Þjóðólfur - 11.04.1890, Qupperneq 3

67
Um Grlaumbæ hat'a sótt 8 prestar; af
þeim hefur landsh. valið úr þessa þrjá,
sem verða í kjöri: uppgjafaprest sjera
Jakob Benediktsson á Yíðimýri, sjera
Tómas Björnsson á Barði og sjera Krist-
ján Eldjárn Þórarinsson á Tjörn Hinir
B, sem sóttu, eru sjera Hálfdán Giuðjón-
son í Gfoðdölum, sjera Hallgrímur Thor-
lacius á Ríp, sjera Pálmi Þóroddsson í
Bellij sjera Pjetur Jónsson á Hálsi og
sjera Þorleifur Jónsson á Skinnastað.
lin Mosf'ell haí'asótt: sjera Brynjólf-
ur Grunnarsson, prestaskólakand. Hannes
Þorsteinsson og sjera Ólafur Stephensen
í Hvammi í Mýrdal, og verða þeir allir
í kjöri; auk þeirra sóttu sjera Páll Páls-
son í Þingmúla og prestaskólakandídat-
arnir Magnús Blöndal Jónsson og Ólafur
Helgason.
Lausu frá prestsembætti veitti lands-
höfðingi 1. þ. m. sjera Eggert Ó. Brím
á Höskuldsstöðum.
Hafíshroði hafði komið inn með Strönd-
nm á Húnaflóa í f. m.; ísinn afísafjarð-
ardjúpi farinn aptur. Hvergi annars stað-
ar nefndur hafís.
Hval rak í f. m. undir Jökli, milli 80
og 40 álnir að lengd.
G ufuskipið Vaagen kom frá Noregi í
febr. til austfjarða og til Akureyrar 1. f.
m. með kartöflur og aðra matvöru til
lausakaupa, „en allt var dýrt hjá því og
var lítið keypt“, er skrifað úr Eyjafirði.
Tíðarfar hefur verið alstaðar á land-
inu likt og hjer, allrosasamt í f. m. og
allhart kast um miðjan f. m. (miðgóu),
og var þá allt að 20 st. frost sumstaðar
fyrir norðan. En síðan gerði aptur góða
tíð eins og hjer hefur verið yfirhöfuð,
þótt gæftalítið hafi verið til sjósókna.—
Hagar nógir alstaðar.
Heyfyrningar verða með mesta móti
norðanlands i vor, ef þessi tíð helst.
Skepnuhöld eru góð um allt land, þar
sem til hefur spurst.
Aflabrögð. Enginn afii við Eyjafjörð
seint í f. m., góður afii við Isafjarðar-
djúp og reitingsafli undir Jökli. Af
Eyrarbakka er oss skrifað 5. þ. m.:
„29. f. m. var róið hjer í eystri veiðistöðunum
og afiaðist þá á Loptsstöðum frá 80—130 í hlut,
V4 til helmingur þorskur; á Stokkseyri og Byrar-
bakka frá 20—100 i hlut, Vs—Vt þorskur, róið 3
og 4 sinnum. Sunnudaginn 30. f. m. róið almennt
hjer tvisvar og þrisvar, afli frá 30—70 i hlut; sömu-
leiðis reru þá nokkur skip á Stokkseyri og öfluðu
vel. Siðan hefur aldrei gefið á sjó“.
Suður í Garðssjó er nú góður afli, en
á innmiðum því nær aflalaust eptir því
sem reynst hefur i fyrradag og í gær.
Háinn 5. þ. m. hjer í bænum Simon
Bjarnason fyrrum bóndi í Laugardælum.
AUGLÝSINGAR
í samfeldu máli meö smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning,
1 kr. fyrir þumlung dálks lengdar. Borgun út í hönd.
(slenski Good“Templar
12 nr. á ári; verð 75 au. — Nýir kaupendur fá
1.—4. árg. fyrir 2 kr. — Ritstjöri Guðl. Guð-
mundsson, cand. jur.
