Þjóðólfur - 30.12.1879, Blaðsíða 1

Þjóðólfur - 30.12.1879, Blaðsíða 1
rlendis 4kr.), ef lok ágústmán. Reykjavík, 30. des. 1879. Sé borgað að haustinu kostar árg. 3 kr. 25 a., en 4 kr. eptir árslok. 2. b!að. nn ' Kostar 3kr. (e: óí- fll • borgast fyrir II a tineM Árnasen. Hér oss kvaddi vinur trúr og tryggur, Tállaus, sannur, stöðugur í lund, Ástvin mennta, uppfræðari dyggur, Andans starfi vígður hverja stund. Ungan hann að einverunnar lundi Árla kvaddi spektargyðjan há; því á fjöldans vegum ei liann undi, Ys og glaumi heimsins sneyddur frá. Hugarstefnan var til ijóssins landa, Lýsti það ser jafnt í orði’ og gjörð; Dygð og vizka, vegljós göfugs anda, Voru leiðarstjörnur hans á jörð. Ungum hann sinn andans gróður lénti, Alúð hans og rækt ei verður gleymd; Og þó orð hans ekki sé á prenti, Eru þau í margra brjóstum geymd. Sæl er önd hans, ei því skulum sýta; Upp til hæða dauðinn hana bar; Sínar stjörnnr hún mun liinnig líta, Hærri og fegri nýupprunnar þar, XJar sem kvitt af heims og tímans tálum Táhrein birtist hugsjónanna mynd, par sem öllum sannleiks-þyrstum sálum Svalar eilíf, himnesk vizku lind. Stgr. Th. ■— Haustið og skamindegið til pessa má kallast að liafa verið milt og gott, pótt jólafastan liafi verið lirak- viðrasöm og gæftalítil. Fiskiaflinn her í ■ inn-flóanum varð liinn bezti og liefði jafnvel orðið óvenjulega mikill, hefðu gæftir orðið góðar. Jörð hefir her syðra optast verið auð og pýð, enda gengu lömb úti til jóla til dala og fjalla, par sem beit er bezt; aptur eru mýrarjarðir orðnar lítt nýtar til beitar, pví pegar snjór ekki fær að hvila slíkar jarðir annað veifið fyrri hluta vetrar, verður hagbeitin einatt bæði óholl og ónýt. Mun og almenningur innan skamms hljóta að komast til peirrar sannfæringar, að hér um sveitir er óviða nokkurt vit að eiga fleira sauðfé cu svo, að menn geti gefið pví inni meiri hluta vetrar, og einkum framan af vetrinum. Að halda skepnunum heilbrigðum og sí-feitum, tekst með pví eina móti; en petta er aptur skilyrði fyrir lífi og framför fjárbóndans. Höfðatalan er hindurvitn, sem háskalega svíkur. Annars hefir bráðapestin verið með vægara móti í vetur, par sem vör höfum fréttir af. Heilsufar almennings er nú hið bezta og hagur manna góður með hey og björg. Jjó má taka fram, að matvara í verzlunum er víða talin sárlítið og jafnvel engin hjá sumum kaupmönnum. Farmur síðasta póstskipsins var einhver hinn óparfasti og ólánlegasti, sem nokkurt skip hefir fært nokkru landi, pví oss er sagt að hávaðinn af lionum hafi verið — spritt — tómt spritt, Orsök pessa er hin nýja hækkun víntollsins; með pví að senda pess- ar blessuðu birgðir með pessu skipi, sluppu kaupmenn með pær inn áður en tolliögin náðu gildi. Mikið er að pingmenn í sumar skyldi ekki' skörulegar hafa tekið fram gæði og tegund peirrar vöru, sem peir hgekkuðu tollinn á. Yór álítum bæði lögin til samans mjög ísjárverð, bæði hækkun tollsins og afnám lestagjaldsins. Lestagjaldið er að vísu ósanngjarn tollur, en purfti að afnemapetta gjald allt í einu? mátti ekki, eins og landshöfðingi réð til, af nema pað fyrst