Þjóðólfur - 03.02.1888, Blaðsíða 3

27
lendum), og hafa báðir sett mig í fremstu röð,
hvað heilbrigði snerti. Þar eð líka allirættingjar mín-
tr hafa orðið mjög gamlir, og jeg er sjálfur fyrir
innan fertugt, svo hef jeg og góða von um að lifa
hjeðan í frá heilan inannsaldur — 30 ár — til, og fá
Þannig tækifæri til að brjóta mörg ósannindi á
tak aptur, og einnig að gera þeim lífið súrt, sem
ráðast á mig að ósekju.
Það er ódrengskapur af „Borgfirðingi“ að veita
mjer áverka í bakið með eitruðu skeyti; jeg vona,
að hann í næsta skipti hafi þann drengskap til að
bera, að horfa öndverður við mjer, og skrifa sitt
eigið nafn undir greinina.
Sveinn búfrœðingur.
AUGLÝSINGAR
I samfeldu máli með smáletri liosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; m. öðru letri eða setning,
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun út í hönd.
Hier, með leyfi jeg mjer að tilkynna hinum heiðr-
uðu viðskiptamönnum mínum, að jeg hef fal-
ið herra bankabókhaldara Sighvati Bjarnasyni, að
gæta alls þess, sem mig varöar í viðskiptum mín-
Um hjer á landi, og verða því allir, sem einhver
■viðskipti liafa haft við mig, að snúa sjer til lians.
Sjerstaklega er skorað á alla þá, sem enn eiga ó-
borgaðar skuldir sinar við mig, að greiða nefnd-
'Um umboðsmanni niínum þær hið fyrsta, svo að
eigi þurti að leita aðstoðar dómstólanna.
Reykjavík, 11. janúar 1888.
K. A. l,öve.
Samkvæmt framanprentaðri auglýsingu leyfi jeg
mjer hjer með, að skora á alla þá, sem enn þá
skulda kaupmanni F. A. Löve, að greiða mjer skuld-
ir þessar sem allra fyrst, eða semja við mig um
greiðslu þeirra.
Siglivatur Bjaruason. 34
Göð vatnsstigvjel, lítið eitt brúkuð, mjög hent-
ug fyrir sjómenn á þilskipuin, fást keypt með nið-
ursettu verði. Rit.stj. vísar á seljandann. 35
Ungur reiðliestur fæst keyptur á næsta vori.
Guðjón Vigfússon í Klausturhólum vísar á seljanda.
Duglegur og flinkur verslunarmaður, sem
hefur vanist verslunarstörfum allmörg ár, óskar að
fá atvinnu við verslun frá 14. mai i vor til næsta
hausts eða þó helst árlangt. Nánari upplýsingar
fást hjá ritstjóra þessa blaðs. 37
Úrgangskindur
seldar í Klausturhólarjett 19. okt. 1887.
1. Sauður, tvævetur, mark: blaðstýft apt., fj. .fr.
h.; tvírifað í stúf, biti apt. v.
2. Sauður, veturgamall, mark: stýfður helming-
ur apt. h.; stúfrifað, gagnfjaðrað v.
3. Ær, veturgömul, mark: kalineyrð h.; kalin-
eyrð v. Hornamark: sýlhamrað hægra; hvatt
vinstra.
4. Svört ær, veturg., mark: blaðstýft fr., biti
apt. h.; hamarskorið, biti apt. v.
5. Lambhrútur, mark: sneitt fr., gagubitað h.;
tvístýft fr. v.
6. Flekkótt lambg., mark: blaðstýf’t fr. h.; stýft,
fj. fr. v.
7. Hvít lambg., mark: miðhlutað h.; liálftaf apt.
og biti, boðbílt fr. v.
8. Hvit lambg., mark: stúfrifað, fj. fr. h.; tvi-
stýft, biti apt. v.
9. Hvít lambg., mark: stúfrifað, gagufjaðrað h.;
gat v.
10. Hvit lambg., mark: sýlt, hangfjöður apt. h.;
kalið v.
11. Hvit. lambg., mark: sýlt hægra; sneitt aptan,
gat vinstra.
12. Hvít lambg., mark: blaðstýft fr., fj. apt. h.;
heilhamrað, biti fr. v.
