Þjóðólfur - 03.02.1883, Síða 4

14
um frá ástandinu hér vestra eins og
það þá var, tel ég líklegt, að hann sé
orðinn sannfærðr um, að þeir muni eigi
hafa gjört meira úr vandræðunum en
ástæða var til; og eins vona ég, að
hann kannist við, að af því bréíi hafi
leitt meira gott en eðlilega leiðir afþví,
þegar dagblöð vor — og ekki sízt það
blaðið, sem nefnir sig „ísafold“ !—dregr
í efa rétthermi þeirra manna, sem langt-
um betr en hann þekktu neyð manna
hér vestra seinastl. vor, er þá var og
enn er auðsjáanlega fyrir dyrunum.
(Niðrlag í nœsta bl.).
Merki íslands
afhent á póstskipinu „Laura“.
í*ann 30. jan. þ. á. á hádegi söfnuðust
12 tilkvaddir menn hér úr bænum á
„Hotel Island“ að undirlagi kaupmann-
anna þ>orl. O. Johnson og E. Gunnars-
sonar, til þess þar að afhenda foringja
pósgufuskipsins „Laura“ herra Christ-
iansen ið íslenzka merki, sem héðan
í frá skyldi fylgja nefndu skipi. Capt.
Christiansen var mættr þar, og afhenti
hr. |>orl. O. Johnson honum merkið og
talaði snjalt erindi um leið; þakkaði
hr. Christiansen fyrir gjöfina, og sagð-
ist jafnan skyldi hafa merkið í heiðri,
og mundi það héðan í frá prýða fram-
siglu „Lauru“. Að því búnu var drukk-
ið minni Danmerkr, talaði alþingismaðr
Jón Olafsson fyrirþví. Fóru síðanallir
af Hotellinu til skips, sem lá við bryggju
eina, útbúið með góðu liði og breiddir
rauðir dúkar á sæti alt í kring; hið ís-
lenzka merki blakti á stöng aptan á
skipinu, en fram á voru lúðraþeytarar
bæarins. J>egar allir höfðu tekið sæti
í skipinu, var hrundið frá landi, og þá
strax leikið á hornin : Eldgamla ísafold,
en allir skipverjar tóku undir með söng.
þ>egar skipið nálgaðist „I.auru“, var ið
danska merki dregið upp á aptrsiglu
hennar, og fleiri skrautmerki fyrir neð-
an það, og kváðu þá lúðrþeytararnir
við með laginu : „Vift stolt paa Codans
Bolge“. Var síðan lagt að gufuskip-
inu, sem vaggaði sér hægt og stilt á
öldunum, og réðst Capt. Christiansen
fyrstr til uppgöngu, og hafði hið ís-
lenzka merki með sér og eftir honum
allir inir aðrir. I.ét hr. Christiansen
þegar hefja íslenzka merkið upp á for-
siglu „Lauru“, og voru þá skotin 3
fallbyssuskot, en frá lúðrunum glumdi
frá þilfarinu með fjöri og fylgi:
„Eldgamla ísafold11. — Bauð herra
Christiansen þá öllum gestunum inn í
inn forkunnar fagra og rúmgóða sal
1 „Lauru“ og veitti ríkmannlega á báð-
ar hendur Champagne; þakkaði hann
enn á ný fyrir merkið, og gat enginn
annað séð, en honum hefði þótt alvar-
lega vænt um gjöfina. J>á þakkaði hr.
J>orl. O. Johnson honum fyrir lipurleik
hans og örlæti við þetta tækifæri, og
kvöddust þar Danir og íslendingar með
beztu óskum hvorir til annara; dundu
síðan 3 fallbyssuskot frá „Lauru“ til
skilnaðar í þetta sinn, og var svo hald-
ið til lands. J>á gengu allir í fylkingu
frá sjónum að „Hotel Island“;vóru lúð-
urþeytararnir í broddi fylkingar og
léku á lúðrana, enn hr. E. Gunnarsson
bar islenzka merkið næst þeim; var þá
drukkið minni lúðurþeytaranna, sem
svo vel höfðu skemt við þetta tœki-
fœri, eins og optar, og svo annað minni
fyrir sjómannastéttinni, og mælti hr.
alþm. E. Egilsson með mesta fjöri fyrir
þessum skálum, og tóku margir sjó-
menn þátt í inni síðastnefndu skál, og
sýndu þeir ina mestu kurteysi, eins
og venja þeirra er til. Einn þeirra, for-
maðr Jón Ólafsson, hélt langa og fjör-
mikla tölu, í hverri hann lýsti yfir því,
hversu það gegndi furðu, hve lítill
gaumur væri gefinn sjómannastéttinni,
þegar talað væri um að styrkja og
styðja atvinnuvegi landsins. — Að svo
búnu var þessari athöfn lokið, og fór
hver heim til sín, enn bæjarbúum mun
verða þetta minnisstætt, því öllu hafði
verið svo haganlega fyrir komið, að
það hafði á sér inn verulegasta há-
tíðabrag, enn fyrir því stóð að mestu
leyti kaupmaðr J>orl. Ó. Johnson, sem
á sannar þakkir skilið fyrir það. Vort
íslenzka merki, fálkinn á bláum feldi,
veifar nú bróðurlega við hliðina á
Dannebrog og eru það gleðileg tákn
nútíðarinnar, og vonandi að það upp-
leysi inn gamla misskilning, sem ver-
ið hefir milli Dana og íslendinga.
