Þjóðólfur - 30.05.1890, Blaðsíða 1

Kemur út á föetudög-
um — Verö árg. (60 arka)
4 kr. Erlendis 5 kr. —
Borgist fyrir 15. júll.
ÞJÓÐÓLFUR.
Uppsögn skrifleg, bundin
viö áramót, ógild nema
komi til útgefanda fyrir 1.
október.
XLII. árg.
Þjóðólfur í Borgarfjörð er eendur til
herra kaupmanns Böðvars Þorvaldssonar á Akra-
neBÍ, sem kemur honum með ferðum. Eru ferða-
menn vinsamlega heðnir að vitja blaðsins hjá hon-
um og greiða fyrir þvi. 279
1?JÓÐÓLFUR á Akranes er lagður í Brydes
búð. Akurnesingar eru vinsamlega beðnir að
vitja hlaðsins þangað. 280
Útlendir ferðamenn
eru aU(,)suppspretta fyrir sum lönd í álfu
vorri. t>ag eru aHðmenn úr ýmsum lönd-
um> sem eins og farfuglar fylgja sumrinu
breyta um verustaði eptir árstiðunum.
, veturnar eru þeir í Nizza og suður á
Italíu, á sumrin ferðast þeir til Norður-
landa. Ekkert land græðir þó líklega
eins mikið á útlendum ferðamönnum, eins
Sviss. t»ar má segja, að ferðamanna-
straumurinn sje stanslaus árið um kring
og talið, að 40—50 milljónir króna komi
luu í landið árlega frá útlendingum. Á
síðari árum hefur ferðamannastraumurinn
a sumrum gengið til Noregs, yfir þvert og
eudilangt landið, og þar fara útlendir
terðamenn árlega fjölgandi. Norðmönnum
telst svo til, að þeir fái hátt á aðra miljón
króna inn í landið með þeim á ári.
Island er nú ekki síður en Noregur
útbúið svo af náttúrunni, að það gæti
regið til sín mesta sæg af útlendum
terðamönnum á sumrin, og slíkt gæti orðið
mesta auðsuppspretta fyrir landið, ef ekki
vantaði hjer svo ótalmargt annað, til að
úæna útlendinga að landinu. Hjer er yfir
■i° U margt, sem útlendingum þykir mik-
hvpriV, vf • Sjá og meta mikils: Geysir,
h '!eiTrfrægÍ’ °g fJela^ hans Strokk'
yír eld-
.opu uV,totíJ JSÆT'
heilnæmi loptsms, mátulegur hiti hestarn-
ir, veiðisæl vötn og ár og ekki hvað sízt
laxárnar, sem þegar hafa dregið mar^an
Englendinginn hingað, o. s. frv. — En svo
er aptur svo ótalmargt, sem fælir útlend-
inga hjeðan: samgöngur vondar, engar
járnbrautir, eins og í öðrum löndum, ekki
einu sinni akvegir eða nokkurn veginn
góðir reiðvegir, nema sumstaðar, engin
gistihús, nema í kaupstöðunum, sem geta
veitt þreyttum og vegmóðum ferðamönn-
Reykjavík, föstudaginn 30. maí 1890.
Nr. 26.
um þau þægindi, sem þeir eru vanir við
í útlöndum, svo að þeir verða að láta sjer
lynda að gista á bæjunum, þar sem mis-
jafnlega stendur á með viðtökur, misjafn-
leg hýbýli, misjafnlega þrifalegt o. s. frv.
Þrátt fyrir þetta koma þó á hverju
sumri eigi svo fáir Englendingar og aðrir
útlendingar híngað, sem ýmsir hafa tals-
verðan hag af með því að vera fylgdar-
menn þeirra, leigja þeim eða selja hesta,
selja þeim beina o. s. frv. En mesta hag-
ræðið af þeim á síðari árum er þó án efa,
að Englendingar hafa víða tekið veiði í
laxám á leigu. Þrátt fyrir allt og allt hefur
þó útlendum ferðamönnum heldur fjölgað
síðari árin, og þeir gætu án efa fjölgað
stórum, ef fslendingar gerðu sitt til þess
að hæna þá að landinu. Betri samgöng-
ur á sjó og landi mundu talsvert stuðla
að því og það er ein ástæðan auk allra
annara til að hvetja íslendinga til að
leggja kapp á að bæta samgöngurnar.