13. Hvit lambg., mark: heileyrt hægra; tvístýft
apt. vinstra.
14. Hvít gimbur, veturgömul, mark: lögg apt.,
biti fr. hægra; tvístýft apt. vinstra. (Seld 3.
nóveinber f. á.).
Rjettir eigendur fá andvirðið að frádregnum kostn-
aði, til veturnótta 1888.
Grímsneshreppi, 31. des. 1887.
Þorkell Jóusson. 38
Fjármark undirskrifaðs er stýft hægra, fjöður
aptan; hvatt vinstra, biti aptan. Brennimark:
Thor. J. Skyldi einhver i nærsýslunum eiga þetta
mark, er hann vinsamlega beðinn að gjöra mjer
aðvart um það sem fyrst.
Borgarnesi i jan. 1888.
Tli, Jensen. 39
Leidarvísir til lífsábyrgðarfæst ókeypis
hjá ritstjórunum og hjá Dr. med. Jónassen, sém
einnig gefur þeim, sem vilja tryggja líf sitt, allar
'i nauðsynlegar upþlýsingar. 40
24
Þegar farið til Jilins, og hann beðinn að lækna hann.
Jilin hafði ekki minnstu liugmynd um lækningar, en
hugsar sjer þó að fara.
„Sjúklingurinn verður ef til vill heilbrigður aí sjálfu
sjer“, liugsaði hann með sjer.
Hann fór inn í klefa sinn, tók mold og ösku, hellti
vatni á þetta og linoðaði það saman. Hann tautaði
nokkur orð yfir þvi. L>etta gaf kann sjúklingnum inn,
og hann gleypti það. En svo vildi til, að sjúklingnum
batnaði. þótt undarlegt væri. eptir þessa inntöku.
Jilin fór nú að skilja smámsaman meir og meir í
kun UU’ • °g ^eir Tartarar> sem voru orðnir honnm dálítið
, Un,lgir, kölluðu hann blátt áfram Ivan. Aðrir höfðu
ymiSust á houum.
hvert^Taða Tartaranum var ohki um liann; í
svipinn Ii,ti’.sem hann sá hann, yarð hann illilegur á
Meðal TarÞ11 VÍð honuiu hakinu eða skammaði hann.
ekki í Þorpta;VLi»nfg
og Jilin sá hann 2?, "S "r ^ ^ «a 'f æt"r"*r'
. , ... . ,.v. IC1> nema þegar hann gekk í bæna-
husið til að biðjast fVriv u ,
,nr' Hann var litill vexti; hann
hafði lmfu a hofðinu með hvitum ijereptsborða, skegg
hans var snoðkhppt og hvítt sem mjöll; andlit hans var
rauðleitt og hrukkott mjög; nefið var bogið eins og nefá
fálka; hann var gráoygður og augnaráðið harðnos kjulegt.
21
myndir úr leir og fljetta hitt og þetta úr liálmi. því að
hann gat gert allt mögulegt.
Einn dag bjó hann til brúðu, og ljet hana vera i
skyrtu eptir sið Tartara. Hann setti brúðuna á hús-
þakið. Dína sá hana og kallaðí á hinar stúlkurnar, sem
voru að sækja vatn. Þær settu niður vatnsílátin, og
hlógu heldur en ekki að brúðunni og dáðust að henni.
Jiiin tók brúðuua niður af þakinu og rjetti þeim
hana. Þær hjeldu áfram að hlægja, en þorðu ekki að
koma nær. Hann skildi þá brúðuna þar eptir, fór inn
i klefann, og hafði þaðan gætur á, hvað yrði um hana.
Dína kom hlaupandi, leit í kring um sig, tók brúð-
una og hljóp í burt.
Snemma næsta morgun stóð Dína við dyrnar hjá
föður sínum með brúðuna; hún hafði látið utan á liana
mislitar pjötlur og vaggaði henni fram og aptur. Göm-
ul kona kom nöldrandi út, reif brúðuna af henni, braut
hana.í sundur, og sagði Dínu að gera það, sem hún
átti að gera.
Þá bjó Jilin til aðra brúðu, fallegri en hina og gaf
Dínu hana.
Einn dag kom Dína til hans með litla könnu, beygði
sig niður fyrir framan hann og benti brosandi á könn-
una.
6