Þjóðólfur - 12.04.1889, Blaðsíða 1

Þjóðólfur - 12.04.1889, Blaðsíða 1
Kemur ftt á t'Ö8tudags- morgna. Verð árg. (60 arka) 4 kr. (erlendie 5 kr.). Borgist fyrir 15. júlí. ÞJÓÐÖLFUR. Upi>8Ögn skrifleg, bun<i- in viö áramót, ógild nema komi til útgefanda fyr- ir 1. október. XLI. ár; Rcyhjarík föstudagmn 12. apríl 1889. Nr. 16. Depot og Eiieforhandler for Island söges for vore Fabrikater: Soda & Seltersvand Medicinske Minerálvande Specialiteter i Mousserende Fmgt og Vin- limonader, Svensk Sodav. og Afholden- hedsdrikke. Skriftlig Henvendelse besvares og nær- niere meddeles. S0DRING & CO, Kgl. privil. Mineralvandsfabrik og Brnndanstalt. Kjobenhavn 0. 119 Sveitkosin lög. - —0^0- Lög þao, er yjer viijum kalla sveit- kosin lög, er sjerstök tegund laga, sem eiga sjer stað sumstaðar i útlöndum t. d. í Bandaríkjum og Canada, og kallast þau á ensku Local option. Þeim er þannig liáttað, að lög eru samin og sam- þykkt um eitthvert efni, en það ákvæði haft í þeim, að hvert sveitarfjelag í land- inu megi ráða, hvort lögin skuli gilda hjá sjer eða ekki. Úr þessu er skorið með meiri hluta atkvæða í sveitarfjelag- inu, þannig að greiði meiri hluti atkvæð- isbærra manna atkvæði með því, að lög- in skuli gilda þar, þá gilda þau í sveit- inni, en annars ekki, ef meiri hluti er á móti. Tryggilegast þykir að atkvæða- munur sje nokkuð mikill, t. d . að tveir þriðju atkvæða sjeu með. Venjulega gilda slik lög að eins um eitt ár, og er þá greitt atkvæði um þau árlega. Það liggur í hlutarins eðli, að það eru ekki nerna örfá atriði löggjafarinnar, sem það getur átt við að setja slík lög um. I Bandarikjunum eru þess konar lög að eins sett um skóianám almenn- ings og um vinsöluleyfi. Slík skólalög eru kölluð skylduskólalög (compulsory school laws), í þeim er tiltekið að öll böni á vissum aldri skuli ganga á al- þyðuskola, eða að full trygging sje fyr- ir, að þail nemi hið sama, og ekki lakar, sem kennt er í alþýðuskólunum, sam- þykki menn með ineiri hluta atkvæða í því eða þvi hjeraði, að lögin skuli gilda þar, þá fá þau þar gildi. annars ekki. Að vísu hafa slík lög ekki verið samin í öllum ríkjunum, en einatt verða það fleiri og fleiri, sem aðhyllast þau. Með lögum um vínsölubann hefur sölu áfengra drykkja og þar af leiðandi drykkjuskap verið byggt út úr stórum hjeruðum, þar sem meiri hluti manna í ýmsum sveitum er saman liggja, hafa greitt atkvæði með lögunum um vinsölu- bannið. Mörgum kann að finnast það eitthvað óeðlilegt, að löggjafarvaldið setji lög, sem þó ekki þegar fái lagagildi, en þess ber að gæta, að engin iög, hversu góð sem þau eru, geta komið að tilætluðum notum, nema þau hafi meðhald eða stuðn- ing í meðvitund þjóðarinnar, því sje al- menningur móttallinn einhverjum lögum, þá er hætt við að menn mundu ekki spara að reyna að fara í kring um þau og þverskallast við að hlýða þeim, svo að þau yrði ekki nema dauður bókstaf- ur, þótt þau kynnu að vera mjög góð í sjálfu sjer. Þess vegna er það, að lög,sem ekki er hlýtt, eru verri en ekki neitt, því auk þess sem þau eru gagnslaus, ala þau upp i mönnum