Þjóðólfur - 29.08.1890, Blaðsíða 2

158
segja sjálfir, að hann þekki Ameríku bet-
ur en nokkur Ameríkumaður. I desbr.
1888 kom út hið mikla rit, er mun halda
minningu hans lengst á lopti, „The Ame-
rican Commonwealth“, þ. e. hið amerík-
anska lýðveldi, í 3 bindum. Ollum,
sem ritað hafa um þessa bók, ber sam-
an um, að það sje oflítið að segja að
hún sje besta bók um Bandarikin; hún
sje betri en allar aðrar bækur um Banda-
ríkin samanlagðar. Hún er eins og speg-
ill af lífi Bandarikjanna í stóru og'smáu,
pólitík og sveitalífi.
Bryce er hægur, kurteis og lítillátur
maður, en ákaflega einbeittur, þegar því
er að skipta. Hann ferðast í haust um
Canada með konu sinni og ætlar að
heimsækja Islendinga í Manitoba. Hann
er nýkvongaður, en er þó ekki hættur
ferðalaginu enn.
Bryce er allra manna fróðastur og
Grladstone sjálfur skagar ekki upp í hann,
þó hanu sje margfróður, enda hefur
Bryce verið honum hægri hönd í vanda-
málum, t. d. Home Rule. Hann er mest
hneigður fyrir sögu, lög og heimspeki,
enda er hann Njáll þeirra Gladstoninga
og opt leitað til hans, þegar um laga-
staf er að ræða.
Gladstone um Island.
Jeg hitti Gladstone í þinghúsinu og
talaði við hann stundarkorn. Hann
kvaðst hafa verið í Noregi og aldrei sjeð
fólk jafnlikt Englendingum og Norð-
menn. Bryce hefði sagt sjer frá stjórn-
arbaráttu íslendinga, og hann óskaði og
árnaði þeim rjettlætis og sanngirni. Hann
kvaðst vera hálf-Kelti sjálfur eins og Is-
lendingar, enda mundu íslendingar, ept-
ir þvi sem hann kæmist næst, vera enn
líkari Englendingum en Norðmenn, þó
þeir væru orðnir nokkuð aptur úr, vegna
þess að þeir væru svo afskekktir. Það
væri sama seiglan í íslendingum og Eng-
lendingum í stjórnarbaráttu. Það væri
óvíst, að hann lifði þann dag, að Island
og Irland fengi sjálfsforræði að því skapi
er þau vildu, en það væri þó ekki ó-
mögulegt.
íslendingadagur. Nokkrir íslending-
ar í Winnipeg hafa komið sjer saman
um, að stofna til almenns hátíðahalds
2. ágúst með skrúðgöngu um bæinn,
söngvum og ræðuhöldum. Ætlast er til
að sá dagur verði eptirleiðis almennur
hátíðisdagur meðal íslendinga i Ameríku
og heiti Islendingadagnr. Til þessa hafa
þeir valið 2. ágúst, af því að þá var ís-
landi veitt hin fyrsta byrjun til sjálfs-
forræðis, stjórnarskrá sú, er vjer höfum
nú.
Eyrarbakkakirkja. „Kirkja er reist á
Eyrarbakkau, hefur oss nýlega verið
skrifað úr Árnessýslu, „og vonast eptir,
að hún verði jafnvel messufær í vetur;
hún er byggð fyrir tóm samskot og
gjafir og hefur það ekki gengið stríð-
laust af fyrir helsta forgöngumanninum,
sjera Jóni Björnssyni, er þó hefur verið
veill á heilsu; mikið mun þó enn vanta
til að kirkjan verði byggð skuldlaust“.
Ölvesárbrúin. Um vinnuna við brú-
arstöplana er oss skrifað nú nýlega að
austan: „Flestir verkamenn við Olves-
árbrúna hættir vinnu; bjuggust við vinn-
unni miklu lengur; stóð á ýmsu úr brúnni
sjálfri o. fl. Sænskur steinsmiður (Cl.
Svendsen), er þar hefur verið einn út-
lendra manna í sumar, farinn með for-
stöðumanninum Tryggva Gunnarssyni;
einn steinsmiður íslenskur eptir; er árs-
maður við brúna. Yfir 20 manns höfðu
þar vinnu þessa 2 mánuði auk hússmið-
anna; munu nokkrir af hjeraðsmönnum
hafa komist vel upp á að höggva eða laga
steina, og vonandi, að framför verði af
því með tímanum. Brúarstöplarnir sinn
hvoru megin á árbakkanum fullgerðir,
en endastöplarnir á landi ekki, vegna
akkera, sem þarf í þá og eru ókomin“.
