson á |>ingeyrum með krossi
dannebrogsmanna.
Fréttabréf.
Edinburgh 4. marz 1878.
Ekki verður um það kvartað, að tíðindavant hafi verið í
vetur; en hvort þau hafa verið kölluð góð eða ill, hefur mest
verið komið undir hugsunarhætti hvers eins, er heyrði. J>að
væri hægt að fylla |>jóðólf mörgum sinnum með bardagasög-
um, sigrum, ósigrum, grimmdarverkum, hörmungum og fleiri
atvikum úr ófriðinum milli Rússa og Tyrkja, svo að sá les-
andi, er sólgnastur er í bardaga og vopna viðskipti, fengi
miklu meir en nægju sína. Eg nenni samt ekki að telja,
hvað marga hver kappinn hafði í höggi hverju, né hve margir
fórust fyrir hverju skoti. Eg læt mér það nægja, að segja,
að vörn Tyrkja var þrotin um jól, og Rússar hafa vaðið yfir
Tyrkjalönd suður að Miðjarðarhafi. Um nýárið var gjört
vopnahlé, og síðan hefur staðið á friðarsamningum. Fréttist
það fyrst í morgun, að friður væri nú loksins saminn, en
ekki vita menn enn hér friðarkosti. Margar eru sögur um
þá, en á þeim er ekki reiður að henda. J>ó mun það satt, að
Bulgaría öll bæði fyrir norðan og sunnan Balkanfjöll sé skilin
undan ráðum Tyrkja; svo og Herzegóvina og Bosnía; Rússar
munu einnig ætla sér nokkurn hluta Armeníu, fyrir ómak
það, er þeir hafa haft, að losa Búlgara undan Tyrkjum. J>ess-
ir eru sagðir friðarkostir milli Rússa og Tyrkja, og má segja,
að veldi Tyrkja í Norðurálfu sé að fullu brotið. Er það lítill
skaði, því að Tyrkir hafa þar lítið gagn gjört. Aðrir segja,
að ekki batni um húsbænda-skiptin, þar sem Rússar komi í
staðinn. Má það vel vera, en trautt mega þeir verri verða
en Tyrkir.
Hér í landi hafa menn mjög skipzt í tvo flokka, hver
hverjum voru sinnaðir Rússum eða Tyrkjum. Eg held engum
sé óréttur gjör, þótt eg segi, að hinn grunnhyggnari og fram-
hleypnari hluti landsmanna hefur viljað róa öllum árum að þy*
róa, að Bretland veitti Tyrkjum og segði í sundur griðum vi
Rússa. Segja þeir, að Tyrkjaveldi sö ómissandi varnargarður
milli Rússa og eigna Breta í Austurálfu; sé það sama og að
láta hús sitt opið fyrir spillvirkjum og ræningjum, ef Rússum
sé leyft að brjóta þenna vegg. Meiri hluti landsmanna hefur
þó ekki fælst þessa grílu hingað til. En þótt Rússar og
Tyrkir hafi gjört frið, eru eptir mörg mál þar að lútandi, sem
Rússar og Tyrkir eru ekki bærir um að ráða til fulls sín 1
millum. Svo er um það, bvort leyfast skuli herskipum sigl'
ing milli Miðjarðarhafs og Svartahafs, hvernig skuli stjórn
skipað í Búlgaríu, siglingar um Dónármynnið og annað fleira-
Um allt þetta eiga allar þær stjórnir atkvæði, er tóku þátt 1
Parísarsamningnum eptir Krimleiðangurinn. Hefur það kom'
ið í orð, og jafnvel samþykkt, að stjórnendur allir, sem hcr
eiga hlut að máli, og jafnvel fleiri, legði fund með sér í Ba-
den á J>ýzkalandi, og réði málum þessum til lykta. pykir þá
tvísýni á, hvort af fundinum verði, og hvert samkomulaS
verði á fundinum, ef hann kemur saman. En víst er um
það, að Bretland og Austurríki búa nú her sinn í á'
kafa, og ætla meiin, að þeir vilji geta gripið til ríkari ráða<
en orðanna einna, ef Rússar vilji öllu einir ráða á fundinum-
í Rómaborg hafa á þessu ári dáið tveir merkismenn þesS'
arar aldar. Rétt eptir nýárið Victor konungur Emanúel. Vaf
hann mjög harmdauði sínum mönnum. Ef nokkur síðari tím*
konungur hefur haft það, er forfeður vorir kölluðu konungS'
hamingju, þá hafði hann hana. Hann bar gæfu til að verða
einn koDungur yfir allri Ítalíu; vann þó engin þrekvirki sjálf'
ur, né bældi undir sig annara óðul, né rak aðra konunga frá
ríkjum; heldur lagðist allfc upp í hendur honum. Var þa^
einkum tvennt, er honum dróst til vinsælda og hamingjm
fyrst það, að hann var konunga fúsastur til að hlýða ráðum
hinna vitrustu manna, og hitt, að hann aldrei barðist móti
eindregnum vilja landsmanna, þótt honum væri vilji þeiri'3
þvert um geð.
Hinn merkismaður Rómahorgar var Fíus páfi niundi•
Hann lézt snemma á þorra. Hann hafði verið lengur páfi
nokkur annar maður, eður í 32 ár, og hrakið þannig spár all'
ar, er sögðu, að enginn mundi lengur páfi en Pétur postuli-
Segja kaþólskir menn, að hann hafi verið 25 ára páfi. En þa^
er sögusögn ein, og veit enginn með vissu, hvort Pétur post'
uli var nokkurn tíma í Róm eða eigi. Meiri tíðindi og breyt'
ingar gjörðust á skipun kirkjunnar kaþólsku undir stjórn P*'
usar en flestra annara páfa. Undir hans stjórn lýsti kaþólsk®
kirkjan banni yfir öllum framförum þessarar aldar, lýsti yÖr
syndlausum burði Maríu meyjar, og óbrigðulleik páfans sjálfs'
Óvíst er nú, hvern þátt Píus sjálfur átti í aðgjörðum þessuim
Öllum kemur saman um, að hann hafi verið Ijúfmenni mcst®’
og á fyrstu árum páfadóms síns sýndi hann mikinn áhuga á*
að koma stjórn kirkjunnar í frjálslegra horf, en á síðari áruu1
páfadóms síns var hann svo mjög undir ráðum JesúmanD®’
að hann mátti engan veginn sjálfráður heita, þrátt fyrír
brigðulleik þann, er þeir eignuða honum.
Sá, er kjörinn var páfi 1 stað Píusar níunda, hét Pe°ct
kardínáli, og tók hann nafnið Leo þreltándi. Hann er sagð'
ur maður frjálslyndur og frásnúinn Jesúmönnum. En það cl
vant að ráða, hvernig páfi verði, af því, hvernig hann koDl
fram, áður en hann varð páfi.
Á Frakklandi rættist betur úr, en á horfðist í hau9'
Mac Mahon lét að lokum að vilja landsmanna, eins og baDl1
lýsti sér í kosningunum til þingsins, og sagði sér afhenda
Broglie hertoga og þá félaga Napóleons-sinna og klerkavl11^
en tók sér til ráðaneytis Dufavre greifa og aðra af hiu ^
frjálslyndara flokki. Hefur þar allfc farið fram síðan með k)1
°g spekt. _ ap
Vetur hefur verið hér góður og blíður, en mjög er
mennar kvartanir um deyfð í verzlun og handiðnum. ^ ^
P. s. 7. marz. Friður var saminn milli Rússa og Tyr