Þjóðólfur - 14.12.1888, Blaðsíða 4

232
að reyna hið ekta Brama-lífs-elixír, nú !
hef jeg tekið það í mánuð og finn mik-
inn mun á mjer til hins betra.
Grimstrnp við Maribo.
Hans -Jensen,
garðeigandi.
Einkenni á vorum eina egta Brama-lífs-elixír
eru firmamerki vor á glasinu og á merkiskildin-
um á miðanum sjest blátt ljón og gullhani, og
innsigli vort MB & L i grænu lakki er á tappan-
um.
Mansfeld-Búllner & Lassen,
sem einir btia til hinn verðlaunaða Brama-lífs-elixír.
Kaupmannahöfn.
Vinnustofa: Börregade No. 6. 575
Tíl QíÍlll Jí5rð Reykjarík. jörð-
111 UUlu inni fylgir tön nær alsljett með grjót-
garði umhverfis, stór kálgarður, 2 ailstór íbúðar-
hús úr 3teini, alinnrjettuð með ofnum og eldavjel,
og kjallari undir öðru íbúðarhúsinu öllu, tvö stór
«g góð geymsluhús, fjós ör steini, ágæt lending
og góð og yfirfljótanleg vergögn. Lysthafendur
snöi sjer til ritstjóra Þjóðólfs. 576 j
jfVf því jeg hefi ný á uppboði pví, er haldið var i
hin 11. og 12. þ. m. ekki einungis selt allt af upp- j
lagi orðabókar minnar (o: hinnar íslensk-frakk- [
nesku), er jeg hafði undir höndum, heldur líka !
„handrit til orðabókar11, þá læt jeg hjer með alla
mina áskrifendur að nefndri orðabók vita, að
næsta ár i apríl eða maímánuði verður hið 1. hefti
hennar endurprentað, mjög aukið að orðum, sem
jeg hefi fundið siðan heptið var prentað. Þegar
þetta hið 1. hepti er endurprentað, geta allir á-
skrifendurnir fengið því skipt við hið fyrra heptið,
sje það að öllu leyti óskaddað. Bókin verður und-
ir minni forustu prentuð í öðrum löndum. Annað
hepti hennar mun að öllum líkindum koma út hjer um
bil um sama leyti og 1. heptið, og svo úr því
hvert af öðru eptir kringumstæðum.
Reykjavík, 13. des. 1888.
Páll Þorkelsson. 577
Takið eptir.
Nú hef jeg nægar birgðir til af hinum að gæð-
um alþekkta vatnsstígvjelaáburði mínum ; sömul.
talsvert af nýjum skófatnaði núna fyrir jólin. —
Pantanir fljótt og vel af hendi leystar.
Rvík 13. des. 88.
Rafn Sigurðsson. 583
Islenzk Orðabók
eptir Eirík Jónsson eða Pritzner óskast til kaups. I
Menn snúi sjer til ritstj. Þjóðólfs. 578 j
í sölubúðinni í Liverpool fæst:
Sveitserostur á 0,75, mysuostur 0,45, kaffi, sykur,
allar sortir, sago, rís, mjöl, rúsinur, epli, o. m. fl.
tóbak, brennivin, margar tegundir af niðursoðnu,
m. a. ísl. lax í 1 pd. á 0,65, f’ínt brauð laust og
í máluðura smádósum, hentugum til jólagjafa.
M. Johannessen. 580
er ekki
olstn
nema á hverjum pakka standi eptirfylgjandi ein-
kenni:
Óvanalega góö kaup.
í verslan Eyþórs Felixsonar
fást nú
TÍC HlLFFLÖSKUR af
góðu „TUBORG-ÖLI11
fyrir að eins
eina krónu!
— Vonandi er, að menn noti tækifærið. —
í sömu verslan fæst einnig
bindindismanna-öl
(óáfengt) með mjög vægu verði. 579
MANUPACTUREO EXPRESSLT
by
J. LICHTÍMCER
Copenhagen. »
1581
Sjóvetlingar vel-rónir eru keyptir í verzlun
Sturlu Jónssonar. 582
Eigandi og ábyrgðarmaðui':
Þorleifur Jónsson, cand. phU.
Slcrifstofa: í Bankastræti nr. 3.
Prentsm. Sigf. Eymundssonar.
202
við þá með að komast áfram, og voru hjer um biljafn-
snemma til.
Það liöfðu engin vandræði verið með það að fá hress-
ingu við og við; margir kunningjar voru þar í kaupstað,
sem gáfu náunganum að súpa á hjá sjer.
Þó voru engir þeirra orðnir drukknir til muna.
En þá var að hugsa um að fá sjer á ferðapelann;
en þeir höfðu engir stærra en pelaglös.
Jón og Björn höfðu þessa ágætu fleyga, sem eru
svo þægilegir og hentugir í vasa; en annar sveitung-
inn hafði veiðimannapela; hinn var svo gamaldags í
anda, að hann hafði með sjer potttunnu.
Nú voru þau lög komin á landi hjer, að ekki mátti
selja minna af Bakkusi en 3 pela í einu; en svo var
þeim lögum vísdómslega háttað, að það var hægt að
fara í kring um þau, ef lag var með.
Nú lagði því einn þeirra þriggja, það var Björn,
af stað til þess að reyna að fá á pelann sinn. Hann
gekk inn í búðina og vjek sjer að búðarmanni einum,
sem ekkert hafði að gera þá stundina.
„Viljið þjer gera svo vel og selja mjer hjerna upp
á vasaglasið mitt upp á gamlan kunningskap?“
„Ju, ef þjer komið með þriggja pela flösku“.
„Jeg hef aldrei nema pelaglas, fæ jeg ekki íþað?“
„Nei, ekki nú orðið; lögin banna það nú orðið“.
203
„Veit jeg það vel, en skeytir nokkur maður um
það ?“
„Jú, við hlýðum æfinlega lögunum", svaraði búðar-
maðurinn brosandi.
„Ekki spyr jeg nú að því“, svaraði Björn, „en þarf
jeg endilega að hafa þriggja pela fiösku, má það ekki
eins vera þrjú pelaglös?“
„Jeg veit ekki!“
„Er ykkur bannað að mæla þrjá pelana í þremur
pelamálum ?“
„Nei“.
„Og líklega þá ekki heldur, að láta þessa góðu þrjá
pela í fleiri en eitt ílát, bara ef það heitir svo, að þeir
sje seldir í einu og borgaðir í einu?“
„Það er frá“.
„Svo gerið þjer kannske svo vel að mæla mjer út
þrjá pela af brennivíni í þremur pelamálum, svo við
hlýðum nýju lögunum!“
„Jú, það er velkomið11.
Búðarmaðurinn fór að mæla, en Björn kallaði áþá
fjelaga sína, og bað þá að koma með glösin.
Búðarmaðurinn mældi þrjá pelana út og Ijet þá
sinn í hvert glas; hirti hver þeirra fjelaga sitt glas, þeg-
ar það var fullbúið, og fengu hinir Birni borgunina-
Hann borgaði svo allt frá sjer.