Pústskipið Laura fór hjeðan til Kaup-
mannahafnar aðfaranótt hins 24. þ. m.,
og með því allmargir farþegar, þar á
meðal 7 stúdentar, sem útskrifuðust frá
lærða skólanum í sumar; það voru Aage
Schierbeck, Árni Thorsteinsson, Gunnar
Hafstein, Haraldur Níelsson, Helgi Jóns-
son, Kristján Kristjánsson og Sæmundur
Bjarnhjeðinsson; enn fremur Jón Helga-
son cand. philos., er kom hingað snögga
ferð frá Höfn í sumar, Gísli Pjetursson
læknaskólakand., kaupmaður H. Th. A.
Thomsen, faktor ó. Norðfjörd frá Kefla-
vik, amtmannsfrú R. Christiansson með
fósturdóttur sinni frk. Elínu Tómasdótt-
ur, frk. Sigríður Jónassen, frk. Solveig
Thorgrimsen, nokkrir skipbrotsmenn af
„Ásta“ í Keflavík o. fl. Enn fremur
Kruger lyfsali alfarinn til K.hafnar.
Strandferðaskipið l'hyra fór einnig
aðfaranótt hins 24. þ. m. vestur og norð-
ur um land með Qölda farþegja, þar á
meðal Tryggva Gunnarsson, Jón Yídalín
með frú sinni í kaupfjelagserindum til
Norður- og Austurlands.
Grufuskipið Mount Park fór hjeðan
23. þ. m. til Englands með nálægt 300
hross og talsvert af íslenskum vörum.
Brauð veitt. Breiðibólstaður 18. þ. m-
sjera Jósepi Kr. Hjörleifssyni í Otrar-
dal.
Miltisbruni drap í vikunni fyrir síð-
ustu helgi 9 nautgripi í Arnarbæli í
Olvesi; hrundi niður hver nautgripurinn
af öðrum, en síðast drepnir 7, sem eptir
voru, til þess að hægt væri þó að nota
þá. Á Auðsholtshjáleigu í sömu sveit
hafði rjett áður drepist kýr úr miltis-
bruna.
Hvalveiðaskip norskt, „ísafold“, kom
hingað 24. ágúst.
Hafís, óvanalega mikill, kvað vera i
hafinu milli Grænlands og Islands.
Brukknun. Um miðjan þ. m. drukkn-
aði vinnumaður frá Æðey í Ísafjarðar-
sýslu, Tómas að nafni, á ferð milli lands
og eyjar, einn á bát.
Kíghósti á börnum hefur um nokkurn
tím gengið hjer í bænum, og fjöldi
ungbarna dáið úr honum.
Póstar komu að norðan og vestan
26. þ. m. Þeir sögðu „inflúenzu“ að
mestu um garð gengna, góða tíð yfir
höfuð; annars tíðindalítið.
ý Jón Sveinsson.
Hinn 8. þ. m. andaðist uppgjafaprestur sjera Jón
Sveinsson á Nautabúi í Mælifellssókn.
Hann var fæddur á Vik í Mýrdal í Skaptafellssýslu
20. nóv. 1815. Foreldrar hans voru Sveinn læknir
Pálsson og Þórunu dóttir Bjarna Pálssonar land-
læknis.
Hann var skikkaður prestur til Grímseyjar 1841
og vígður sama ár, fjekk Hvanneyri í Siglufirði
1844 og síðan Mælifell í Skagafirði 1866; þjónaði
hann því, unz honum var veitt lausn frá prests-
embætti 1887, og fór svo um vorið 1888 til tengda-
sonar síns Árna Eirikssonar á Nautabúi og dvaldi
þar það sem eptir var æfinnar.
Hinn 8. maí 1845 gekk hann að eiga yugisfrú
Hólmfriði Jónsdóttur preats Þorsteinssonar i Keykja-
hlíð. Hún lifir eptir og er hjá dóttur sinni á
Nautabúi. Þeim varð 8 barna auðið, 5 dætra og
3 sona. 3 af dæ'trunum dóu í æsku, en synirnir
dóu fullorðnir, Stefán, er var prestur á Þóroddstað,
Eggert og Jón. Nú liía að eins 2 dætur þeirra,
Steinunn kona Árna Eiríkssonar, sem áður er neínd-
ur, og Valgerður kona Þorgríms bónda á Starra-
stöðum í Skagafirði.
Sjera Jón heitinn var skarpur gáfumaður, söng-
maður góður, skáldmæltur vel og andrikur kenni-
maður, vinfastur og tryggur í lund; enda ávann
haun sjer hvervetná vinsæld og virðing hjá öDum,
er hann þekktu.
i