virðingarleysi fyrir lögum yfir höfuð og er slíkt skað- ræði fyrir hverja þjóð. Sjerstaklega á þetta sjer stað um þau lög, sem ekki munu þykja beinlinis nauð- synleg, en geta þó verið nytsamleg, þeg- ar allur þorri manna er fús á að hlýða þeim. Sjeu einhver slík lög, sem það getur átt við, samin með því ákvæði, að hvert sveitarfjelag megi sjálft ráða, hvort það viiji hafa þau, þá er einstökum á- hugamönnum, sem sjá gagn þeirra, þar með gefið tilefni til, að sýna sveitung- um sínam í'ram á, hve miklu góðu þau gæt.u til leiðar komið, og reyna að sann- færa þá um, hve ákjósanlegt værí að hafa slík iög, og þegar svo er komið, að allur þorri manna í sveitinni er kominn á þá skoðun, að slik lög yrðu til góðs, þá er trygging fengin fyrir, að lögunum yrði hlýtt, og þá fyrst er tíminn kom- inn til að lögin fái jiar gildi, fyr ekki. Að þessu leyti hafa sveitkosin lög einn kost, sem að visu er öbeinlínis kostur, en þó mjög mikilsverður. Hann er nfl. sá, að þau gefa sveitabúum tilefni til að hugsa meira um sin eigin málefni, en ella, og hagræða þeim eptir því, sem eig- in hyggindi og vaxandi reynsla kennir þeim að best sje. Sveitkosin lög eru þannig mikilsvarandi meðal til að kenna mönnum að stjórna sjer sjálfir. Á síðasta alþingi var meðal annars borið upp frumvarp um alþýðumenntun, i er ákvað að börn yrðu, til þess að geta fengið fermingu, að hafa náð vissri þekk- | ingu í helstu almennum námsgreinum, og voru þannig skyldunámslög, en frum- varpið flell. I rauninni voru lög þessi mjög góð, en hætt er við, að þó þau hefðu náð samþykki alþingis og siðan staðfesting konungs, að það hefði farið úm þau, sem sum önnur lög hjer á landi, að þeim hefði ekki verið allstaðar hlýtt, | og þau svo ekki orðið að tilætluðum not- um. Hefði ákvæði verið i þeim á þá \ leið, að íbúar hvers prestakalls eðajafn- vel hverrar sóknar hefðu mátt ráða með ! meiri hluta atkvæða, hvort lögin skyldu gilda í prestakallinu eða sókninni, þá getum vjer ekki betur sjeð, en að öllum hefði mátt þykja lögin í mesta máta ! æskileg; að minnsta kosti skiljum vjer | ekki, að andmælendur laganna á þinginu, hefðu getað álitið þau þó svo óeðlileg og kúgunarleg, sem þeim þóttu þau vera, eins og þau voru úr garði gjörð, þar sem íbúar hverrar sóknar hefðu eigi þurft að hafa þau fremur en þeir sjálfir hefðu viljað. Vjer teljum víst, að svipuð lög um al þýðumenntun verði borin upp á næsta þingi, og vildum þvi óska, að menn gætu orðið á það sáttir, að hafa þau sveitkosin. Vjer skiljum ekki, að neitt geti verið í íslenskri löggjöf því til hindrunar. x. Landssjóður og stórfyrirtæki, Því verður ekki neitað, að margt hef- j ur breyst til batnaðar hjer á landi á síð- j ari tímum. Þekking manna hefur vax- j ið á því, sem til framfara og umbóta horfir, og vilji manna og áhugi hefur aukist að gera eitthvað i þá átt og talsvert | verið gjört, sem miðar til framfara. En samt sem áður hefur það allt verið og verður j í smáum stýl og minna miklu, en gjör- ! ist í útlöndum, þvi að fyrst og fremst

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.