Blaðið flytur ritgerðir og frjettir um bindindis-
málið. — Allir bindindisvinir eru beðnir að styðja
blaðið með þvi að gjörast áskrifendur. 200
FýMiiirss^
ið“, sem þetta ár verður 12 bl. og kostar
að eins 1 krónu. geta fengið það hjá
herra bóksala Sigurði Kristjánssyni í
Reykjavík, sömuleiðis mega útsölumenn
blaðsins greiða andvirði þess til hans, ef
þeim þykir það hægra, en til útgefand-
ans Frb. Steinssonar á AJcureyri. 201
Skósmíðaverkstæði
Og
leðurverslun
. Björns Kristjánssonar
202 er i VESTURGÖTU nr. 4.
QlrnlQTlÍltllP sem eT vanur barnakennslu,
IjJaUÍ(1 jJll LlLI j býðst til að taka að sjer börn til
kennslu í Reykjavík á næstkomandi sumri, ef nógu
mörg hörn fást. Ritstjóri Þjóðólfs gefur nákvæm-
ari upplýsingar. 203
48
veiki hans einkum á geðsmununum og stóð yfir 1 ár,
en síðan hefur hann ekkert fundið til hennar. Þetta
ár fannst Kristni lífið mjög þungbært í vökunni, en þar
á móti mjög Ijúft í svefni. Rjett eptir að hann kom til
heilsu aptur, dreymdi Kristinn, að maður kæmi til hans,
sem hann eigi þekkti, og sagði honum, að hann skyldi
prjedika framvegis, og sagði draummaðurinn honum ým-
islegt fleira þessu viðvíkjandi og bannaði honum strang-
lega, að segj.a frá því. Þetta hefur Kristinn trúlega
ent, enda kvað draummaður, að honurn mundi eigi ann-
að hlíta.
()ríáum nóttum eptir þetta byrjaði Kristinn að prje-
! a Upp ur svefni og þeim sið hefur hann lialdið síðan.
^ja t an prjedikar hann nótt eptir nótt, en optast prje-
i ar íann þar sem hann er ókunnugur, einkum ef liann
er Þreytt;ur’ og sjerstaklega hafi hann bragðað vín. Krist-
inn Pr3edlkar (afut 4 degi 8em nóttu, úti sem inni. Þeg-
ar hann er heima og við sín vanalegu störf, prjedikar
hann sjaldan optar en einu sinni í mánuði. og stundum
liður lengra á milli. Optast finnur hann það á sjer,
rjett áður en hann sofnar, hvort hann muni prjedika
eða eigi, en þó er honum það eigi sjálfrátt að prjedika.
Þegar Kristinn prjedikar, sefur hann mjög fast, og
ef hann er vakinn, þykir honum miður, því hann hefur
ánægju af því, og telur það sínar sælustu stundir, enda
45
Eptir þetta hjelt j.eg enn áfram ferðum mínum með
svertingjunum og jafnan var Jokkai minn tryggasti föru-
nautur. Hann var stöðugt að biðja mig að kenna sjer
að ríða og skjóta. Jeg leyfði honum því einu sinni að
að fara á bak áburðarhesti mínum; ekki datt honum í
hug, að gjöra það eins og hann hafði sjeð mig gjöra
það, heldur ætlaði hann að kliíra á bak hestinum, eins
og hann var vanur að klifra upp í trjen, tók því fyrst
utan um annan framfótinn á hestinum og ætlaði að
klifra upp eptir honum; hestinum leist ekki á þessa að-
ferð, tók því viðbragð mikið og kastaði Jokkai óþyrmi-
lega frá sjer; síðan bað hann mig aldrei um að lofa
sjer að ríða framar. Litlu heppnari var hann að skjóta;
hann kom að vísu skotinu úr bissunni, en hitti aldrei
neitt.
Síðan Jirnmi hafði drepið hvíta manninn ogjeg gat
ekki komið fram neinni refsingu gegn honum fyrir morðið,
missti jeg meir og meir álit mitt meðal svertingjanna
og upp frá því hötuðu þeir mig, svo að mjer var mikil
hætta búin að vera með þeim. Þrisvar sinnum lá við
sjálft, að þeir mundu myrða mig, og skal jeg hjer segja
frá einu banatilræði þeirra.
Jeg fór einu sinni að baða mig og hafði verið svo
ógætinn að skilja eptir skammbissu mína íkofa mínum.
Meðan jeg var í baðinu, hjeldu svertingjarnir ráðstefnu