Auðvitað geta eigi komið upp gistihús,
nema í kauptúnunum, en samt sem áður
mætti gera útlendingum viðtökurnar þægi-
legri, en víða á sjer nú stað. í norskum
blöðum er hvað eptir annað brýnt fyrir
almenningi þar í landi, hvers gæta verð-
ur í þessu efni, og er ekki síður þörf á
slíku hjer á landi. Um fram allt er áríð-
andi, að menn sýni útlendum ferðamönn-
um, eins og öllum, alla kurteisi og láti
þeim í tje það, sem þeir vilja fá og til
er; það er rjett að taka fyrir það fulla
borgun, en ekki meira. Það hafa gengið
sögur af mönnum, sem selt hafa útlend-
ingum næturgreiða og haga fyrir hesta
margfalt meira en það var vert og jafn-
vel með hálfgerðum brögðum reynt að
hafa fje út úr þeim. Slíkt er bæði rang-
látt í sjálfu sjer og fælir útlendinga frá
að koma hingað, auk þess sem þeir, er
slíkt hafa i frammi, gera bæði sjer og
landsmönnum yfir höfuð vansæmd með því
í augum útlendra þjóða. Þá er ekki síð-
ur nauðsynlegt að láta allt vera sem
hreinlegast og þrifalegast, sem þeim er í
tje látið, allur matur og drykkur hrein-
legur og vel til búinn, þeir, sem standa
þeim fyrir beina hreinlegir til fara, her-
bergi, sem þeim er boðið inn í eða þeir
sofa í, hrein og með hreinu lopti, hrein
rúmföt o. s. frv. Eptir því sem vjer höf-
um heyrt, og staðið hefur i ferðasögum
þeirra hjeðan, mun vera allmikið ábóta-
vant sumstaðar í þessu, sem mætti þó
laga án mikiis kostnaðar eða fyrirhafnar.
Yfir höfuð mun þó almenningur hafa góð-
an vilja á að sýna útlendum ferðamönn-
um, ekki síður en öðrum, góðar viðtökur,
en hittir þá ef til vill misjafnlega á að
gera þeim til geðs. En fylgdarmenn þeirra
ættu að geta gefið góðar leiðbeiningar í
þessu efni, enda nokkuð komið undir fylgd-
armönnunum, hvernig útlendingum gest
að því að ferðast hjer um land og hverja
þekkingu þeir fá á landinu.
Norðmenn hafa fyrir löngu viðurkennt,
hve þýðingarmiklar ferðir útlendinga eru
fyrir þeirra land, en svo lítur út sem ís-
lendingar hafi enn eigi fengið augun opin
fyrir því; þrátt fyrir annmarkana, sem
hjer eru, geta þó útlendir ferðamenn með
tímanum orðið auðsuppspretta fyrir landið.
íslendingar geta sjálfir stutt að því hjer á
landi með því, hvernig þeim ferst við þá,
og landar vorir í útlöndum með því að
útbreiða þekkingu á landinu meðal út-
lendinga, og gætu sjálfsagt landar vorir í
Ameríku vakið eptirtekt á íslandi meðal
þarlendra manna, sem fara skemmtiferðir
þaðan til álfu vorrar.
í sumar kvað vera von á útlendingum
með flesta móti hingað til lands, sem sýn-
ir, að þeir fara þó sífjö’.gandi; og því er
það mikilsvert, að menn gefi þessu máli
meiri gaum en þeir liafa gert hingað
til.
Aumingja ísland.
Besta bók sem franskur maður hefur
skrifað um ísland, er hið mikla rit Gai-
mards í 6 bindum með 250 myndum. Gai-
mard ferðaðist á íslandi 1835—36, og rit
þetta var gefið út að tilhlutun Loðvíks
Filipps Frakkakonungs, enda er það snild-
arverk í sinni röð og fleiri vísindamenn
en Gaimard unnu að því.
Yersta bók, sem franskur maður hefur
skritað um ísland, og — jeg held versta
bók, sem nokkur útlendingur í samanburði
við þann tima, sem hann ritar á, hefur