af skipum, sem flytja vissar nauð- synjavörur? mátti ekki lækka pað fyrst um sinn að helmingi af öllum skipum ? Aptur hefði pá ekki purft að spenna svo hátt víntollinu. pegar allt kemur heim, græðir hvorki landssjóður ne land á lögum pessum, og og pótt landssjóðurinn kunni að sleppa, pá treystum vér, pví miður, ekki enn svo hyggindum eða samtökum alpyðu, að hún muni hafa hag; engar vörur — ekki einu sinni saltið — munu lækka í verði fyrir afnám lestagjaldsins, en vínið, pað hækkar og hækkar, en — ef mögulegt væri versnar að gæðum, og aldrei hætta menn að kaupa pað. Að kaupmenn krafla allt livað peir orka, er auðvitað, enda vaxa peningagjöld peirra til landssjóðs, flestra ef ekki allra, við tollhækkunina meira en pau minnka við afnám hins gjaldsins. Ein breyting á eldri tollögunum hefði verið mjög svo nyt- söm fyrir almenning og varla til baga fyrir landssjóð- inn. og pað er, hefði tollurinn á sprittinu verið hækkaður, að minnsta kosti um krónu. p>essi spritt- verzlun er bæði skönnn og skaði landi voru og sann- arlegt landsstjórnar- og löggjafarmál, úr pví varla er hér að treysta samtökum almennings. En vissulega væri pó hinum fjölmennari sveitum og bygðarlögum, einkum par sem næst til gufuskipa, vorlcunnarlaust að panta sjálfum drykkjuvörur sínar, og fá svo góðarvörur með góðum kjörum í stað hins gagnstæða, En hinar nýjustu verzlunarkenningar „Isafoldar-1 um að allir panti sér allar vörur, pær gefum vér ekki meira fyrir en sumar hinna eldri, eða hina spánýju kenninguna, að kaupmenn hör á landi taki sig til og fari hver að verzla með sína vöru, eins og verzlað er i höfuðborgum er- lendis!! Slikt væri Imgsanlegt að cins hér í Itvík, og pó ekki nema í litlum stíl, — Með póstskipinu síðast sigldu kaupmennirnir H. Clausen, Chr. Jónassen, Jón frá Ökrum, Páll Eggerz. Sigfús Eymund- arson til (Englands), og Jakob Helgason. — 17. þ. m. sigldu seinustu haustskip Fichersverzl. Yalde- mar og Nancy. — Nýja pinghusið. Umsjónarnefnd sú, er pingið setti við bygginguna, er nú búin að velja staðinn og smiðir teknir að tilbúa grunn hússins. p>að skal standa milli húsa peirra amtmanns B. Th. og háyfirdómara J. P. Lengdin 45 ál. en breidd 25 ál. Teikning hússins, sem send var inn í liaust, líkaði ekki allskostar, og sendi landshöfðinginn hana aptur fram. Er og vonanda, að bæði lögun og bygging verði sem bezt vandað bæði fyrir sjón og reynd. Um val hússtæðisins heyrast oss mjög deildar meining- ar. Munu og flestir hafa ætlað að húsið mundi verða byggt fjær öðrum húsum en nú er ákveðið, pví pótt eldsvoðaháska yrði elcki að óttast, var opið og frítt út- sýni, bæði frá húsinu og heim að pví, einnig nokkur kostur. Að öðru leyti á húsið ekki að standa i sömu línu, sem hin tvö fyrnefndu hús standa (á Bakarastígn- um), heldur út úr röðinni pannig, að garðsvæði og grind- ur ganga frá framhlið pess og fram að strætinu; verð- ur hússtæðið í sjálfu sér all-snoturt, en mjög verður að hækka grunninn og Idaðsviðið, pví, eins og nú er, liall- ar talsvert frá stígnum niður á túnið. / 5

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.