5-
Auglýsingar.
Á Litlu-Breiðuvíkurfjöru í Norður-
múlasýslu rak 17. oktbr. f. á. af hafi
skipsbát, rauðan að lit, en dökk efstu
borðin. Aptan á gaflinum var hann
auðkenndur með þessum stöfum „Jane
Elizabeth, Grimsby“, en innan á stafn-
inum stóð, „Oxetoy“. Fyrir því skal
hérmeð samkvæmt lögum um skip-
strönd 14. jan. 1876, 22. gr. (sbr. opið
bréf 4. maí 1778, 1. gr.) skorað á eig-
andann að báti þessum, að segja til sín
innan árs og dags, frá því er auglýs-
ing þessi í síðasta sinn er birt í þessu
blaði, og sanna heimildir sínar fyrir
amtmanninum yfir Norður- og Austur-
umdæmi íslands til þess bjargaða, og
ef til kemur, taka við því eða andvirði
þess, að frádregnum öllum kostnaði.
Skrifstofu Norður- og Austuramtsins,
4. jan. 1883.
J. Havsteen,
settr.
Allir þeir, er telja til skulda í dán-
arbúi fyrrverandi umboðsmanns J>or-
steins Daníelssonar á Skipalóni, innkall-
ast hjer með til innan 6 mánaða að
sanna skuldakröfur sínar fyrir undir-
skrifuðum skiptaráðanda í búinu. Sömu-
leiðis innkallast allir þeir, er til arfs
telja eptir nefndan J>. Daníelsson til að
sanna fyrir mjer erfðarétt sinn.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu, 23. des. 1882.
S. Thorarensen.
Ið íslenzka krennisteins- og' kopar-
félag óskar að fá menn í apríl-lok eða
snemma í maí, til að vinna í Brenni-
steinsfjalla-námunum. Um kostina má
fá upplýsingar hjá porbirni 'Jónassyni,
er gætir húsanna í Hafnarfirði.
Bezta Skozkt
Hálanda-Whisky,
sem fæst í bœnum, er enn sem fyrri
til sölu hjá undirskrifuðum, 1 flaska 2 kr.
1 kassi (12 flöskur með kassa) io°/.
ódýrra.
Eyþór Felixson.
(Aðsent).
29. nóv.br. næstl. andaðist að Innri-
Njarðvík merkis- og gáfukonan porbjörg
Nikulásdóttir, rúml. 70 ára gömul, ekkja
eftir Jafet gullsmið Einarsson. þau bjuggu
í Reykjavík, en fyrir 17 árum fluttist þor-
björg sál. til dóttur sinnaraðlnnri-Njarðvík.
í sinni stöðu var hún einhver hin heiðvirð-
asta kona, gædd hinum beztu hæfilegleikum
til sálar og llkama, og er hennar mjög
saknað af viðkomendum. Síðar verður
hennar rækilegar minzt.
Á næst liðnu hausti var mér dregin úr
Voga-réttum hvíthornóttr lambgeldingr með
mínu marki: heilrifað og gagnbitað hægra,
gagnbitað vinstra; en þar eð ég á ekki lamb
þetta, skora ég á eiganda þess að semja við
mig um markið.
Bali við Stafnes 27. desember 1882.
Sigurðr Davíðsson.
Óskilafé selt í Borgarhrepp haustið 1882.
1. hvít kollótt mark: sýlt stig fr. h.,
hamrað vinstra. 2. hvít kind, mark : (illa
gjört) heilrifað h., gat vinstra; hornam. :
stig' apt. og biti fr. h., hálftaf apt. vinstra.
3. hvítt lamb, mark : gat h., sýlt v. 4. hvítt
lamb, mark : tvístýft apt. h., sneiðrifað apt.
vinstra.
Kárastöðum, 30 desember 1882.
Sigurðr Sigurðsson, hreppstjóri.
Viiinustúllta fæst til vistar næsta ár.
Hún hefir ágæta vitnisburði. — Ritstj. þjóð-
ólfs vísar á þann er vistar hana.—Hún gæti
fengizt í næsta marz til skildaga með góðum
kjörum, ef góður staður byðist.
íslenzkur húningur, samfella, skaut-
treyja o. fl., nýtt og vandað, og ýms annar
kvennfatnaður—af meðalstærðar kvennm.—
fæst fyir gott verð.—Ritstj. þjóð. greinir selj.
Fata-„rulla“ ensk, úr járni með trje-
cýlinderum, nýleg, fæst fyrir gott verð.—
Ritstj. þjóðólfs vísar á seljanda.
Allir fyrr verandi kaupendr „Skuld-
ar“, sem eigi fá rétta exemplaratölu
senda af pjóðólfi, eru beðnir að skýra
sem allra fyrst frá því afgreiðslumanni
pjóðólfs, Sighvati Bjarnasyni.
Næsta blað laugard. 10. febrúar.
Ritstjóri: Jón Ólafsson, alþingism.
Prentaðr í prentsmiðju Ísafoldar.-Sigm. Guðmundsson.